Ziehier mijn stelling en ik meen, dat ze zeer eerlijk is: als ik een boek aanvaard om uit te geven en er bestaat een kontrakt van onmiddellijke betaling van het eereloon, dan vind ik dat, in deze tijden van trage maar regelmatige inflatie, ik na een paar jaar niet verplicht ben deze prijzen te houden. Doch als ik een kontrakt heb met een schrijver en de betalingstermyn loopt over twee of drie jaar, dan vind ik mij verplicht zoodra de verkoopprijs stijgt ook de nog te betalen deelen van het eereloon te betalen. Of mijn uiteenzetting duidelijk is weet ik niet — ik zou ze liever bij gelegenheid mondeling verdedigen. Ik ga namelijk uit van het princiep: de schrijver beschikt onmiddellijk vrij over zijn centen; de mijne zitten onherroepelijk vast in de uitgave en dat voor jaren.