<Resultaat 2026 van 2349

>

p1+ Laudetur Jesus Christus[1]
Eerw. Heer en Vriend,

Ik zende u hierby een boekjen over de provençaalsche letterkunde.[2] Ik hebbe gemeend dat het u zou aangenaam geweest hebben. –

Over naasten hoorde ik te Kortryk een woord, dat ik nog nooit gehoord en had. ’T en komt niet in den Idioticon van De Bo, en daarom zende ik het u op.

Het onvrye[3] t is te zeggen le palier boven den trap. Dit deel van den boven waar men niet vry en is, vermits men in geen eene kamer en is, maar voor alle de kamers.

Dit woord hoorde ik te Mynheer Adolphep2Pringiers in de fransche straat, en het was was daar in dagelyks gebruik.

Uw toegenegene in Christo
Vict. J. Coornaert

Noten

[1] Vertaling (Latijn): Geloofd zij Jezus Christus.
[2] Guido Gezelle toonde interesse in de Provençaalse cultuur en literatuur en vertaalde werk van zowel Mistral als Roumanille. Hij zag parallellen tussen het streven van de ‘Félibrige’ en dat van de Vlaamse beweging. De ‘Félibrige’ was een negentiende-eeuwse emancipatiebeweging die zich inzette voor de heropleving van de Provençaalse cultuur en taal. In de Wetensweerdigheden. Bijblad van Loquela (Oostermaand 1889, nr. 118), publiceerde hij een uittreksel uit Les Conteurs Provençaux. Het is mogelijk dat dit betrekking heeft op het boekje dat Coornaert naar Gezelle stuurde, aangezien ook het woord ‘onvrije’ dat verder in de brief voorkomt, in hetzelfde nummer van Loquela (Oostermaand 1889) verscheen.
[3] Zie: Guido Gezelle, Zantekoorn. In: Loquela: 8 (Oostermaand 1889) 12, p.93 ”ONVRIJ, onvrije, het, = Versnijd (De Bo) van eenen steeger of trap; palier in 't Fr. — Wij botsten op malkaar, op 't onvrije, en hij liep voorbij zonder spreken. Geh. Kortrijk.”

Register

Correspondenten

NaamCoornaert, Victor Julien
Datums° Kortrijk, 10/06/1855 - ✝ Dottignies, 14/10/1913
GeslachtMannelijk
Beroepleraar; onderpastoor; pastoor; auteur
BioVictor Julien Coornaert werd op 10 juni 1855 geboren te Kortrijk, als zoon van Jean Joseph Coornaert en Virginie Amélie Van Coillie, beiden handelaars in textiel. Victor behaalde de graad van licentiaat in het kerkelijk recht aan de KUL, werd op 20 december 1879 priester gewijd te Brugge, en in 1882 benoemd tot onderpastoor van de Sint-Salvatorparochie te Brugge. In 1884 werd hij aangesteld als professor dogmatiek, pedagogie en kerkzang van het Grootseminarie te Brugge. Vanaf 1897 was hij pastoor van de Sint-Niklaas en Sint-Katharinaparochie te Pervijze, en vanaf 1900 van de Saint-Légerparochie in Dottignies, waar hij de grote bezieler was van de bouw van de imposante Saint-Légerkerk in neogotische stijl. In de herfst van 1913 overleed hij. Hij was de auteur van ‘Traité théorique et pratique de plain-chant sacré’ (1890), een praktisch handboek ter vervolmaking van de gregoriaanse zang van de seminaristen, en van ‘Concordantiae librorum Veteris et Novi testamenti’ (1909), een alfabetisch register in het Latijn voor predikanten, bijbelgeleerden en studenten. In 1896-1897 voltooide Coornaert samen met een aantal Vlaamsgezinde Bijbelkenners de zogenoemde ‘Vlaamse Professorenbijbel’, een initiatief van de voortijdig overleden Jan Theodoor Beelen (1807-1884), professor Heilige Schrift en Oriëntalistiek aan de KUL. Zijn boeken werden uitgegeven door Karel Beyaert (1848-1922) in Brugge.
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; zanter (WDT); adressenlijst Cordelia Van De Wiele
Bronnen https://www.dbnl.org/tekst/_bie001194701_01/_bie001194701_01_0030.php; https://www.tenmandere.be/kranten/Het%20Iseghemsche%20Volk/1913/1913-10-19.pdf; https://www.mouscron.be/fr/ma-ville/administration/inventaire-du-patrimoine-culturel-immobilier/pdf/inventairepatrimoinemouscron.pdf; http://www.pervijze.be/pastoors/past27.html; https://nl.wikipedia.org/wiki/Professorenbijbel;
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamCoornaert, Victor Julien
Datums° Kortrijk, 10/06/1855 - ✝ Dottignies, 14/10/1913
GeslachtMannelijk
Beroepleraar; onderpastoor; pastoor; auteur
BioVictor Julien Coornaert werd op 10 juni 1855 geboren te Kortrijk, als zoon van Jean Joseph Coornaert en Virginie Amélie Van Coillie, beiden handelaars in textiel. Victor behaalde de graad van licentiaat in het kerkelijk recht aan de KUL, werd op 20 december 1879 priester gewijd te Brugge, en in 1882 benoemd tot onderpastoor van de Sint-Salvatorparochie te Brugge. In 1884 werd hij aangesteld als professor dogmatiek, pedagogie en kerkzang van het Grootseminarie te Brugge. Vanaf 1897 was hij pastoor van de Sint-Niklaas en Sint-Katharinaparochie te Pervijze, en vanaf 1900 van de Saint-Légerparochie in Dottignies, waar hij de grote bezieler was van de bouw van de imposante Saint-Légerkerk in neogotische stijl. In de herfst van 1913 overleed hij. Hij was de auteur van ‘Traité théorique et pratique de plain-chant sacré’ (1890), een praktisch handboek ter vervolmaking van de gregoriaanse zang van de seminaristen, en van ‘Concordantiae librorum Veteris et Novi testamenti’ (1909), een alfabetisch register in het Latijn voor predikanten, bijbelgeleerden en studenten. In 1896-1897 voltooide Coornaert samen met een aantal Vlaamsgezinde Bijbelkenners de zogenoemde ‘Vlaamse Professorenbijbel’, een initiatief van de voortijdig overleden Jan Theodoor Beelen (1807-1884), professor Heilige Schrift en Oriëntalistiek aan de KUL. Zijn boeken werden uitgegeven door Karel Beyaert (1848-1922) in Brugge.
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; zanter (WDT); adressenlijst Cordelia Van De Wiele
Bronnen https://www.dbnl.org/tekst/_bie001194701_01/_bie001194701_01_0030.php; https://www.tenmandere.be/kranten/Het%20Iseghemsche%20Volk/1913/1913-10-19.pdf; https://www.mouscron.be/fr/ma-ville/administration/inventaire-du-patrimoine-culturel-immobilier/pdf/inventairepatrimoinemouscron.pdf; http://www.pervijze.be/pastoors/past27.html; https://nl.wikipedia.org/wiki/Professorenbijbel;

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

Naamonbekend

Naam - persoon

NaamCoornaert, Victor Julien
Datums° Kortrijk, 10/06/1855 - ✝ Dottignies, 14/10/1913
GeslachtMannelijk
Beroepleraar; onderpastoor; pastoor; auteur
BioVictor Julien Coornaert werd op 10 juni 1855 geboren te Kortrijk, als zoon van Jean Joseph Coornaert en Virginie Amélie Van Coillie, beiden handelaars in textiel. Victor behaalde de graad van licentiaat in het kerkelijk recht aan de KUL, werd op 20 december 1879 priester gewijd te Brugge, en in 1882 benoemd tot onderpastoor van de Sint-Salvatorparochie te Brugge. In 1884 werd hij aangesteld als professor dogmatiek, pedagogie en kerkzang van het Grootseminarie te Brugge. Vanaf 1897 was hij pastoor van de Sint-Niklaas en Sint-Katharinaparochie te Pervijze, en vanaf 1900 van de Saint-Légerparochie in Dottignies, waar hij de grote bezieler was van de bouw van de imposante Saint-Légerkerk in neogotische stijl. In de herfst van 1913 overleed hij. Hij was de auteur van ‘Traité théorique et pratique de plain-chant sacré’ (1890), een praktisch handboek ter vervolmaking van de gregoriaanse zang van de seminaristen, en van ‘Concordantiae librorum Veteris et Novi testamenti’ (1909), een alfabetisch register in het Latijn voor predikanten, bijbelgeleerden en studenten. In 1896-1897 voltooide Coornaert samen met een aantal Vlaamsgezinde Bijbelkenners de zogenoemde ‘Vlaamse Professorenbijbel’, een initiatief van de voortijdig overleden Jan Theodoor Beelen (1807-1884), professor Heilige Schrift en Oriëntalistiek aan de KUL. Zijn boeken werden uitgegeven door Karel Beyaert (1848-1922) in Brugge.
Links[odis]
Relatie tot Gezellecorrespondent; zanter (WDT); adressenlijst Cordelia Van De Wiele
Bronnen https://www.dbnl.org/tekst/_bie001194701_01/_bie001194701_01_0030.php; https://www.tenmandere.be/kranten/Het%20Iseghemsche%20Volk/1913/1913-10-19.pdf; https://www.mouscron.be/fr/ma-ville/administration/inventaire-du-patrimoine-culturel-immobilier/pdf/inventairepatrimoinemouscron.pdf; http://www.pervijze.be/pastoors/past27.html; https://nl.wikipedia.org/wiki/Professorenbijbel;
NaamPringiers, Adolphe Ernest
Datums° Kortrijk, 04/12/1828 - ✝ Kortrijk, 15/08/1904
GeslachtMannelijk
Beroepcommissionair-expediteur
BioAdolphe Ernest Pringiers werd geboren op 4 december 1828 in Kortrijk als zoon van Joseph Leopold Jean Pringiers en Barbara Theresia Bonjean. Hij was commissionair-expediteur en woonde in de Frankrijkstraat in Kortrijk. Op 27 oktober 1858 trad hij in het huwelijk met Clemence Quatannens (19/06/1829 – 04/02/1914), dochter van Thomas Jean Quatannens en Marie Julia Deconinck. Adolphe Ernest Pringiers overleed op 15 augustus 1904 in Kortrijk.
BronnenBeeldbank Kortrijk; Geneanet

Naam - plaats

NaamKortrijk
GemeenteKortrijk

Titel - ander werk

TitelWestvlaamsch idioticon
AuteurDe Bo, Leonard Lodewijk
Datum1873
PlaatsBrugge
UitgeverGailliard
TitelLes Conteurs Provencaux
Datum1889
PlaatsParis
UitgeverH. Gautier

Titels.d., s.l., Victor J. Coornaert aan [Guido Gezelle]
EditeurMiet Hubrechts; Marc Carlier (research)
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderCoornaert, Victor Julien
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatums.d.
Verzendingsplaatsonbekend
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens.
Fysieke bijzonderheden
Drager enkel vel, 131x103
blauw, vierkant geruit
papiersoort: 2 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Toevoegingen op zijde 1 links in de bovenrand: taalkundige notities (inkt, verticaal, hand G.G.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief7860
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|14193
Inhoud
IncipitIk zende u hierby een boekjen over de
Tekstsoortbrief
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.