<Resultaat 1358 van 2329

>

08/04/1889, Reninge, Maria Helena Pieters aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1
Reninghe den 8sten April 1889.
Zeer Eerwaarde Heer Onderpastoor

Hertelijkste en levendigste dankbetuigingen van wegens mijne lieve Papa, mijne goede Mama, mij en geheel mijne famillie voor het schoon gedichtje[1] welken gij gewaardigt hebt ons te schenken door de tusschenkomst van onzen eerbiedwaardigen Heer Pastoor.

Weest verzekert zeer Eerwaarde Heer Onderpastoor dat uwe schoone woorden mij altijd in t’ geheugen zullen blijven.

Mij en geheel mijne famillie in uwe heilige gebeden bevelende, bedank ik ulieden nogmaals en bied ulieden onze gevoelens van hoogachting en diepen eerbied aan.
Maria Pieters
p2

Noten

[1] Het bidprentje wordt bewaard in het Guido Gezellearchief van de Openbare bibliotheek Brugge, nr. 495.
tetsch vuil, vetachtig Ghistel & Okoud bier maakt warm bloed walrave 197
1
2

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamPieters, Maria Helena
Datums° Reninge, 31/12/1877 - ✝ Reninge, 27/10/1944
GeslachtVrouwelijk
BioMaria Pieters werd geboren te Reninge op 31 december 1877 als dochter van Charles Louis Pieters (Langemark 21/02/1837- Reninge 1932) en Hortentia Clementia Wullepit (Reninge 16/08/1841 - Reninge 15/12/1912). Ze deed haar eerste communie in de kerk van Reninge op 7 april 1889. Guido Gezelle bezorgde haar het gedicht 'Wat kan een schamel kind al weinig woorden zeggen' voor haar communieprentje. Ze bleef ongehuwd en was prefecte van de Mariacongregatie, lid van alle godsdienstige genootschappen van de parochie en voorzitster van de 'boerinnengilde'. Ze overleed te Reninghe op 27 oktober 1944.
Relatie tot Gezellecorrespondent; onderwerp gelegenheidsgedicht
Bronnenbidprentje overlijden

Briefschrijver

NaamPieters, Maria Helena
Datums° Reninge, 31/12/1877 - ✝ Reninge, 27/10/1944
GeslachtVrouwelijk
BioMaria Pieters werd geboren te Reninge op 31 december 1877 als dochter van Charles Louis Pieters (Langemark 21/02/1837- Reninge 1932) en Hortentia Clementia Wullepit (Reninge 16/08/1841 - Reninge 15/12/1912). Ze deed haar eerste communie in de kerk van Reninge op 7 april 1889. Guido Gezelle bezorgde haar het gedicht 'Wat kan een schamel kind al weinig woorden zeggen' voor haar communieprentje. Ze bleef ongehuwd en was prefecte van de Mariacongregatie, lid van alle godsdienstige genootschappen van de parochie en voorzitster van de 'boerinnengilde'. Ze overleed te Reninghe op 27 oktober 1944.
Relatie tot Gezellecorrespondent; onderwerp gelegenheidsgedicht
Bronnenbidprentje overlijden

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamReninge
GemeenteLo-Reninge

Naam - persoon

NaamPieters, Maria Helena
Datums° Reninge, 31/12/1877 - ✝ Reninge, 27/10/1944
GeslachtVrouwelijk
BioMaria Pieters werd geboren te Reninge op 31 december 1877 als dochter van Charles Louis Pieters (Langemark 21/02/1837- Reninge 1932) en Hortentia Clementia Wullepit (Reninge 16/08/1841 - Reninge 15/12/1912). Ze deed haar eerste communie in de kerk van Reninge op 7 april 1889. Guido Gezelle bezorgde haar het gedicht 'Wat kan een schamel kind al weinig woorden zeggen' voor haar communieprentje. Ze bleef ongehuwd en was prefecte van de Mariacongregatie, lid van alle godsdienstige genootschappen van de parochie en voorzitster van de 'boerinnengilde'. Ze overleed te Reninghe op 27 oktober 1944.
Relatie tot Gezellecorrespondent; onderwerp gelegenheidsgedicht
Bronnenbidprentje overlijden
NaamPieters, Charles Louis
Datums° Langemark, 21/02/1837 - ✝ Reninge, 1932
GeslachtMannelijk
Beroepgemeentesecretaris; grondeigenaar
BioCharles Pieters werd geboren op 21 februari 1837 in Langemark als zoon van Petrus Joannes Pieters en Rosalia Catharine Vanisacker uit Langemark. Hij trouwde te Reninge met Hortentia Clementia Wullepit op 18 juli 1872. Samen kregen zij een dochter, Maria Pieters. Charles Pieters overleed in 1932 in Reninge.
Bronnen https://nl.geneanet.org
NaamWullepit, Hortentia Clementia
Datums° Reninge, 16/08/1841 - ✝ Reninge, 15/12/ 1912
GeslachtVrouwelijk
BioHortentia Clementia Wullepit werd geboren in Reninge op 16 augustus 1841 als dochter van schepen en grondeigenaar Ludovicus Franciscus Wullepit en grondeigenares Virginia Julia Butaye. Ze trouwde op 18 juli 1872 met Charles Louis Pieters (Langemark 21/02/1837- Reninge 1932). Samen kregen ze een dochter, Maria Pieters. Hortentia overleed in Reninge op 15 december 1912.
Bronnen https://nl.geneanet.org
NaamDe Cuypere, Desiderius
Datums° Gits, 16/07/1827 - ✝ Edgbaston, 24/03/1902
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; onderpastoor; pastoor; subregent
BioDesiderius De Cuypere werd geboren op 16 juli 1827 te Gits als zoon van Joannes DeCuypere en Rosalie Nauwynck. Hij kende Guido Gezelle als leerling aan het kleinseminarie te Roeselare. Decuypere was er leerling van 1844 tot 1848 en studeerde af één jaar voor Gezelle. Hij ontving zijn priesterwijding op 17 december 1853. Gedurende zijn loopbaan bekleedde hij verschillende functies binnen de kerkelijke structuur, waaronder subregent aan het college te Ieper (vanaf 1853), onderpastoor te Moorsele (vanaf 26 december 1860), onderpastoor te Kortrijk (vanaf 7 november 1862), pastoor te Bissegem (vanaf 14 mei 1875), en pastoor te Reninge (vanaf 6 juni 1883). Op 24 oktober 1900 nam hij ontslag als pastoor te Reninge en vestigde hij zich in Hooglede, waar hij op 24 maart 1902 overleed.
Links[odis]
Relatie tot Gezellemedestudent Gezelle

Naam - plaats

NaamGistel
GemeenteGistel

Titel - gedicht van Guido Gezelle

TitelWat kan een schamel kind al weinig woorden zeggen?
PublicatieTijdkrans (Verzameld dichtwerk, deel III), p. 320

Titel08/04/1889, Reninge, Maria Helena Pieters aan [Guido Gezelle]
EditeurGuido Spyns; Marc Carlier (research); Peter Debaets (research); Universiteit Antwerpen
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderPieters, Maria Helena
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum08/04/1889
VerzendingsplaatsReninge (Lo-Reninge)
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens.
Fysieke bijzonderheden
Drager 2 enkele vellen, enkel vel 1: 103x132 ; enkel vel 2: 104x132
wit, vierkant geruit
papiersoort: 4 zijden beschreven, inkt
Staat volledig: brief verknipt tot twee taalkundige fiches en gereconstrueerd met licht tekstverlies
Toevoegingen op zijde 2 rechts en op zijde 4 links: taalkundige notities: tetsch vuil, vetachtig // Ghistel & O; koud bier maakt warm bloed // walrave // 197 (inkt, verticaal, beide hand G.G.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief3586, tetsch + 3586, koud bier
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|14943
Inhoud
IncipitHertelijkste en levendigste dankbetuigingen
Samenvatting bedanking voor communiegedicht "Wat kan een schamel kind al weinig zeggen?" (Verzameld dichtwerk, Tijdkrans, dl.III, p.320-321)
Tekstsoortbrief
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.