Woensdag speelde eene bende, een heel groote bende jongens kleine en aankomlingen van veertien, vijftien jaar oorlog op het plein der Veemarkt, kleine meisjes zagen toe, met een witte muts op het hoofd, een sluier op den rug en een rood kruis op witten band op den bovenarm.

De jongens waren gewapend met stokken, met schijven, als schilden, en met gespleten houtskluppels zooals de bakkers er gebruiken voor hun ovens, "scheien" genaamd.

Ze waren in twee legers verdeeld, voorstellend: "het Veer" tegen "de Beestenmarkt" twee lang niet voorname wijken der stad. Elk dezer was daarenboven gewapend met een kanon. Het eene bestond uit een eind oude pomp, het ander was een stuk van een boomstam. Die gewaande kanonnen werden op wagentjes voortgestuwd en die wagentjes lagen vol steenen en kolenslakken. De krijgers hadden brokken van pannelatten aan een gordel hangen. Deze waren hunne zwaarden.

En op een gegeven sein vlogen alle met verward getier op elkander af. Met hun stokken en hun scheien sloegen ze er op los, terwijl steenen en zenders, door de kanonniers met de handen geworpen over de groepen regenden.

De kleine ziekenzusters zagen toe.

Toen trad er een knaap vooruit met een wit vendel. Er ontstond een korte schorsing; maar weldra klonk weder een kommando: "Vooruit!" en de strijd zou hernomen zijn, waren geen politieagenten toegesneld met dreigende handgebaren.

De twee legermachten stoven vluchtend uit elkaar. Wat op afstand bleven er sommigen staan en vuurden spottend met hun stokken naar de agenten.

Veel jongens waren gebuild; een heeft eloren vn ligt in 't hospitaal. Een ooggetuige heeft hem zien wegvoeren, naar hij vertelt.

De mare loopt dat de Duitschers over den IJser zijn. Eenige dagen geleden werd verzekerd, dat Italië den oorlog aan Duitschland heeft verklaard.

De oppercommissaris Van Wesemaal die losgelaten was is opnieuw in hechtenis genomen, en naar Duitschland gevoerd. Zijn gezondheid is erg gekrenkt. Zal hij nog zijn vaderland terugzien?