Terwyl dat Franske hier zat te nestelen op myn kamer, viel het hem al met eens in dat het de eerste van Mei uwe feestdag was geweest en het kreeg goeste van u ter dier gelegenheid een klein brieveke te schryven. Ik heb zyn gedacht en zyne begeerte ten vollen goedgekeurd en het heeft hier nog een klein woordeke bijgevoegd voor Papa en Mama welk gy de goedheid zult hebben eens met gelegenheid te bestellen. Het zit hier gedurig te vroetelen, te nestelen te schryven en te plooijen en heeft schrikkelyk veel werk gevonden in zyne twee brieven: Frans is het braefste kind van de wereld, verzet zich[1] uitnemende wel met de andere kinders waervan het zeer bemind is. De heeren vinden allen de grootste voldoening in hem het is hun waer troetelkind want het dient tot stigting voor geheel het kollegie.
Ik heb gedurig hope gehad dat gy met uw verlang van vakans[2] naer Thielt eens zoudt gekomen zyn om ons te bezoeken volgens uwe belofte, het spyt my van u niet gezien te hebben.