Acke, Richard (° 1873 - ✝ 1934)

Architect, grafisch ontwerper, uitgever.

Broer van beeldend kunstenaar Victor Acke. Beiden behoorden tot de vriendenkring van Streuvels. Geboren in een familie van meubelontwerpers en -makers. Kwam via de schilderkunst en het interieurontwerp tot de architectuur. Hij werd beïnvloed door o.a. de Engelse 'Arts & Crafts'-beweging. Als architect was hij voornamelijk in West-Vlaanderen actief. Meest weerklank vonden het genootschapslokaal het 'Vlaamsch Huis' (1910-1913) en de cinemazaal 'De Gouden Lanteern' (1923), beiden te Kortrijk. Naast architectuurwerk was hij na de oorlog verder actief als grafisch ontwerper van affiches. In 1927 was hij stichter van de Kortrijkse drukkerij-uitgeverij 'Steenlandt', dat Volk en Kultuur uitgaf en zich ook toelegde op bibliofiele uitgaven en (dit vooral na de overname door zoon Jan Acke) werken met Vlaams-Nationalistische inslag.

Creutz, H.

Cineast

Vermoedelijk betreft het hier een aangetrouwde verwant van Eugène De Bock; de echtgenote van De Bocks broer René heette immers ook Creutz.

De Bock, Eugène (° Borgerhout, 1889-04-23 - ✝ Schoten, 1981-07-22)

Uitgever.

Was de zoon van een onderwijzer. De Bock studeerde aan het Antwerpse atheneum, werkte van 1907 tot 1912 op een handelskantoor, van 1912 tot het eind van de oorlog op de Antwerpse Stadsbibliotheek en was sedert 1919 als uitgever werkzaam. Op het atheneum was De Bock redacteur van De Goedendag; vanwege een artikel over de verfransing van het onderwijs werd hij in 1907 van de school verwijderd. Jeugdvrienden waren Antoon Jacob, Leo Picard en Herman Vos. Het flamingantische Antwerpse milieu waarin De Bock aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog verkeerde, staat getekend in zijn sleutelroman Jeugd in de Stad (1918). De Bock, die in de turnbeweging actief was en in 1910 in Albert Verweys tijdschrift De Beweging opstellen over gymnastiek publiceerde, debuteerde in 1912 met een rehabiliterend boek over Hendrik Conscience, wiens eeuwfeest dat jaar te Antwerpen gevierd werd met een grootse tentoonstelling, waarin De Bock een belangrijk aandeel had. In 1913 richtte hij met Jacob, August Borms en anderen de Vereeniging voor Beschaafde Nederlandsche Uitspraak op, waarvan Jacob voorzitter en De Bock secretaris werd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij Antwerps correspondent van De Vlaamsche Post (Picard, Gent) en Het Vaderland (Den Haag); in 1918 was hij redactiesecretaris van het gematigd-activistische tijdschrift De Stroom. Om zijn activistische overtuiging werd hij na de oorlog uit de gemeentelijke dienst verwijderd. In 1919 startte De Bock met wat zijn levenswerk zou worden: de uitgeverij De Sikkel. In 1920 stichtte hij met Vos en andere uit het activisme komende jongeren het tijdschrift Ruimte (1920-1921), dat door hem werd uitgegeven. In 1929 was hij medestichter van de Vereniging ter bevordering van het Vlaamse Boekwezen. De Bock, die als uitgever engagement paarde aan eruditie en goede smaak, was zelf een belangrijk kenner van Conscience en van de herlevende Vlaamse literatuur en beweging in de tweede helft van de 18de en de eerste helft van de 19de eeuw. Daarnaast ging zijn belangstelling naar de rederijkers (Colijn van Rijssele, 1958; Johan Baptist Houwaert, 1960) en naar de geschiedenis van boek en boekhandel. Zijn arbeid op historisch terrein werd in 1949 bekroond door een grote synthese van kunst en cultuur van de Nederlanden.

Delbaere, Jozef (° °, 1897)

Boekhandelaar, uitgever, medestichter van de Kredietbank.

Was op 30 april 1920 medestichter van de Kortrijkse kunst- en boekhandel en latere (1935) N.V. 'Zonnewende' (Leiestraat 13, Kortrijk), waarvan Streuvels een tijdlang voorzitter was. In 1935 was hij ook medestichter van de Kredietbank.

Ogier, Willem (° Antwerpen, 1618-07-17 - ✝ Antwerpen, 1689-02-21)

Toneelschrijver, dichter.

Willem Ogier werd na een bewogen jeugd lid van de schoolmeestersgilde, later ook factor van de rederijkerskamer 'De Olyftack' te Antwerpen. Zijn eerste klucht, De klucht van Droncken Heyn (later De Gulsigheydt genoemd en heruitgegeven bij De Sikkel), werd opgevoerd in 1638 door 'De Olyftack'. Tussen 1644 en 1647 schreef hij nog vier kluchten, waarin telkens een hoofdzonde 'speels-ghewys Vermakelyck ende Leersaem voor-gestelt' werd. Pas in 1677-1678 voltooide hij de reeks, die in 1682 gebundeld verscheen als De Seven Hooft-sonden. Zijn eerste spelen zijn kluchten in de trant van Bredero, voortreffelijke schetsen en uitbeeldingen van het komische in de lagere volksstanden. Meer en meer echter bouwde hij de intrige op een misverstand, de komische kracht werd gering, de taal minder gevat en het moraliseren sterker. Ogiers zinspreuk luidde 'Liefde doet sorghen'.

Ogier, Willem (° Antwerpen, 1618-07-17 - ✝ Antwerpen, 1689-02-22)

Leraar en schrijver.

Viérin, Emmanuel (° Kortrijk, 1869-06-30 - ✝ Kortrijk, 1954-01-13)

Kunstschilder

Volgde na zijn klassieke studies drie jaar lessen aan de Academie te Kortrijk, en studeerde nadien aan de Antwerpse Academie. In 1894 ging hij op studiereis naar Spanje en Algerije. In de zomer van 1896 ondernam hij met Streuvels een reis naar Nederland en in datzelfde jaar werd hij tot leraar benoemd aan de Kortrijkse Academie. Van 1912 tot 1938 was hij er directeur. Schilderde voornamelijk landschappen, duinen- en begijnhofzichten. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vluchtte hij met z'n broer Jozef naar Walcheren, waar ze het kasteel Ipenoord bewoonden. Gedurende een halve eeuw bleef Viérin met Streuvels bevriend. Zijn broer Jozef tekende de plannen voor het Lijsternest en hijzelf zou voor het interieur gezorgd hebben. Daarnaast tekende hij het vignet (de zingende lijster op een bebladerde boomtak) dat als brieflogo voor Streuvels zou dienen. In 1907 illustreerde hij de luxe-editie van Streuvels' De Vlaschaard. Viérin schilderde voornamelijk landschappen, duinen- en begijnhofzichten. Hij behaalde talrijke medailles op internationale tentoonstellingen.