<Resultaat 342 van 2349

>

p1
My dear Mrs Gabraith![1]

Thanks for the newspaper. I enjoyed it much. I read every word of it. It will rejoice your heart to know I have gained a little more light. It has come before me during last week. I was studying the dogma of the Immaculate Conception[2] for the second time, a book I have, when it all opened out clearly to me. I believe it just as you all do, I believe p2now all about our Blessed Mother uniting with our Divine Lord in the salvation of us sinners. It is so exquisite I never understood it or thought about it before. Tell father Gezelle I can with heart and soul unite with him, and do daily, in the Angelus[3] I will not waste his time by writing, you will tell him so, and how glad and thankful I was of his blessings. What a doll[4] I have been never to have understood about our Blessed Motherp3before dear! What a grand scheme of God’s! It is so delightful to compare our two Adams and our two Eves, and to have found a mother!!

It makes one love our dear Lord better than ever, it brings Him nearer to feel how much of a Man He was, that He needed, as such, a helper and companion, and that our dear Lady was made like unto Him, purposely as the spouse of God to work out with Him the Blessed Scheme!!p4You will thank God and our dear Mother and all the saints for this new happiness .Pray that I may become more worthy of such goodness shewn me. I wrote and told [5] I ought not to mention names. of this and I find he has believed it for twelve years and encourages me so much!! Let us all pray that if it be good for us we shall both have more light. I am no longer afraid of Idolatry, what asses people are! Still I do not wonder for I know by myself that until God reveals it, all protestantsp52must feel like that.

Therefore they tuther; and the Reformers have the greater sin. Behold what a great matter a little spark kindleth! I daresay you wonder what on earth keeps me here when I can accept all your church demands. I cannot yet receive all quite that is, your opinion against us, for I think if our branch of the Catholic Church were rotten we should not be able to shew so much catholic life in us as our struggling party do. Tell father Gezelle that in spite of the anomalies in our queer Church of England I cannot bear to desert them now she is in the fire, for Ip6cannot help hanging on to the desperate hope that we catholic spirits will, under God, raise her out of the mire. I could not endure waiting for long, but I think it is more generous to try and see what the Church of England is made of. It is so full of rubbish and is in such a whirl of dust just at present I cannot see clearly, a very little time will suffice for you will have seen it has gone against Mc Koneehie and he has bowed tot the decisions of his judges he has left off using incense and become obedient to orders!p7I believe the question of Doctrine is going to be raised by the Protestants, and then we shall see what is to be done. At present I find I am at liberty to be a true catholic inwardly - by those I have the highest opinion of in our church - but if that liberty is curtailed an inch I shall kick and break my braces and have not a grain more patience. If I were convinced of the invalidity of our orders I should do so also for I could not then have faith in consecration nor absolution. I sincerely wish I could be convinced of this, forp8I could then have the excuse I wish to leave so rotten a bark, but I have read so much and I find even your people have acknowledged our orders. Du Pin owned our communion service orthodox and both Du Pin and De Girardin were satisfied with the succession of our bishops[6] Now if so, I ought to be content with the small amount of comfort as it has pleased God to give me no more, that is if I am in a true branch of the Catholic Church. Once prove me not and I shall only be too thankful to get out of so much rubbish! It is simple self denial to stay because it may be my duty.p93does it not seem nobler, more loving and humble to stand by a falling church in hopes to prop it up and draw it to higher things than desert it and seek our own gratification?

If we desert the Church of England it will sink lower and lower and if there be any catholicity in her, we may fan it to a flame by steady perseverance. It makes me sick to stay and be half starved, but charity seeketh not her own. Let us pray to God to shew us what is pleasing to Him, whether I am to go or stay, indeedp10He has not shewn me enough yet! He has given me so much, but not this one last step yet! Enough to make me enjoy going your stations with you and praying all your prayers and feeling so warm and happy at the idea of being baptised again without any mistake! What would I give to know if we have a leg to stand on! I have worn myself out this last year in searching, my eyes are sore with reading. But p11I have attained through God’s infinite love a clear insight into the land where I would be home so my time has not been wasted as I am told it has by [7] (no names!) in seeking things too high for me.

Even father Gezelle would say the same perhaps if you began controversials[8] All clergy seem to forbid examination whatever their denomination. I cannot think why? it has strengthened & enlightened me amazingly.p12A happy Easter to you and our dear father Gezelle. Ask him to pray for me to be conformed to God’s will whatever it is, and that strength and light may be sent to Mr Wagner and Mr Chadwick[9]

We have not yet let our house. God bless you dear sister in Christ. Accept my best love. (How sweet it is to have a Mother in heaven! Thank God for me.)

Ever yours
Laura Perkins

I have began to teach my new dogma to others.

p134

On reading over my hasty letter I see I call the course of our poor Church a “downward” one, but for the last thirty years it has been stirring into life and shewn such renewed energy in casting away Protestantism that nothing less than God’s spirit could have enabled her to raise herself, so there must be life and while there is life there is hope. If I had been born a Wesleyan[10] or any lower grade of dissent it would be different, but the Church of England was intended to be Catholic, and God put me to her I must not be impatientp14and envious of your greater privileges & blessings but be conformed to His will and bear my burden so long as He has patience. Pray that God will give you wisdom to teaching my particular soul, that we may be filled with his Divine Charity which sees farther than man can see. I hope to visit Bruges this year and shall come to see you, please God, and gain your blessing.

Will you pray at Mass for A. W. that light may come speedily.

May God be with you.

Noten

[1] In Rond den Heerd verscheen een artikelenreeks ‘Corporate-Reunion' van Guido Gezelle. Rond den Heerd: 3 (5 september 1868) 41, p. 323-327; 3 (19 september 1868) 43, p.342-344; 3 (26 september 1868) 44, p.351-352; 3 (10 oktober 1868) 46, p.366-367; 3 (17 oktober 1868) 47, p.375-376. In het tweede deel van het artikel neemt Gezelle een vertaling op van deze brief van Laura Perkins: “Nu volgen de brieven van zijne Pusey bekeerde leerdochter.” In: Rond den Heerd: 3 (19 september 1868) 43, p.343-344 en (26 september 1868) 43, p.351-352.
[2] Mogelijk gaat het over “The Immaculate Conception of the Mother of God”.
[3] Het Angelus is een Rooms-Katholiek Mariagebed dat driemaal daags al knielend gebeden werd, bij het luiden van de angelusklok.
[4] Betekenis: dommerik, vertaling Gezelle “Ach wat een kinderhoofd ben ik geweest” in: Rond den Heerd: 3 (19 september 1868), p.343.
[5] Naam doorstreept en onleesbaar. Toevoeging Gezelle “Anglicaanchen minister, die hare biechte hoorde” in: Rond den Heerd: 3 (19 september 1868), p.343.
[6] De toenadering tussen de Franse theologen Du Pin en De Girardin en de anglicaanse bisschop Wake vormde een precedent voor E.B. Pusey. In een voetnoot bij zijn vertaling geeft Gezelle aan dat hij het niet eens is met haar lectuur van Du Pin en De Girardin. “Geen questie van Du Pin of De Girardin, twee fransche ligthoofden, om niet meer te zeggen, maar, wat dat er de roomsch katholike Kerke over leert en staande houdt, dat is de questie.”, in: Rond den Heerd: 3 (26 september 1868) 44, p.351.
[7] Naam doorstreept en onleesbaar. Toevoeging Gezelle “De zelfste Anglicaansche Minister als hooger” in: Rond den Heerd: 3 (26 september 1868) 44, p.351.
[8] In een voetnoot bij zijn vertaling geeft Gezelle aan dat hij inderdaad niet eens was met haar lectuur van Du Pin en De Girardin, die het doctrinaire Rooms-katholieke standpunt niet volgden. Zie: Rond den Heerd: 3 (26 september 1868) 44, p.351.
[9] Door Gezelle omschreven als gelijkgestemde Anglicaanse priester, in: Rond den Heerd: 3 (26 september 1868) 44, p.352.
[10] Hervormingsbeweging georiënteerd naar het Protestantisme.

Register

Correspondenten

NaamDe Lisle, Cecilia Sarah; Galbraith, Cecilia Sarah
Datums° Edinburgh, 20/01/1826 - ✝ Londen, 26/09/1879
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsSchotland
BioCecilia Galbraith werd geboren als Cecilia Sarah De Lisle op 20 januari 1826 in Edinghburgh, waar haar moeder bleef wonen. Ze was de tweede dochter van Robert de Lisle, esq. of Acton Hall, Northumberland, “major of that county militia”. Ze huwde in 1844 op achttienjarige leeftijd met James Fraser Galbraith. Hij was jurist en 'writer to the signet', een functie vergelijkbaar met notaris. Samen kregen ze vier zonen: Robert, Frederick, George en James, die aan een beperking leed. Het is niet duidelijk wanneer Cecilia zich tot het katholicisme bekeerde, wellicht na de dood van haar echtgenoot in 1858. Ze woonde in 1869, 1871 en 1872 op verschillende adressen in Londen. Gedurende de periode tussen september 1869 en november 1871 verbleef ze o.a. in de Sint-Clarastraat en de Jeruzalemstraat 18 te Brugge, alsook op de Groentemarkt 10 te Oostende. Ze verdiende de kost in de zorg en door jonge meisjes op te leiden. Ze wilde bv. in de Jeruzalemstraat een huis voor 'wandering widows and poor girls' oprichten. Zo kwam ze in contact met Guido Gezelle die haar de zorg voor het arme meisje Marie Poupaert toevertrouwde. Ze contacteerde Gezelle ook om samen met zijn zus Florence Gezelle te gaan wonen in Lendelede met de gehandicapte zoon. En later ook om haar naar Engeland te laten overkomen om daar te werken. Uit de correspondentie tussen Gezelle en zijn zus blijkt echter dat ze Cecilia weinig vertrouwden. Verder was Cecilia de Lisle bevriend met Laura Perkins.
Relatie tot Gezellecorrespondente; biechtelinge
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamPerkins, Laura
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioLaura Perkins correspondeerde met Guido Gezelle toen ze in Engeland woonde. Ze verbleef o.m. in Bristol, in augustus 1868 in Londen op het adres 40 Elgin Road, Notting Hill en in maart 1869 op het adres 93 Cornwall Road, Bayswater. Op 27/07/1868 bekeerde ze zich tot het katholicisme. Guido Gezelle publiceerde een vertaling van een brief over haar bekering in ‘Rond den Heerd’. Haar man, een jurist, bekeerde zich drie dagen voor zijn dood in januari 1869 ook. Na het overlijden van haar man verkeerde Laura Perkins in armoede. Vermoedelijk was dat de reden waarom ze korte tijd in Brugge verbleef. Ze behoorde er tot de Engelse kolonie te Brugge (1869-1871) en was er bevriend met Cecilia Galbraith bij wie ze inwoonde. In 1871 keerde ze waarschijnlijk naar Londen terug. Ze won in 1889 de Molineux Election van de Aged Poor Society, samen met twee andere behoeftige bejaarde dames. Ze kreeg daarmee een jaarlijkse toelage van 20 pond. De verkiezing vond plaats op 18 juli 1889 en werd gepubliceerd in ‘The Tablet’ van 27 juli 1889. Ook in 1884, 1886 en 1887 had Laura Perkins het geprobeerd, maar toen werd ze niet verkozen.
Relatie tot Gezellecorrespondent; Engelse kolonie; Rond den Heerd
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Briefschrijver

NaamPerkins, Laura
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioLaura Perkins correspondeerde met Guido Gezelle toen ze in Engeland woonde. Ze verbleef o.m. in Bristol, in augustus 1868 in Londen op het adres 40 Elgin Road, Notting Hill en in maart 1869 op het adres 93 Cornwall Road, Bayswater. Op 27/07/1868 bekeerde ze zich tot het katholicisme. Guido Gezelle publiceerde een vertaling van een brief over haar bekering in ‘Rond den Heerd’. Haar man, een jurist, bekeerde zich drie dagen voor zijn dood in januari 1869 ook. Na het overlijden van haar man verkeerde Laura Perkins in armoede. Vermoedelijk was dat de reden waarom ze korte tijd in Brugge verbleef. Ze behoorde er tot de Engelse kolonie te Brugge (1869-1871) en was er bevriend met Cecilia Galbraith bij wie ze inwoonde. In 1871 keerde ze waarschijnlijk naar Londen terug. Ze won in 1889 de Molineux Election van de Aged Poor Society, samen met twee andere behoeftige bejaarde dames. Ze kreeg daarmee een jaarlijkse toelage van 20 pond. De verkiezing vond plaats op 18 juli 1889 en werd gepubliceerd in ‘The Tablet’ van 27 juli 1889. Ook in 1884, 1886 en 1887 had Laura Perkins het geprobeerd, maar toen werd ze niet verkozen.
Relatie tot Gezellecorrespondent; Engelse kolonie; Rond den Heerd
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Briefontvanger

NaamDe Lisle, Cecilia Sarah; Galbraith, Cecilia Sarah
Datums° Edinburgh, 20/01/1826 - ✝ Londen, 26/09/1879
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsSchotland
BioCecilia Galbraith werd geboren als Cecilia Sarah De Lisle op 20 januari 1826 in Edinghburgh, waar haar moeder bleef wonen. Ze was de tweede dochter van Robert de Lisle, esq. of Acton Hall, Northumberland, “major of that county militia”. Ze huwde in 1844 op achttienjarige leeftijd met James Fraser Galbraith. Hij was jurist en 'writer to the signet', een functie vergelijkbaar met notaris. Samen kregen ze vier zonen: Robert, Frederick, George en James, die aan een beperking leed. Het is niet duidelijk wanneer Cecilia zich tot het katholicisme bekeerde, wellicht na de dood van haar echtgenoot in 1858. Ze woonde in 1869, 1871 en 1872 op verschillende adressen in Londen. Gedurende de periode tussen september 1869 en november 1871 verbleef ze o.a. in de Sint-Clarastraat en de Jeruzalemstraat 18 te Brugge, alsook op de Groentemarkt 10 te Oostende. Ze verdiende de kost in de zorg en door jonge meisjes op te leiden. Ze wilde bv. in de Jeruzalemstraat een huis voor 'wandering widows and poor girls' oprichten. Zo kwam ze in contact met Guido Gezelle die haar de zorg voor het arme meisje Marie Poupaert toevertrouwde. Ze contacteerde Gezelle ook om samen met zijn zus Florence Gezelle te gaan wonen in Lendelede met de gehandicapte zoon. En later ook om haar naar Engeland te laten overkomen om daar te werken. Uit de correspondentie tussen Gezelle en zijn zus blijkt echter dat ze Cecilia weinig vertrouwden. Verder was Cecilia de Lisle bevriend met Laura Perkins.
Relatie tot Gezellecorrespondente; biechtelinge
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III

Plaats van verzending

NaamBrighton

Naam - persoon

NaamDe Lisle, Cecilia Sarah; Galbraith, Cecilia Sarah
Datums° Edinburgh, 20/01/1826 - ✝ Londen, 26/09/1879
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsSchotland
BioCecilia Galbraith werd geboren als Cecilia Sarah De Lisle op 20 januari 1826 in Edinghburgh, waar haar moeder bleef wonen. Ze was de tweede dochter van Robert de Lisle, esq. of Acton Hall, Northumberland, “major of that county militia”. Ze huwde in 1844 op achttienjarige leeftijd met James Fraser Galbraith. Hij was jurist en 'writer to the signet', een functie vergelijkbaar met notaris. Samen kregen ze vier zonen: Robert, Frederick, George en James, die aan een beperking leed. Het is niet duidelijk wanneer Cecilia zich tot het katholicisme bekeerde, wellicht na de dood van haar echtgenoot in 1858. Ze woonde in 1869, 1871 en 1872 op verschillende adressen in Londen. Gedurende de periode tussen september 1869 en november 1871 verbleef ze o.a. in de Sint-Clarastraat en de Jeruzalemstraat 18 te Brugge, alsook op de Groentemarkt 10 te Oostende. Ze verdiende de kost in de zorg en door jonge meisjes op te leiden. Ze wilde bv. in de Jeruzalemstraat een huis voor 'wandering widows and poor girls' oprichten. Zo kwam ze in contact met Guido Gezelle die haar de zorg voor het arme meisje Marie Poupaert toevertrouwde. Ze contacteerde Gezelle ook om samen met zijn zus Florence Gezelle te gaan wonen in Lendelede met de gehandicapte zoon. En later ook om haar naar Engeland te laten overkomen om daar te werken. Uit de correspondentie tussen Gezelle en zijn zus blijkt echter dat ze Cecilia weinig vertrouwden. Verder was Cecilia de Lisle bevriend met Laura Perkins.
Relatie tot Gezellecorrespondente; biechtelinge
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamPerkins, Laura
GeslachtVrouwelijk
VerblijfplaatsEngeland
BioLaura Perkins correspondeerde met Guido Gezelle toen ze in Engeland woonde. Ze verbleef o.m. in Bristol, in augustus 1868 in Londen op het adres 40 Elgin Road, Notting Hill en in maart 1869 op het adres 93 Cornwall Road, Bayswater. Op 27/07/1868 bekeerde ze zich tot het katholicisme. Guido Gezelle publiceerde een vertaling van een brief over haar bekering in ‘Rond den Heerd’. Haar man, een jurist, bekeerde zich drie dagen voor zijn dood in januari 1869 ook. Na het overlijden van haar man verkeerde Laura Perkins in armoede. Vermoedelijk was dat de reden waarom ze korte tijd in Brugge verbleef. Ze behoorde er tot de Engelse kolonie te Brugge (1869-1871) en was er bevriend met Cecilia Galbraith bij wie ze inwoonde. In 1871 keerde ze waarschijnlijk naar Londen terug. Ze won in 1889 de Molineux Election van de Aged Poor Society, samen met twee andere behoeftige bejaarde dames. Ze kreeg daarmee een jaarlijkse toelage van 20 pond. De verkiezing vond plaats op 18 juli 1889 en werd gepubliceerd in ‘The Tablet’ van 27 juli 1889. Ook in 1884, 1886 en 1887 had Laura Perkins het geprobeerd, maar toen werd ze niet verkozen.
Relatie tot Gezellecorrespondent; Engelse kolonie; Rond den Heerd
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III
NaamDupin, Louis Ellies; du Pin
Datums° Parijs, 17/06/1657 - ✝ Parijs, 06/06/1719
GeslachtMannelijk
Beroeptheoloog
VerblijfplaatsFrankrijk
BioAls doctor aan de Sorbonne bekleedde Louis Ellies Dupin vanaf 1693 de leerstoel van Griekse en Latijnse filosofie. Zijn levenswerk was de uitgave van de Bibliothèque Universelle van kerkelijk auteurs. Zijn kritische commentaar bracht hem in conflict met de paus en een aantal Franse theologen. Hij correspondeerde met de bisschop van Canterbury en was voorstander van een toenadering tussen de Franse en de anglicaanse kerk. Hiermee vormde hij een belangrijk precedent voor de "corporate union" van E.B. Pusey. Guido Gezelle noemde hem een "Frans ligthoofd" omdat hij afweek van het doctrinaire rooms-katholieke standpunt.
Links[wikipedia]
Naamde Girardin, Patrick Piers
Datums° 1672 - ✝ 1762
GeslachtMannelijk
Beroeptheoloog
VerblijfplaatsIerland
BioPatrick Piers de Girardin was leraar godgeleerdheid aan de Sorbonne te Parijs, en medestander van Du Pin, die in een rede pleitte voor de toenadering tussen de Franse en de Anglicaanse kerk. Gezelle noemde hem een "Frans ligthoofd" omdat hij afweek van het doctrinaire rooms-katholieke standpunt.
NaamMacKonochie, Alexander Heriot; the martyr of St Alban's
Datums° Fareham, 11/08/1825 - ✝ Ballachulish, 15/12/1878
GeslachtMannelijk
Beroeppriester
VerblijfplaatsEngeland
BioAlexander MacKonochie was een armenpriester onder invloed van de Oxford Movement. Hij werd in 1868 veroordeeld omdat hij wierrook in de kerkdienst gebruikte.
Links[wikipedia]
NaamWagner, Arthur Douglas
Datums° Windsor, 13/06/1824 - ✝ Brighton, 14/01/1902
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; kapelaan; vicaris
VerblijfplaatsEngeland
BioArthur Wagner was de zoon van Henry Michell Wagner (1792–1870), vicaris van Brighton gedurende 46 jaar, en Elizabeth Harriott (1797–1829). Hij werd predikant van de Church of England in Brighton, East Sussex. Hij diende er meer dan 50 jaar in St Paul’s Church, eerst als kapelaan, daarna vanaf 1873 als vicaris. Zijn invloed op het Victoriaans Brighton was aanzienlijk. Hij pleitte voor het herstel van enkele oudere christelijke geloofstradities en hun opname in de Anglicaanse liturgie en theologie (tractarisme). Net als zijn vader raakte hij verwikkeld in geschillen en controverses en werd hij vaak bekritiseerd vanwege de uitgebreide rituelen van de diensten die hij hield in St Paul's. Als enige zoon erfde hij een aanzienlijk fortuin waarmee hij de bouw van vier kerken financierde, die zowel opvielen door hun rijkelijk ontworpen interieurs als door hun tractarische traditie. Wagner zette zich ook levenslang in voor de zorg van de armen in Brighton. In de jaren 1860 hielp hij financieel bij de ontwikkeling van grote delen van de wijk Hannover, een dichtbevolkt gebied met veel kleine rijtjeshuizen. Hij leende regelmatig bedragen aan kleinschalige huizenbouwers. Op deze manier werden snel grote aantallen huizen gebouwd in straten als Islingword Road en Whichelo Place. Hij betaalde ook voor de bouw van een groot deel van de woningen in het dichtbevolkte gebied tussen Upper Lewes Road en Lewes Road, ontwikkeld tussen de jaren 1860 en 1880. Wagner werd door Guido Gezelle omschreven als een gelijkgestemde Anglicaanse priester, in: Rond den Heerd: 3 (26 september 1868) 44, p.352.
Links[wikipedia]
NaamChadwick
GeslachtMannelijk
Beroeppriester
VerblijfplaatsEngeland
BioDoor Guido Gezelle omschreven als gelijkgestemde Anglicaanse priester, in: Rond den Heerd: 3 (26 september 1868) 44, p.352.

Naam - plaats

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Titel - ander werk

Titelonbekend
TitelThe Immaculate Conception of the Mother of God: An Exposition
AuteurUllathorne, William Bernard
Datum1855
PlaatsLondon
UitgeverRichardson & Son

Titel07/04/[1868], [Brighton], Laura Perkins aan [Cecilia Sarah De Lisle (= Cecilia Sarah Galbraith)]
EditeurKoen Calis
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2023
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderPerkins, Laura
Ontvanger[De Lisle, Cecilia Sarah]
Verzendingsdatum07/04/[1868]
VerzendingsplaatsBrighton
AnnotatieJaartal en plaats gereconstrueerd op basis van de brieftekst ; adressaat gereconstrueerd op basis van de aanhef.
Fysieke bijzonderheden
Drager 3 dubbele vellen en enkel vel, 179x113
wit
papiersoort: 14 zijden beschreven; zijde 12 kruiselings beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden papiermerk: Parkins // and // Gotto
watermerk: Joynson 1867
Toevoegingen op zijde 1 linksboven: a convert on // her conversion (rode inkt, schuin)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief7333
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|13702
Inhoud
IncipitThanks for the newspapers
Tekstsoortbrief
TalenEngels
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.