Mondeling nieuws uit Roeselare.

Omstreeks 18 october vielen de Duitschers in die stad. Het was laat in den avond. Ze schelden aan de huizen. Klopten en schopten en waar niet spoedig genoeg werd opengedaan, stampten ze de deuren in. Sommige deuren en poorten dragen nog sporen van hun geweerkolven.

Ook bij een mijner oudste, nog levende vriendinnen aldaar traden ze onversaagd binnen ten getalle van veertig:

"Zitten hier belgische, engelsche of fransche soldaten verborgen?" aldus de overheid tot haar, terwijl hij een revolver op hare kin hield gemikt.

Die dame is een moedige: "Neen," antwoordde ze, zonder groote ontsteltenis, zich aan alles verwachtend.

"Ga voorop, toon het huis."

De meid opende een benedenkamer, evenals hare meesteres onder onafgewende bedreiging van een schot. Vandaar ging het naar 't salon: "Alle meubels weg, hier zullen de manschaften slapen."

Toen moest de huisdame voor den gebieder de trappen op, steeds met den loop van 't geducht wapen niet verre van den nek. Hij vond een paar kamers naar zijn zin. Deze moesten dadelijk voor hem en een officier in gereedheid worden gebracht.

Toen ze beneden kwamen, stond de dienstmeid te beven van schrik:

"Madame, ik ben hen voor moeten gaan in den kelder om al het proviand aan te duiden; een van de twee, die mij voortstuurden met den loop van hun geweer, ontstak daar een fakkel, die hij tegen den grond hield om alle hoeken na te zien en achter de tonnen te snuffelen."

Ze bleven er dagen op dagen, deden geen kwaad, maar 's avonds ontstaken ze gaslicht in alle plaatsen waar bekken waren.

Die dame is weduwe en bestiert de weverijfabriek van wijlen haar man. Daar was van den eersten dag alles doorzocht en 's avonds moest heel het gebouw verlicht wezen als ten tijde dat er werd gewerkt.

De burgemeesters moeten op bevel der duitsche overheid de gemeenten waarschuwen, dat alle meldingen over de bewegingen van de duitsche operatiën, waar of onwaar, volgens krijgswet zullen gestraft worden.

Alle jonge, ongehuwde mannen tusschen 18 en 30 jaar worden opgeroepen ten behoeve van te bewijzen diensten aan het vaderland, 't zij onder de wapens of voor nuttige werken. Besluit der belgische Regeering van den Haver.) Dit beduidt natuurlijk degenen aan wie het mogelijk is zich daar toe aan te bieden.