| < | Resultaat 1400 van 2307  | > |
|---|
Je[1] prends la liberté de m'adresser à vous pour vous demander un service.
C’est le 16[2] de ce mois, le 25ème anniversaire de la première Messe de notre Bon Directeur Mr Baelen.
Vous nous feriez un si grand plaisir si vous vouliez nous composer pour ce jour un petit compliment flamand
p2| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Mastraeten, Flora Maria; Mechtilde (zuster) |
|---|---|
| Datums | ° Leuven, 24/12/1837 - ✝ Kortrijk, 09/07/1922 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | kloosterzuster; moederoverste |
| Bio | Flora Maria Mastraeten werd geboren in Leuven op 24 december 1837 als dochter van geneesheer François Mastraeten (Leuven, 1793-1882) en Anne Marie De Coster (Heverlee, 1800 – Leuven, 1873). Ze trad in bij de Congregatie van de Zusters van de Bermhertigheid Jesu, waar ze in 1869 haar kloostergeloften aflegde. Haar kloosternaam was zuster Mechtilde. Ze werd overste van het Sint-Annagasthuis van 18 december 1884 tot aan haar dood in 1922. Ze overleed te Kortrijk op 9 juli 1922 in het gasthuis. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | Mastraeten, Flora Maria; Mechtilde (zuster) |
|---|---|
| Datums | ° Leuven, 24/12/1837 - ✝ Kortrijk, 09/07/1922 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | kloosterzuster; moederoverste |
| Bio | Flora Maria Mastraeten werd geboren in Leuven op 24 december 1837 als dochter van geneesheer François Mastraeten (Leuven, 1793-1882) en Anne Marie De Coster (Heverlee, 1800 – Leuven, 1873). Ze trad in bij de Congregatie van de Zusters van de Bermhertigheid Jesu, waar ze in 1869 haar kloostergeloften aflegde. Haar kloosternaam was zuster Mechtilde. Ze werd overste van het Sint-Annagasthuis van 18 december 1884 tot aan haar dood in 1922. Ze overleed te Kortrijk op 9 juli 1922 in het gasthuis. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Baelen, Alwin (Aloïs) |
|---|---|
| Datums | ° Poperinge, 18/02/1839 - ✝ Kortrijk, 13/02/1923 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | onderpastoor; leraar; directeur |
| Bio | Aloïs (Alwin) Baelen was de zoon van Pieter Baelen, werkman, en Regina Hennebau. Hij werd tot priester gewijd op 17 december 1864 en leraar aan het St.-Stanislascollege te Poperinge. Op 27 mei 1867 werd hij onderpastoor van de St.-Martinusparochie te Oekene en twee jaar later van de St.-Pietersparochie te Tielt. Op 26 september 1874 volgde zijn benoeming tot directeur van de Zusters der Barmhartigheid Jesu van het St.-Annagasthuis in Kortrijk. Te zijner attentie schreef Gezelle nog in 1899, ter gelegenheid van Baelens 25-jarig jubileum als ‘belieder’ van St.-Anna, het gedicht “Och Baelen, Baelen…”. |
| Links | [odis] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; gelegenheidsgedicht |
| Naam | Colpaert, Karel |
|---|---|
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | auteur |
| Bio | Karel Colpaert was een soldaat/student uit Leuven en Zelzate. In 1891 publiceerde hij het wijsgerige werkje "Taal en Vaderland van den mensch", bij A. Siffer in Gent. Verder was hij medewerker van het tijdschrijft Belfort. 1893 publiceert hij in het katholieke literaire tijdschrift "Het Belfort". Hij was een van Gezelles zanters. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; zanter (WDT) |
| Naam | Mastraeten, Flora Maria; Mechtilde (zuster) |
|---|---|
| Datums | ° Leuven, 24/12/1837 - ✝ Kortrijk, 09/07/1922 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | kloosterzuster; moederoverste |
| Bio | Flora Maria Mastraeten werd geboren in Leuven op 24 december 1837 als dochter van geneesheer François Mastraeten (Leuven, 1793-1882) en Anne Marie De Coster (Heverlee, 1800 – Leuven, 1873). Ze trad in bij de Congregatie van de Zusters van de Bermhertigheid Jesu, waar ze in 1869 haar kloostergeloften aflegde. Haar kloosternaam was zuster Mechtilde. Ze werd overste van het Sint-Annagasthuis van 18 december 1884 tot aan haar dood in 1922. Ze overleed te Kortrijk op 9 juli 1922 in het gasthuis. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Naam | Sint-Annagesticht, Kortrijk |
|---|---|
| Beschrijving | Op 12 augustus 1840 kocht kanunnik Petrus Johannes Maes aan Jan Jozef Clavers het Sint-Annapensionaat en -kapel gelegen op de Sint-Annawijk langs de Steenweg naar Rollegem met de bedoeling de bestaande kostschool, die actief was sinds 1839-1840 onder de leiding van de Zusters Apostolinnen, om te bouwen tot krankzinnigengesticht. Daarbij werd de verzorging, net als in het moederhuis Sint-Juliaan in Brugge, in de handen gelegd van de Zusters van de Barmhertigheid Jesu. Sint-Anna kende een opmerkelijke groei. Eind 1842 telde men 45 patiënten, een jaar later al 85. In 1880 was er plaats voor 620 patiënten waarmee ze na Sint-Juliaan de grootste psychiatrische instelling in West-Vlaanderen was. De instelling bleef bestaan tot 1927. Ten tijde van Guido Gezelle was Flora Mastraeten overste en priester Aloïs (Alwin) Baelen er directeur, dit van 1874 tot 1923. |
| Datering | 1840-1927 |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
