<Resultaat 66 van 2531

>

DE SIKKEL, Karel Oomsstraat, 51

Waarde Heer Stijn Streuvels,
Langs een omweg verneem ik, dat u geïnformeerd hebt naar de uitgave van Gezelle's Volksvertelsels, die onlangs bij De Sikkel verschenen zijn.[1] Het verwonderde me zeer, dat deze zaak niet in orde bleek. De bezorger van de uitgave, die met den E[er]w[aarde] Heer Caesar Gezelle over de zaak correspondeerde, had, vertrouwde ik, ook de noodige toelating gevraagd. Hij blijkt dat niet formeel te hebben gedaan wat zeker een ongelijk van hem geweest is.
Ik haast me U onze verontschuldigingen hiervoor aan te bieden, met de hoop, dat de kwestie vriendschappelijk zal kunnen geregeld worden. Ik laat U met dezelfde post een ex[emplaar] van de uitgave geworden en bied U mijn verontschuldigingen er over aan, dat ook dit niet eerder gebeurde: Gelijk ik reeds schreef verkeerde ik in de meening, dat de heer de Meyer dat alles bezorgd had.
Met de meeste hoogachting blijf ik
Uw d[ienst]w[illige]
(handtekening Eugène De Bock)
ANTWERPEN 18.XII.20
Den Heer Stijn Streuvels
INGOYGHEM
W[est Vlaanderen]
 

Annotations

[1] Vlaamsche volksvertelsels, opgeteekend door G. Gezelle. Voor 't eerst in boekvorm uitgegeven door M. De Meyer, met teekeningen van G. Verdickt. Antwerpen, De Sikkel; Amsterdam, Querido, 1920. Gedrukt op 800 exemplaren. De Bock had dit vernomen van Caesar Gezelle. Brief van 08.12.1920, Letterenhuis, G 363/B
Deze kwestie komt opnieuw ter sprake in de brief van Stijn Streuvels aan Eugène De Bock van 25 mei 1925.

Register

Naam - persoon

De Meyer, Maurits (° Elversele, 1895-03-02 - ✝ Wilrijk, 1970-11-24)

Uitgever en volkskundige.

Studeerde tussen 1916 en 1918 klassieke filologie en geschiedenis aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Gentse universiteit von Bissing Universiteit). Dit had tot gevolg dat de Belgische universiteiten en de Centrale Examencommissie voor hem na de oorlog gesloten bleven. Spoedig trad hij in dienst van de nog jonge uitgeverij Standaard Boekhandel, waarvan hij 35 jaar lang directeur (01.10.1924) en later beheerder was. Zo was hij ook medestichter van de Vereniging ter Bevordering van het Vlaamse Boekwezen (VBVB), die hij ook als voorzitter zou leiden, en was hij betrokken bij de organisatie van de Boekenbeurs voor Vlaanderen in Antwerpen. Als wetenschapsman verwierf de Meyer faam door zijn activiteiten op gebied van volkskunde - het is mede dankzij hem dat men deze wetenschap in Vlaanderen ernstig is gaan beoefenen. De Meyer specialiseerde zich in de studie van Vlaamse sprookjes, waarover hij in binnen- en buitenland publiceerde.

Gezelle, Caesar (° Brugge, 1875-10-24 - ✝ /, 1876-10-23 - ✝ ?) - Moorsele, 1939-02-11)

Vlaams dichter, priester, prozaschrijver en essayist.

Neef van Guido Gezelle en Stijn Streuvels, en een goede vriend van de jonge Streuvels. Hij volgde een priesteropleiding en studeerde Germaanse filologie aan de KUL. Van 1900 tot 1913 was hij poësisleraar in Kortrijk. In die periode schreef hij naturalistische verzen en proza en was net als zijn oom Guido een voorstander van het West-Vlaamse taalparticularisme. Hij schreef literaire bijdragen voor flamingantische tijdschriften als Ons Volk Ontwaakt en Vlaanderen en artikels in Biekorf en Dietsche Warande en Belfort. In 1919 werd hij onderpastoor te Roesbrugge; in 1921 keerde hij terug naar Ieper, waar hij godsdienstleraar werd aan de rijksmiddelbare school en geestelijk directeur van een kloostergemeenschap. Als eigenaar van het Guido Gezelle-archief was het zijn taak zijn ooms werk en leven bij het publiek bekender te maken; in het licht van deze functie stond hij in nauw overleg met Streuvels, die dan weer toezag op het drukken van het werk van Guido Gezelle. Gezondheidsproblemen dwongen hem tot vervroegde rust (1933). Als dichter bleef Caesar Gezelle in de schaduw van zijn oom, als prozaïst was hij een meester in de impressionistische schets. Aan zijn oom wijdde hij een aantal belangrijke studies, waaronder een biografie (1918).

Gezelle, Caesar (° 1875 - ✝ 1939)

Neef van Guido, en net als hij een priester-dichter, die weliswaar ook proza schreef.

Leopold Romaan Gezelle, Caesar (° 1875 - ✝ 1939)

Oomzegger van Guido Gezelle en neef van Stijn Streuvels. Na zijn priesterwijding in 1899 te Brugge en filologische studies aan de Leuvense universiteit werd hij achtereenvolgens leraar te Kortrijk, onderpastoor te Ieper en leraar aan het klein seminarie te Versailles (tijdens de Eerste Wereldoorlog). Vanaf 1919 was hij weer werkzaam in zijn eigen bisdom: eerst te Roesbrugge en ten slotte te Ieper, waar hij godsdienstleraar en geestelijk directeur van de kloostergemeenschap van de H. Familie was. Hij schreef ook proza en poëzie.

Gezelle, Guido (° Brugge, 1830-05-01 - ✝ 1899-11-27)

Priester-dichter en leraar.

Oom van Caesar Gezelle en Stijn Streuvels. Priester-dichter en leraar die met zijn nationaal-religieus geïnspireerde lessen, gedichten en journalistieke publicaties grote invloed uitoefende op de katholieke Vlaamse studentenbeweging. Gezelle werkte achtereenvolgens in Roeselare (Klein Seminarie), Brugge, Kortrijk en opnieuw Brugge. Hij maakte vlug naam als Vlaams literair auteur met zijn Kerkhofblommen (1858), en was ook zeer actief als taalgeleerde, volkskundige, pamflettist, polemist, en stichter-stimulator en uitgever van tijdschriften als Rond den Heerd, Loquela en Biekorf. Gezelle was een taalparticularist, wat tot uiting kwam in zijn bijdragen aan deze tijdschriften. Hij liet tevens een bundel Laatste Verzen na die in 1901 postuum uitgegeven zou worden.

Gezelle, Guido (° 1830 - ✝ 1899)

Priester-dichter, West-Vlaamse taalparticularist. De groep rond Van Nu en Straks bewonderde hem als dichter en heeft bijgedragen tot de grote interesse die er tot vandaag nog voor zijn werk bestaat.

Gezelle, Guido (° 1830 - ✝ 1899)

Priester, dichter, taalkundige en journalist. Zijn zus Louise Gezelle (1834 1909 was de moeder van Stijn Streuvels, die bijgevolg een neef was van Guido Gezelle.

Streuvels, Stijn (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)

Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.

Naam - uitgever

De Sikkel

Uitgeverij die in 1919 was opgericht door Eugène De Bock en die tien jaar later werd omgevormd tot 'Uitgeverij De Sikkel, E. en R. de Bock'. In maart 1920 publiceerde De Sikkel het eerste nummer van het tijdschrift 'Ruimte', dat slechts anderhalf jaar bestond maar dat wel een rol van betekenis speelde in de Vlaamse literatuur. Tot de medewerkers van dat tijdschrift behoorden figuren als Wies Moens, Marnix Gijsen, Victor Brunclair, Gaston Burssens en Paul van Ostaijen. Later gaf De Bock met zijn uitgeverij nog meer tijdschriften uit, waaronder 'Tijd en Mens', het blad van de zgn. Vijftigers. Van Stijn Streuvels publiceerde De Sikkel o.a. 'Lenteleven'.