39 Montpellier Road, Brighton

September 1st 1864

My dear and kind Father in Jesus Christ

I did not receive your most welcome letter till the midday post this morning, you see I do not lose much time, before I answer it - In the first place I must tell you why I have left Portsea &c- I came back to Brighton in January, My Sister, Mrs Pagliano’s marriage being all at an end, it is all for the best it never took place - she has taken a house, we came into it in April, the above is the address, I am now living with her as I did at Brook Green[1] her health is not good, she is so changed, does not go into society her only pleasure is going to thep2Church, and working at her needle for it, we are very near & it is a beautiful Church.

I will now speak on other matters pray do not think you have offended my dearest Teddy or myself, I am quite sure I may say our hearts cling to you with the same sincerity , and deep gratitude, that they ever did, You will be sorry to hear my dearest Edmund is in very delicate health, he was not able to remain in Rome, so he has been at the College at Monte Porzio[2] for some months, he has been suffering from great heat of stomach which has caused a very obstinate diarrhoea of nearly 3 months duration, it is a malady peculiar to & common in Italy - when in Rome our English Physician was called in top3see him, at first he wished him to return to England immediately but Edmund resisted that to the utmost - the last letter I had from him was written August the 9th he says (In health I am but pretty well just now it is owing to the great heat we are having now. A few days ago I had a slight attack of fever which however did no more harm than confineing me to bed for a day) I feel very anxious about my Edmund, God grants I may see him once more The College are now all out at Porzio till the 1st of November My Edmund will be made priest at Xmass[3] think he will come to England in February, at least I hope so - Have you not made a mistake dear Father about dear Teddy’s last, have you received no letter from him since 1862[4]p4Edmund has not said one word to me respecting what you may have said to him, would you mind telling me just the particulars you gave him, I am quite sure, you spoke to him of me in the same kind manner you would have done, had I been your Mother - My own Father, I feel a little fear but I rest on what you say videlicet[5] (the sense of regard & love can only have been increased in your son’s heart by what I told him) Pray never say or think we are estranged from you. I shall never forget that evening I opened my heart a little to you[6] I think I can say with perfect truth, I pray daily for you, always after Holy Communion continue to pray for me, that I may be a meek & gentle child, I am full of self-love & pride, I can say with you, what should I do, without our bless Lord, his sweet Mother and my dear St Joseph, When I remain from daily Communion, it is because I will have my own will, in spite*p1of the one who directs me, I am sure to repent my disobedience, how I should like to feel myself on my knees in your public confessional - do ask that good lady to pray for me - I will not forget her. I fear from what you say you do not feel strong, have you grown thin, perhaps the time may soon come when you will have your wish[7] Our Blessed Jesus will give you those kind hearts you desire, our dearest Lord will never let you pine away with so Holy a wish, how I am talking, but it is to my own Father, who knows what a poor sorrowing Child I am - I love to think*p2my Edmund was a comfort to you, how I wish I could be the same - My brother the Doctor I am grieved to say is married again & to a Protestant Charles the Boy you knew is at a Catholic College - it is very sad - My Sister Mrs Pagliano desires to be very kindly remembered to you & will you pray for her - I am not strong I do not use my crutch now, I suffer so much pain in my legs[8] Suffering takes us to God - when perhaps nothing else would, the way of the Holy Cross is the safe road, may I be patient & found*p3always loveing - A thousand thanks for your Blessing always do so when you think of me - I hope you will soon write again I only said to my Sister a short time since (I wonder if Mr Gezelle will come to England this vacation) so you see I had not forgotten you my Father - I must finish this it is just posttime, I am expecting soon to hear from dear Edmund I shall tell him all about you in my next, would you advise me to say*p4anything about my unhappy self without he ever mentions anything to me, tell me in your next -

Believe me my dearest Father your sincere affectionate and most grateful child in Jesus Christ

Fanny –

Noten

[1] Het huis van haar zus Agnes Mary Christophers en haar schoonbroer Charles Joseph Pagliano in Brook Green, Hammersmith, Londen.

[2] Buitenverblijf voor de studenten en medewerkers van het Engels College in de buurt van Frascati.

[3] Hicks ontving zijn priesterwijding pas op 5 maart 1865.

[4] De laatste ons bekende brief die Edmund Hicks aan Gezelle schreef dateert van 8 december 1862 en werd uit Rome verzonden. Uit een brief van Gezelle aan Van Oye van 24 januari 1864 blijkt dat Hicks sedertdien stilaan vervreemdde van Gezelle (A. Deprez e.a., De briefwisseling met de Engelsen 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde, 1991, III, p. 164).

[5] ’Viz.‘ is de afkorting van het Latijnse ’videlicet’, een samentrekking van de uitdrukking ’videre licet’, wat betekent "het is toegestaan om te zien". Gebruikt als synoniem voor "namely", "that is to say", "to wit", "which is", or "as follows"

[6] Verwijzing naar de eerste Engelandreis van Guido Gezelle in september 1861. Gezelle bleef toen slapen de nacht van 18 september op 19 september.

[7] Om missionaris in Engeland te worden.

[8] Tijdens haar kort verblijf in de zomer van 1863 bij haar zus te Brighton werd Fanny zwaar ziek door ontstekingen aan vinger en been, waardoor ze met een kruk moest lopen. Zie brief van Fanny George aan Guido Gezelle van 18/09/1863.

1
2
3
4
5
6
7
8

Naam	Christophers, Francesca Ursula; George, Fanny; Sister Mary Girtrude
Datums	° Saint-Pancras, Londen, 1816 - ✝ Elham, 01/1889
Geslacht	Vrouwelijk
Beroep	naaister
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Fanny George, in werkelijkheid Francesca Ursula Christophers, werd geboren als dochter van John Christophers en Mary Elizabeth Crowch. Haar ouders John Christophers en Mary Crowch trouwden op 24 oktober 1811 in Saint-Pancras Old Church te Londen. Fanny George werd gevormd door de bisschop van het Londense district Dr. James Yorke Bramston (een benedictijn) op 25/11/1832. Ze huwde te Southampton op 29/04/1840 met de chirurgijn John Hicks (°21/02/1790) in de Saint-Josephs Chapel, Bugle Street, Southampton. Ze was Johns tweede vrouw en het koppel kreeg samen één zoon: de bekende Edmund Benedict Hicks, gedoopt op 11/01/1842 in Brockhampton, Hampshire. John stierf kort daarop in 1844. Fanny George overleefde ook haar zoon Edmund, die overleed in Frankrijk in 1869. Op 05/02/1848 kwam haar vader haar intrede in het noviciaat van de benedictinessen te Hammersmith regelen. Ze was toen 30 jaar en haar zesjarig zoontje zou bij zijn grootvader verblijven. Op 09/03/1848 trad ze in, maar binnen de maand moest ze wegens haar zwakke gezondheid het klooster verlaten. Ze ging toen bij haar zuster Agnes inwonen in The Lodge, Brook Green, Londen. Ze trad in 1861 toe tot de lekenorde van de Sisters of Penance of Saint Dominic als 'Sister Girtrude' en werd er tertiaris, een lid van de Derde Orde van de Dominicanessen. Ze was arm en verrichte borduurwerk (van o.m. onderrokken) om in haar onderhoud en dat van haar zoon te voorzien. Toen haar zus na de dood van haar man in 1863 naar Brighton verhuisde om te hertrouwen verliet ze op 17 juli 1863 The Lodge. Ze verbleef vanaf 18 juli 1863 even bij haar zus te Brighton waar ze zwaar ziek werd door ontstekingen aan vinger en been, waardoor ze met een kruk moest lopen. In september 1863 woonde ze bij haar stiefdochter Augusta Hicks te Portsea, Hanover Street, 61. Augusta was protestants van geloof, waardoor Fanny niet lang bij haar wilde verblijven. Toen het huwelijk van haar zus niet doorging kwam Fanny in januari 1864 terug naar Brighton. In maart-april 1864 ging ze er bij haar zus wonen in de nieuwe woonst, 39 Montpellier Road. Ze stierf in Elham, Kent in januari 1889.
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Naam	Gezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums	° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
Geslacht	Mannelijk
Beroep	priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
Bio	Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links	[odis], [wikipedia], [dbnl]

Naam	Christophers, Francesca Ursula; George, Fanny; Sister Mary Girtrude
Datums	° Saint-Pancras, Londen, 1816 - ✝ Elham, 01/1889
Geslacht	Vrouwelijk
Beroep	naaister
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Fanny George, in werkelijkheid Francesca Ursula Christophers, werd geboren als dochter van John Christophers en Mary Elizabeth Crowch. Haar ouders John Christophers en Mary Crowch trouwden op 24 oktober 1811 in Saint-Pancras Old Church te Londen. Fanny George werd gevormd door de bisschop van het Londense district Dr. James Yorke Bramston (een benedictijn) op 25/11/1832. Ze huwde te Southampton op 29/04/1840 met de chirurgijn John Hicks (°21/02/1790) in de Saint-Josephs Chapel, Bugle Street, Southampton. Ze was Johns tweede vrouw en het koppel kreeg samen één zoon: de bekende Edmund Benedict Hicks, gedoopt op 11/01/1842 in Brockhampton, Hampshire. John stierf kort daarop in 1844. Fanny George overleefde ook haar zoon Edmund, die overleed in Frankrijk in 1869. Op 05/02/1848 kwam haar vader haar intrede in het noviciaat van de benedictinessen te Hammersmith regelen. Ze was toen 30 jaar en haar zesjarig zoontje zou bij zijn grootvader verblijven. Op 09/03/1848 trad ze in, maar binnen de maand moest ze wegens haar zwakke gezondheid het klooster verlaten. Ze ging toen bij haar zuster Agnes inwonen in The Lodge, Brook Green, Londen. Ze trad in 1861 toe tot de lekenorde van de Sisters of Penance of Saint Dominic als 'Sister Girtrude' en werd er tertiaris, een lid van de Derde Orde van de Dominicanessen. Ze was arm en verrichte borduurwerk (van o.m. onderrokken) om in haar onderhoud en dat van haar zoon te voorzien. Toen haar zus na de dood van haar man in 1863 naar Brighton verhuisde om te hertrouwen verliet ze op 17 juli 1863 The Lodge. Ze verbleef vanaf 18 juli 1863 even bij haar zus te Brighton waar ze zwaar ziek werd door ontstekingen aan vinger en been, waardoor ze met een kruk moest lopen. In september 1863 woonde ze bij haar stiefdochter Augusta Hicks te Portsea, Hanover Street, 61. Augusta was protestants van geloof, waardoor Fanny niet lang bij haar wilde verblijven. Toen het huwelijk van haar zus niet doorging kwam Fanny in januari 1864 terug naar Brighton. In maart-april 1864 ging ze er bij haar zus wonen in de nieuwe woonst, 39 Montpellier Road. Ze stierf in Elham, Kent in januari 1889.
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Naam	Gezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums	° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
Geslacht	Mannelijk
Beroep	priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
Bio	Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links	[odis], [wikipedia], [dbnl]

Naam	Christophers, Agnes Mary
Datums	° Saint-Pancras, Londen, 1822 - ✝ 14/12/1899
Geslacht	Vrouwelijk
Verblijfplaats	Engeland
Bio	Agnes Christophers was de zus van Francesca Ursula Christophers (Fanny George). Op 15 november 1848 huwde ze met Charles Joseph Pagliano in de Saint-Josephs Chapel, Bugle Street, Southampton, Hampshire. Tijdens de volkstelling van 1851 woonde het gezin Pagliano-Christophers in The Lodge, Brook Green, Hammersmith, Londen. In het huis verbleven op dat moment ook Caroline Hicks, 20 jaar, geboren in 1830 in Emsworth, ongetrouwde gouvernante en dochter van John Hicks en zijn eerste vrouw Mary Ann Walker, en Constance Christophers, 5 jaar, geboren in 1846, Marylebone, Middlesex, vermoedelijk een dochter van John Crowch Christophers en Laura Cuerton. Het gezin was welstellend, met meiden en knechten. In 1861 woonde het gezin nog altijd op dit adres. Zus Fanny verbleef er in 1861 ook. Op 17 augustus 1861 overleed Charles Pagliano. Daarna verhuisde Agnes in 1863 naar Brighton. Ze was van plan daar opnieuw te huwen en zich in Ierland te vestigen, maar dit ging niet door. Ze betrok in maart-april 1864 een nieuwe woonst, 39 Montpellier Road te Brighton. Zus Fanny trok bij haar in. Agnes was met de volkstelling van 1871 49 jaar oud. Ze woonde toen in het subdistrict van Saint-Mary Paddington, Londen.
Relatie tot Gezelle	correspondent
Bronnen	B. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

01/09/1864, Brighton, [Francesca Ursula Christophers (= Fanny George)] aan [Guido Gezelle]

Facsimile's

Noten

Register

Correspondenten

Briefschrijver

Briefontvanger

Plaats van verzending

Naam - persoon

Naam - plaats

Naam - instituut/vereniging

Indextermen