<Resultaat 834 van 2394

>

p1
Vve Wallays = Lehembre. Denrées Coloniales, Vins et Spiriteux, 14, Rue De La Lys, 14, Courtrai.

Nous prions Mr. Gazelle d'avoir l'extrême obligeance, de bien vouloir corriger, l’épreuve flamande ci-jointe[1] Il nous serait également agréable d’avoir la traduction flamande comme quoi l’étiquette est deposée au tribunal de commerce et que les contrefacteurs seront rigourentement poursuivis.

Nous attendons aussi le petit article[2] promis à ma soeur pour l’insertion dans les journaux.

Vous remerciant d’avance,
ez l’assurance de ma
parfaite considération
Er Wallays

achever les cinq

demandés à Mr Jules Gernaey

p2

Noten

[1] Op 25 juni 1884 diende Ernest Lehembre een drievoudig exemplaar in van zijn likeurmerk “Elixir Henri Conscience” bij de griffie van de rechtbank van koophandel in Kortrijk (zie: Emile Bruylant, Recueil officiel des marques de fabrique et de commerce déposées en Belgique en conformité de la loi du 1er avril 1879, Brussel, 1886, deel III, p. 287). Guido Gezelle vertaalde het elixir als "Hendrik Conscience's Magentroost". De drukproef in de brief verwijst vermoedelijk naar deze vertaling van het reclamedrukwerk Hendrik Conscience's Magentroost (Guido Gezellearchief nr. 11046). Het elixir was bedoeld om maagproblemen te verlichten. Aangezien Conscience in september 1883 was overleden, wilden ze met de naam van het drankje inspelen op dit recente verlies. Conscience, die al jaren leed aan maagklachten, was uiteindelijk overleden aan maagkanker.
[2] Dit artikel is nergens te vinden, vermoedelijk heeft Guido Gezelle het niet geschreven.
hy loopt met e spit in ze gat = hy is van adel Iperrijdekoke = schommelAntw.koke z. Zie. ryde- Zie.koke z. Zie. rennekoke" “ juitekoke Zie.

Register

Correspondenten

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamWallays, Ernest Paul Edouard
Datums° Kortrijk, 23/11/1845 - ✝ Kortrijk, 07/08/1890
GeslachtMannelijk
Beroephandelaar
BioErnest Paul Edouard Wallays werd op 23 november 1845 in Kortrijk geboren als enige zoon van Antoine Charles Wallays en Emilie Josèphe Lehembre, eigenaren van een drankhandel in Leiestraat 14, Kortrijk. Samen met zijn zus Emilia zette hij de zaak voort. Kort na het overlijden van Hendrik Conscience bracht de firma het drankje op de markt onder de naam "Hendrik Consciences magentroost". Ze streed voor het monopolie van dit drankje. In het reclamedrukwerk dat ze in 1884 liet verschijnen bij drukker Jules Gerneay, werden de rechten vermeld. Om dit Vlaamse reclamemateriaal, inclusief de rechten, te corrigeren en te vertalen in het Vlaams, en om extra reclametekst voor kranten te laten verschijnen, wendde Ernest zich in 1884 tot Guido Gezelle. Ernest overleed op 7 augustus 1890, ongehuwd, in de Leiestraat, op het adres van zijn firma. Guido Gezelle schreef het gedicht ‘Ge'n weet niet, gij die leeft’ ter gelegenheid van zijn bidprentje.
Relatie tot Gezellegelegenheidsgedicht

Briefschrijver

NaamWallays, Ernest Paul Edouard
Datums° Kortrijk, 23/11/1845 - ✝ Kortrijk, 07/08/1890
GeslachtMannelijk
Beroephandelaar
BioErnest Paul Edouard Wallays werd op 23 november 1845 in Kortrijk geboren als enige zoon van Antoine Charles Wallays en Emilie Josèphe Lehembre, eigenaren van een drankhandel in Leiestraat 14, Kortrijk. Samen met zijn zus Emilia zette hij de zaak voort. Kort na het overlijden van Hendrik Conscience bracht de firma het drankje op de markt onder de naam "Hendrik Consciences magentroost". Ze streed voor het monopolie van dit drankje. In het reclamedrukwerk dat ze in 1884 liet verschijnen bij drukker Jules Gerneay, werden de rechten vermeld. Om dit Vlaamse reclamemateriaal, inclusief de rechten, te corrigeren en te vertalen in het Vlaams, en om extra reclametekst voor kranten te laten verschijnen, wendde Ernest zich in 1884 tot Guido Gezelle. Ernest overleed op 7 augustus 1890, ongehuwd, in de Leiestraat, op het adres van zijn firma. Guido Gezelle schreef het gedicht ‘Ge'n weet niet, gij die leeft’ ter gelegenheid van zijn bidprentje.
Relatie tot Gezellegelegenheidsgedicht

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamKortrijk
GemeenteKortrijk

Naam - persoon

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamLehembre, Emilie Josèphe; Wallays-Lehembre (Weduwe)
Datums° Doornik, 24/09/1815 - ✝ Kortrijk, 18/01/1887
GeslachtVrouwelijk
Beroephandelaar; kamermeid
BioEmilie Josèphe Lehembre zag het levenslicht in Doornik op 24 september 1815, als dochter van glazenmakers Louis Joseph Lehembre (1787-1829) en Marie Nathalie Leblan (geboren in 1781). Ze werkte als kamermeid toen ze op 4 januari 1839 in Brussel trouwde met veearts Antoine Charles Wallays (Kortrijk, 16/10/1812 – Kortrijk, 03/02/1881). Hij was niet alleen veearts, maar ook botanicus, ontdekkingsreiziger en zoöloog en herborist. Samen runden ze een handelszaak in dranken in Kortrijk, gevestigd in de Leiestraat nr. 14. Het koppel kreeg twee dochters en een zoon Ernest Wallays (1845-1890). Na het overlijden van haar man in 1881 zette Emilie de zaak voort, gevolgd door haar zoon en dochter Emilia. Emilie overleed in Kortrijk op 18 januari 1887.
Relatie tot Gezellecorrespondent; reclameopdracht
BronnenHistorische kranten Kortrijk
NaamGernaey, Jules; Gernaey, Julius Franciscus
Datums° Kortrijk, 02/07/1837 - ✝ Neerlinter, 15/01/1894
GeslachtMannelijk
Beroepdrukker; boekhandelaar
BioJulius Franciscus Gernaey werd op 2 juli 1837 te Kortrijk geboren als zoon van Eduard Gernaey en Theresia Eugenia Hasaert. Dit echtpaar had een drukkerij op de Grote Markt te Kortrijk, en ook Jules stond gekend als drukker-boekhandelaar op de Grote Markt 22. Hij drukte onder andere bidprentjes met Gezellegedichtjes, bijvoorbeeld voor de Zusters Paulinen. In de Kortrijkse Garde Civique was hij actief als korporaal. Hij was gehuwd met Esther Rosalia Gregoire, die de zaak van haar man verderzette na diens dood in 1894.
Relatie tot Gezelleleverde drukwerk voor Gezelle
BronnenRijksarchief (overlijdensakte); http://www.jammart.be/bdprtb/bdprtb-00190.htm
NaamWallays, Ernest Paul Edouard
Datums° Kortrijk, 23/11/1845 - ✝ Kortrijk, 07/08/1890
GeslachtMannelijk
Beroephandelaar
BioErnest Paul Edouard Wallays werd op 23 november 1845 in Kortrijk geboren als enige zoon van Antoine Charles Wallays en Emilie Josèphe Lehembre, eigenaren van een drankhandel in Leiestraat 14, Kortrijk. Samen met zijn zus Emilia zette hij de zaak voort. Kort na het overlijden van Hendrik Conscience bracht de firma het drankje op de markt onder de naam "Hendrik Consciences magentroost". Ze streed voor het monopolie van dit drankje. In het reclamedrukwerk dat ze in 1884 liet verschijnen bij drukker Jules Gerneay, werden de rechten vermeld. Om dit Vlaamse reclamemateriaal, inclusief de rechten, te corrigeren en te vertalen in het Vlaams, en om extra reclametekst voor kranten te laten verschijnen, wendde Ernest zich in 1884 tot Guido Gezelle. Ernest overleed op 7 augustus 1890, ongehuwd, in de Leiestraat, op het adres van zijn firma. Guido Gezelle schreef het gedicht ‘Ge'n weet niet, gij die leeft’ ter gelegenheid van zijn bidprentje.
Relatie tot Gezellegelegenheidsgedicht
NaamWallays, Emilia Desideria Josephina
Datums° Kortrijk, 28/06/1849 - ✝ Kortrijk, 10/01/1894
GeslachtVrouwelijk
Beroephandelaar
BioEmilia Desideria Josephina Wallays werd op 28 juni 1849 geboren in Kortrijk als dochter van Antoine Charles Wallays en Emilie Josèphe Lehembre. Haar vader was veearts, botanicus, ontdekkingsreiziger en zoöloog, en samen met haar moeder runde hij een drankhandel in Leiestraat 14, Kortrijk. Emilia zette samen met haar broer Ernest Paul Edouard Wallays de familiezaak voort. Net als haar broer was zij ongehuwd en werkzaam als handelaarster. Emilia overleed op 10 januari 1894, ongehuwd, op het adres van de firma in de Leiestraat.

Naam - plaats

NaamAntwerpen
GemeenteAntwerpen
NaamIeper
GemeenteIeper
NaamKortrijk
GemeenteKortrijk

Titel03/07/1884, Kortrijk, Ernest Paul Eduard Lehembre aan [Guido Gezelle]
EditeurKarel Platteau; Marc Carlier (research)
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderWallays, Ernest Paul Edouard
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatum03/07/1884
VerzendingsplaatsKortrijk (Kortrijk)
AnnotatieAdressant is de zoon van de weduwe Emilie Lehembre die samen met zijn zus de zaak voortzette; adressaat gereconstrueerd op basis van contextuele gegevens.
Fysieke bijzonderheden
Drager 3 enkele vellen, enkel 1: 131x103 ; enkel vel 2: 132x103 ; enkel vel 3: 134x104
wit, vierkant geruit
papiersoort: 6 zijden beschreven, inkt
Staat onvolledig: brief verknipt tot vier taalkundige fiches waarvan drie gereconstrueerd; linkeronderkant van vel ontbreekt
Vormelijke bijzonderheden papier met briefhoofd: Vve Wallays = Lehembre. // Denrées Coloniales, // Vins et Spiriteux, // 14, Rue De La Lys, 14, // Courtrai.
Toevoegingen op zijde 2 bovenaan: taalkundige notities: hy loopt met e spit in // ze gat = hy is van adel // Iper> (inkt, hand G.G.); op zijde 4 onderaan: taalkundige notities: -koke z. ryde- // koke z. rennekoke // " " juitekoke (inkt, omgekeerd, hand G.G. en Cordelia VDW); op zijde 6 onderaan: taalkundige notities: rijdekoke = schommel // Antw. (inkt, omgekeerd, hand G.G.)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief2683 + 3322, K fiche 81 + 3586, rijdekoke
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|15322
Inhoud
IncipitNous prions Mr Gazelle d'avoir l'ex
Tekstsoortbrief
TalenFrans
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.