Allerlei praatjes doen den omloop in de stad, zoo wordt er beweerd, dat de keizer hier is geweest, dat men hem heeft herkend achter het raam van zijn auto. Een ander nieuws was, dat de kroonprins hier in de ambulance van het voormalig postkantoor lag, gekwetst aan de beenen; anderen beweren, dat hij de helft van 't aangezicht afgeschoten is, en dat hij aan de twee heelmeesters, die hem verzorgen, elk een millioen heeft beloofd, indien ze de zaak in orde kunnen brengen!!

Ook de Gentsche humor blijft niet ten achter: men vertelt, dat de keizer aan elken soldaat, hier verblijvend, een pijp heeft gezonden als toekomstig kerstgeschenk met de melding: "Den tabak zult gij aan den IJser wel krijgen."

Een soldaat stond aan den mess der officieren op schildwacht. Een vijftal kleine straatbengels kwamen voorbij, een hunner, stouter dan de anderen, of den dappere willende verbeelden, trad op hem toe, heel dicht, keek naar de koperen plaat op zijn gordel en las het motto: "Got mit uns."

"Na!" tergde hij hem, "God met ons!, ge zult het gewaar worden, ge krijgt er van aan den IJser!" De schildwacht deed als hoorde hij het niet en de jongensbende liep joelend en schaterend weg.

Verleden zondag zweefden bestendig vliegers over de stad:

"Onraad," voorspellen de schroomvalligen.

Het gerucht loopt, dat de Bondgenooten omtrent Roeselaere een ernstige nederlaag hebben geleden; dit is nog niet officieel bevestigd.

Het kanon knalt zoo vervaarlijk in de verre verten, wie weet wat het beduidt aan gevaar! Het waait hard, misschien daardoor rollen de tonen zoo verontrustend aan en doen onwillekeurig de luisterenden sidderen...

Waarom nog schrijven als alles misschien deze week verwoest zal wezen en ik zelve met zoovele anderen voor eeuwig heen? Is het omdat ik aan de hachelijke vooruitzichten toch geen geloof hecht? Is het omdat ik door de bevelen mijner natuur er onweerstaanbaar toe gedwongen word?