FRANK·LATEUR
16den Aug[ustus], '43
Waarde Heer Lannoo,
De zaaier van Pater Longinus is niet te gebruiken. We zullen het dan maar zonder doen.[1]
De eerste opvoering van de film geschiedt in Coliseum-bioscoop.[2] En per uitnoodiging,— deze moeten aangevraagd worden bij den heer [H.] Schaeffer, Bestuurder v[an de] Ufa-films, Handelskaai, 7, Brussel.[3]
Van het door U aangekondigde, voor een paar weken, is nog niets... eingetroffen[4]!
Met vriendelijken groet
(paraaf Stijn Streuvels)
KORTRIJK
16-8-43
Den Heer Joris Lannoo
uitgever
THIELT
uitgever
THIELT
Annotations
[1]
In zijn brief aan Streuvels van 17 juni 1943 deelde Lannoo mee dat P. Longinus op woensdag [23 juni] bij Streuvels zou komen. Streuvels sprak een plaatselijke landbouwer aan om — terwijl deze aan het zaaien is — pater Longinus foto's te laten nemen. Deze foto kon dan ter illustratie verschijnen in de filmeditie van De vlaschaard. Op 7 augustus had Lannoo nog bij Pater Longinus aangedrongen om vlugger door te werken aan de zaaier.
[2]
Na de proefvoorstelling in Kortrijk van de Duitse verfilming van Vlaschaard, Wenn die Sonne wieder scheint werd de Nederlandstalige versie gerealiseerd door vooraanstaande Vlaamse toneelkunstenaars, mensen van de Koninklijke Nederlandse Schouwburg, waar Joris Diels directeur was. De oorspronkelijk Duitstalige film werd in het Algemeen Nederlands gedubt. Op vrijdagavond 20 augustus 1943 had te Gent, als Arteveldestad het centrum van de Vlaamse vlasnijverheid, de eerste voorstelling plaats van de Nederlandstalige film De vlaschaard. De pers was massaal aanwezig. Namens de Nederlandse Kultuurraad sprak Filip De Pillecijn over een monumentaal werk van onze literatuur dat door de film aan de aandacht van een ruim publiek binnen en buiten onze grenzen wordt aanbevolen. 's Avonds had in cinema Capitool de galavoorstelling plaats voor een volle zaal. Streuvels' kinderen Isa, Dina, Paula en Paul vertegenwoordigden er hun vader. Diezelfde avond werd de film ook vertoond in 'Eldorado' in Antwerpen, zodat van een landpremière eigenlijk geen sprake kon zijn, maar in Antwerpen werd De vlaschaard als gewone film gepresenteerd. Op vrijdag 3 september, 2 weken na de première in Gent, ging de film in de Brusselse bioscoop Scala in première en dit opnieuw voor een volle zaal. 'De eerste voorstelling van De Vlaschaard te Gent', in: Volk en Staat, 22-23 augustus 1943
[3]
In de zomer van 1941 had Streuvels een contract afgesloten met het Berlijnse filmhuis Terra-Filme voor de Duitse verfilming van De vlaschaard. De regisseur Boleslaw Barlog had op dat moment al enkele films gedraaid voor deze Duitse filmmaatschappij. Terra was een van de belangrijkste en meest correcte Duitse filmhuizen. In 1942 werd Terra door UFA (Universum Film Aktiengesellschaft) opgeslorpt en was bij het draaien van Wenn die Sonne wieder scheint (de Duitse verfilmde versie van De vlaschaard) duidelijk afhankelijk van het naziconcern UFA. Van juli tot september 1942 was de regisseur Boleslaw Barlog met zijn hele ploeg in West-Vlaanderen neergestreken om er te komen filmen. Hij hield zich vrij nauwkeurig aan Streuvels' verhaal, maar hij zorgde voor een optimistisch slot. Hij koos zijn auteurs onder de beste Duitse artiesten. Konrad Beste, de auteur van boerenromans, stelde het draaiboek op en er werd ook een beroep gedaan op Carl Dietrich Carl, een gevestigd dramaturg. H. Speliers, Als een oude Germaanse eik, p. 451-455
Cf. vraag van Joris Lannoo in zijn brief aan Stijn Streuvels van 11 augustus 1943.
[4]
eintreffen: (Duits): aankomen, arriveren
