Annotations

[1] Cf. brief van Streuvels aan De Bock van 8 augustus 1922.
[2] Het Congres der Bibliothecarissen werd op zondag 6 augustus 1922 gehouden door de Vlaamsche Vereeniging van Bibliothecarissen en Bibliotheekambtenaren in de Staatsnormaalschool voor Meisjes te Brugge. De algemene vergadering (van 14 tot 17 uur) werd in de Bibliotheekgids aangekondigd (1 (1922), p. 211-212) en er achteraf ook besproken (1 (1922), p. 241-243).
[3] Boekbanden werden gewoonlijk gestempeld, hetzij in goud (dat geen goud is) of zilver (idem), hetzij met kleurfolie, met verf, of 'blind'. H. Van Krimpen, Boek over het maken van boeken, p. 201
[4] Albert Verwey, De weg van het licht. Santpoort, Mees; Antwerpen, De Sikkel, 1922. Oplage van 200 exemplaren. Vanaf 1922 werden vrijwel alle publicaties van Verwey door Mees uitgegeven.

Register

Naam - persoon

Mees, Constantinus Alting (° Djakarta, 1894-06-13 - ✝ 1978)

Nederlands uitgever en oriëntalist. Schoonzoon van Albert Verwey.

Mees studeerde letterkunde aan de Leidense Universiteit (1913-1921). Huwde in 1918 met Mea Verwey, dichteres en dochter van Albert. Startte in 1919 de uitgeverij C.A.Mees, waar Poëzie van Nine Van der Schaaf (1919) het proefdebuut was. Mees gaf vanaf 1922 vrijwel alle publicaties van Albert Verwey uit (in samenwerking met De Sikkel). In 1934 nam Mea de leiding zelf op zich als directrice. Constantinus gaf als oriëntalist en grammaticus lessen in Maleis (o.a. te Rotterdam). Hij ging herhaaldelijk op studiereis naar Noord-Afrika, Malaja en Indonesië.

Streuvels, Stijn (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)

Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.

Van der Schaaf, Nine (° 1882-04-29 - ✝ 1973-07-16)

Schrijversnaam van Trijntje van der Schaaf. Ze schreef proza en poëzie. Haar gedichten zijn veelal symbolistisch van inslag maar vertonen ook kenmerken van expressionisme.

Verwey, Albert (° Amsterdam, 1865-05-15 - ✝ Noordwijk aan Zee, 1937-03-08)

Nederlands dichter en letterkundige.

Autodidact, wijdde zich geheel aan dichtkunst en literatuurstudie. Met Kloos was hij de leidende figuur van De Nieuwe Gids. De egocentriciteit en het estheticisme van de meeste Tachtigers leidden tot zijn uittreden uit de redactie in 1889. Daarna ging hij een eigen weg, die uitmondde in de tijdschriften Tweemaandelijksch Tijdschrift, later De Twintigste Eeuw genaamd (met Van Deyssel) en het uiterst belangrijke en vernieuwende De Beweging (1905-1919), waarvan hij tot het einde de leider was. Verwey verdedigde hierin een wijsgerige poëzieopvatting, met 'de Idee' als centraal begrip. Deze leer werkte hij uit in talrijke bundels, abstract van aard maar met een bijzonder hechte compositie. Als letterkundige toonde Verwey voorkeur voor de traditie en voor figuren als Spiegel en Potgieter. Ook bezorgde hij in 1934 een volledige Vondeluitgave. In 1924 werd Verwey hoogleraar te Leiden.

Verwey, Albert (° 1865 - ✝ 1937)

Nederlandse dichter en essayist die in 1885 met enkele gelijkgezinden De Nieuwe Gids oprichtte. Vier jaar later verliet hij de redactie om samen met Lodewijk van Deyssel in 1894 het Tweemaandelijksch Tijdschrift voor letteren, kunst, wetenschap en politiek op te richten. Dat blad werd in 1902 omgedoopt in De xxe Eeuw, waar Verwey in 1904 uitstapte om alweer een nieuw blad op te richten, m.n. De Beweging, algemeen maandschrift voor letteren, kunst, wetenschap en staatkunde.