<Resultaat 2380 van 2394

>

p1

Virginie De Neve prie humblement Monsieur Gezelle de vouloir faire parvenir cette lettre[1] à son frère

Noten

[1] De bijlage (een brief voor Jan De Neve) ontbreekt. Wellicht werd deze brief geschreven nadat hij begin oktober 1860 naar Douai vertrokken was, en voor zijn dood op 28 juli 1866. Blijkens de correspondentie tussen Jan De Neve en Guido Gezelle was Gezelle wel vaker tussenpersoon voor de brieven van broer en zus.

Register

Correspondenten - personen

NaamDe Neve, Virginie
Datums° Heist, 01/10/1847 - ✝ Oedelem, 19/08/1918
GeslachtVrouwelijk
BioVirginia Francisca De Neve werd op 1 oktober 1847 geboren te Heist. Haar ouders, Albertus De Neve (1791-1870) en Isabella Clara Nachtegaele (1812-1890), waren er grondeigenaars en welstellende boeren. Vanaf 1856 verbleven haar ouders in de Jeruzalemstraat 40 te Brugge om er te rentenieren. Virginie en haar broer Jan De Neve (1836-1866), poësis-leerling van Gezelle in 1857-1858, verhuisden mee. Virginie zat, zo blijkt uit een brief van Jan aan haar, in 1860 op pensionaat. Op 20 juli 1871 huwde ze met Julius Sesarius (Caesarius) Govaert (1837-1888) te Brugge en verhuisde ze naar Oedelem, waar haar echtgenoot grondbezitter was. Ze stierf er op 19 augustus 1918.
Relatie tot Gezellecorrespondent
Bronnen https://www.kuleuven.be/thomas/page/tijdschriften/viewarticle/93304/; https://nl.geneanet.org/cercles/view/colgnecac61417/110109; https://www.archiefbankbrugge.be/nl/archiefbank (zoekterm: De Neve Albert en De Neve Virginie);
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamDe Neve, Virginie
Datums° Heist, 01/10/1847 - ✝ Oedelem, 19/08/1918
GeslachtVrouwelijk
BioVirginia Francisca De Neve werd op 1 oktober 1847 geboren te Heist. Haar ouders, Albertus De Neve (1791-1870) en Isabella Clara Nachtegaele (1812-1890), waren er grondeigenaars en welstellende boeren. Vanaf 1856 verbleven haar ouders in de Jeruzalemstraat 40 te Brugge om er te rentenieren. Virginie en haar broer Jan De Neve (1836-1866), poësis-leerling van Gezelle in 1857-1858, verhuisden mee. Virginie zat, zo blijkt uit een brief van Jan aan haar, in 1860 op pensionaat. Op 20 juli 1871 huwde ze met Julius Sesarius (Caesarius) Govaert (1837-1888) te Brugge en verhuisde ze naar Oedelem, waar haar echtgenoot grondbezitter was. Ze stierf er op 19 augustus 1918.
Relatie tot Gezellecorrespondent
Bronnen https://www.kuleuven.be/thomas/page/tijdschriften/viewarticle/93304/; https://nl.geneanet.org/cercles/view/colgnecac61417/110109; https://www.archiefbankbrugge.be/nl/archiefbank (zoekterm: De Neve Albert en De Neve Virginie);

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamBrugge
GemeenteBrugge

Naam - persoon

NaamDe Neve, Jan; Pater Hubertus Benedictus Labre
Datums° Heist, 20/08/1836 - ✝ Glasgow, 28/07/1866
GeslachtMannelijk
Beroepmissionaris
VerblijfplaatsEngeland
BioJan De Neve was leerling aan het kleinseminarie te Roeselare van 1855 tot 1860 en behoorde tot Gezelles eerste poësisklas (1857-1858). Het plan om aan het Engels Seminarie te Brugge te studeren mislukte. Begin oktober 1860 vertrok De Neve dan naar het seminarie van Douai, waar hij niet aanvaard werd. In november 1860 trad hij in bij de passionisten in St. Saviour's Retreat te Broadway (Worcestershire) waar hij geprofest werd op 12 november 1861 onder de naam P. Hubertus Benedictus Labre. Op 07/03/1862 verhuisde hij naar St. Joseph's Retreat, Highgate (Londen) om er theologie te studeren. Gezelle bezocht hem samen met Eugeen Van Oye tijdens zijn tweede Engelandreis, in de zomer van 1862. Op 12/06/1865 ontving hij in St. Anne's Sutton bij Liverpool zijn priesterwijding. Hij werd benoemd in het klooster Retreat of St. Mungo's in Glasgow. Begin december 1865 verhuisde hij van Sutton naar Glasgow. Hij oefende zijn priesterambt uit in het ziekenhuis en overleed in 1866 aan een tyfusbesmetting. In 1867 verscheen in Rond den Heerd een levensbeschrijving met zijn laatste brief aan Gezelle.
Relatie tot Gezellecorrespondent; oud-leerling Gezelle kleinseminarie Roeselare; lid van Gezelles confraternity
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III; J. Vanden Bussche, P. Hubert De Neve leerling van Gezelle, in: Het Teken, jg. 72 (juli 1999), nr. 2, p. 49-52 (https://www.kuleuven.be/thomas/page/tijdschriften/viewarticle/93304/)
NaamDe Neve, Virginie
Datums° Heist, 01/10/1847 - ✝ Oedelem, 19/08/1918
GeslachtVrouwelijk
BioVirginia Francisca De Neve werd op 1 oktober 1847 geboren te Heist. Haar ouders, Albertus De Neve (1791-1870) en Isabella Clara Nachtegaele (1812-1890), waren er grondeigenaars en welstellende boeren. Vanaf 1856 verbleven haar ouders in de Jeruzalemstraat 40 te Brugge om er te rentenieren. Virginie en haar broer Jan De Neve (1836-1866), poësis-leerling van Gezelle in 1857-1858, verhuisden mee. Virginie zat, zo blijkt uit een brief van Jan aan haar, in 1860 op pensionaat. Op 20 juli 1871 huwde ze met Julius Sesarius (Caesarius) Govaert (1837-1888) te Brugge en verhuisde ze naar Oedelem, waar haar echtgenoot grondbezitter was. Ze stierf er op 19 augustus 1918.
Relatie tot Gezellecorrespondent
Bronnen https://www.kuleuven.be/thomas/page/tijdschriften/viewarticle/93304/; https://nl.geneanet.org/cercles/view/colgnecac61417/110109; https://www.archiefbankbrugge.be/nl/archiefbank (zoekterm: De Neve Albert en De Neve Virginie);
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Indextermen

Briefontvanger

Gezelle, Guido

Briefschrijver

De Neve, Virginie

Correspondenten - personen

De Neve, Virginie
Gezelle, Guido

Naam - persoon

De Neve, Jan
De Neve, Virginie
Gezelle, Guido

Plaats van verzending

Brugge

Titel[xx/10/1860 t.p.q. - 28/07/1866 t.a.q.], [Brugge], [Virginie De Neve] aan [Guido Gezelle]
EditeurMiet Hubrechts; Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenMiet Hubrechts; Universiteit Antwerpen, De Neve Virginie aan Gezelle Guido, Brugge (Brugge), [xx/10/1860 t.p.q. - 28/07/1866 t.a.q.] . In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. 2024 Available from World Wide Web: link .
Verzender[De Neve, Virginie]
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum[xx/10/1860 t.p.q. - 28/07/1866 t.a.q.]
VerzendingsplaatsBrugge (Brugge)
AnnotatieAdressaat en adressant gereconstrueerd op basis van de brieftekst; plaats gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens; datum gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens: het vertrek van Jan De Neve naar Douai, en zijn dood.
Fysieke bijzonderheden
Drager enkel vel, 113x134
wit
papiersoort: 1 zijde beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden bijlage (brief voor Jan De Neve) ontbreekt
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief7558
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|13917
Inhoud
IncipitVirginie De Neve prie humblement
Tekstsoortbrief
TalenFrans
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.