| < | Resultaat 265 van 2535  | > |
|---|
Je viens de recevoir une lettre de Mgr de Neckere concernant la dispense demandée in impedimento disparitatis cultûs[1] L'affaire dit-il, est du ressort de la congrégation du sanctum officium et on exige l'expression du nom du suppliant.
‘Disparitas cultus’ is een term uit het canonieke recht van de Katholieke Kerk. Het verwijst naar een huwelijk tussen een katholiek en een niet-gedoopte persoon. Om dit ‘beletsel’ te overwinnen en het huwelijk geldig te maken in de ogen van de Kerk, is een dispensatie (vrijstelling) vereist van de bevoegde kerkelijke autoriteit, meestal de bisschop.
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Nolf, Franciscus-Xaverius |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 03/05/1811 - ✝ Brugge, 01/07/1884 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; archivaris; bisschoppelijk secretaris |
| Bio | Franciscus-Xaverius Nolf werd geboren op 3 mei 1811 in Kortrijk als zoon van Leonardus Nolf, handelaar, en Maria-Theresia Vercruysse. Hij werd op 19 december 1835 priester gewijd te Brugge en behaalde op 23 juli 1838 het baccalaureaat in kerkelijk recht aan de Universiteit van Leuven. Op 21 september 1839 werd hij aangesteld als archivaris van het bisdom Brugge, waarna hij in 1849 pro-secretaris en op 29 december 1853 secretaris van het bisdom werd. Op 18 oktober 1856 werd hij erekanunnik van de Brugse kathedraal en vanaf 25 juli 1866 officiaal van het bisdom. Hij trad op 17 juni 1869 toe tot de bisschoppelijke raad en werd prosynodaal examinator. Op 24 november 1873 werd hij benoemd tot titulair kanunnik van Sint-Salvator, en vanaf 29 december 1875 was hij secretaris van het kapittel. Franciscus-Xaverius Nolf overleed op 1 juli 1884 in zijn huis in de Korte Vuldersstraat te Brugge. |
| Links | [odis] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | Nolf, Franciscus-Xaverius |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 03/05/1811 - ✝ Brugge, 01/07/1884 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; archivaris; bisschoppelijk secretaris |
| Bio | Franciscus-Xaverius Nolf werd geboren op 3 mei 1811 in Kortrijk als zoon van Leonardus Nolf, handelaar, en Maria-Theresia Vercruysse. Hij werd op 19 december 1835 priester gewijd te Brugge en behaalde op 23 juli 1838 het baccalaureaat in kerkelijk recht aan de Universiteit van Leuven. Op 21 september 1839 werd hij aangesteld als archivaris van het bisdom Brugge, waarna hij in 1849 pro-secretaris en op 29 december 1853 secretaris van het bisdom werd. Op 18 oktober 1856 werd hij erekanunnik van de Brugse kathedraal en vanaf 25 juli 1866 officiaal van het bisdom. Hij trad op 17 juni 1869 toe tot de bisschoppelijke raad en werd prosynodaal examinator. Op 24 november 1873 werd hij benoemd tot titulair kanunnik van Sint-Salvator, en vanaf 29 december 1875 was hij secretaris van het kapittel. Franciscus-Xaverius Nolf overleed op 1 juli 1884 in zijn huis in de Korte Vuldersstraat te Brugge. |
| Links | [odis] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Nolf, Franciscus-Xaverius |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 03/05/1811 - ✝ Brugge, 01/07/1884 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; archivaris; bisschoppelijk secretaris |
| Bio | Franciscus-Xaverius Nolf werd geboren op 3 mei 1811 in Kortrijk als zoon van Leonardus Nolf, handelaar, en Maria-Theresia Vercruysse. Hij werd op 19 december 1835 priester gewijd te Brugge en behaalde op 23 juli 1838 het baccalaureaat in kerkelijk recht aan de Universiteit van Leuven. Op 21 september 1839 werd hij aangesteld als archivaris van het bisdom Brugge, waarna hij in 1849 pro-secretaris en op 29 december 1853 secretaris van het bisdom werd. Op 18 oktober 1856 werd hij erekanunnik van de Brugse kathedraal en vanaf 25 juli 1866 officiaal van het bisdom. Hij trad op 17 juni 1869 toe tot de bisschoppelijke raad en werd prosynodaal examinator. Op 24 november 1873 werd hij benoemd tot titulair kanunnik van Sint-Salvator, en vanaf 29 december 1875 was hij secretaris van het kapittel. Franciscus-Xaverius Nolf overleed op 1 juli 1884 in zijn huis in de Korte Vuldersstraat te Brugge. |
| Links | [odis] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | De Neckere, Felix Maria Franciscus Ghislenus |
|---|---|
| Datums | ° Ieper, 05/04/1824 - ✝ Rome, 30/01/1903 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; econoom; rector; secretaris |
| Verblijfplaats | Italië |
| Bio | Felix De Neckere werd geboren op 5 april 1824 in Ieper als zoon van Josephus De Neckere, eigenaar, en Clementia Deconinck. Na zijn priesterstudies in België zette hij vanaf 1845 zijn opleiding voort in Rome, waar hij op 3 april 1847 tot priester werd gewijd. In 1848 keerde hij terug naar België vanwege de politieke onrust in Italië, maar enkele jaren later, op 28 december 1851, werd hij benoemd tot rector van St. Juliaan der Vlamingen in Rome, een functie die hij de rest van zijn leven zou vervullen. Op 26 februari 1866 werd hij erekanunnik van de kathedraal van Brugge, en op 17 september 1875 ontving hij de titel van titulaire aartsbisschop van Melitene. In Rome bekleedde De Neckere verschillende prestigieuze functies: hij was assistent bij de pauselijke troon, kanunnik van de patriarchale hoofdkerk van St. Pieters in het Vaticaan en econoom en secretaris van de kerkfabriek van St. Pieters. Daarnaast diende hij als prefect van het pauselijk seminarie van het Vaticaan. Felix De Neckere overleed op 30 januari 1903 in Rome. |
| Links | [odis], [wikipedia] |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
