De molenaar-filosoof Torie Mulders, een boezemvriend van Streuvels uit de buurgemeente Tiegem, liep rond met plannen voor een dorpskroniek en Streuvels wist dat. Streuvels had alvast zijn vriend aangemoedigd om zijn herinneringen op te schrijven en zocht er nu ook zelf een uitgever voor. Torie laste in de dorpskroniek een paar passages in om de buitenwereld wijs te maken dat Streuvels zijn Duitse contract voor de Vlaschaard-verfilming al had afgesloten tijdens het interbellum, in vredestijd dus. Het boekje verscheen in 1945, toen Streuvels door een tweede repressiegolf werd bedreigd. H. Speliers, Als een oude Germaanse eik, p. 454

De grote auteur, Stijn Streuvels, zo schrijft dorpschroniqueur Verschuere, die men wilde in de gevangenis brengen, werd aldus niet meer verontrust, dank zij het boek van Torie. H. Speliers, Dag Streuvels, p. 634