| < | Resultaat 1045 van 2194  | > |
|---|
Dit is het gedicht op het bidprentje:
Enfant de notre coeur,
VICTOR, qui sur la terre
Ne passas qu’un instant
De souffrance et d'amour;
Dieu te voulut au Ciel
Et ton souffle éphémère
S'évanouit soudain
Sans espoir de retour!
Adieu, jeune martyr,
Que Jésus te redonne
La santé que la mort
Te ravit en ces lieux;
Revis, revis, VICTOR,
Et qu'un jour ta couronne
Redise à tes Parents
Ton bonheur dans les cieux!
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Van Brabant, Louise Adèle Pauline |
|---|---|
| Datums | ° Dunkerque, 17/02/1850 - ✝ Menen, 25/04/1905 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Verblijfplaats | Frankrijk |
| Bio | Louise Adèle Pauline Van Brabant is geboren in Duinkerke (Frankrijk) op 17 februari 1850. Na haar huwelijk met dokter Victor Hendrik Vander Espt in 1872 vestigde het echtpaar zich op het adres Kapucijnenstraat 17 te Kortrijk. Samen kregen ze vijf kinderen Marie Louise (1873), Jeanne (1874), Noëla (1875), Pierre (1877) en Charles (1879). Een zesde kind Victor Edward (1881) stierf op vijfjarige leeftijd na ziekte. Ze werd weduwe op 31 maart 1891. Ze overleed in Menen op 25 april 1905 in de Benediktinessenstraat 5. Ze was toen wel nog gedomicilieerd in Kortrijk. In deze straat hadden de Benediktinessen van Menen een psychiatrische instelling voor dames en een rusthuis voor dames. Ondanks het feit dat Victor Vander Espt eerder van liberale strekking was, schreef Gezelle minstens vier gelegenheidsgedichten voor de kinderen op vraag van zijn echtgenote. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent: aanvrager gelegenheidsgedicht |
| Bronnen | Familysearch – overlijdensakten Menen 1905; https://nl.wikipedia.org/wiki/Psychiatrisch_Centrum_Menen |
| Naam | Van Brabant, Louise Adèle Pauline |
|---|---|
| Datums | ° Dunkerque, 17/02/1850 - ✝ Menen, 25/04/1905 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Verblijfplaats | Frankrijk |
| Bio | Louise Adèle Pauline Van Brabant is geboren in Duinkerke (Frankrijk) op 17 februari 1850. Na haar huwelijk met dokter Victor Hendrik Vander Espt in 1872 vestigde het echtpaar zich op het adres Kapucijnenstraat 17 te Kortrijk. Samen kregen ze vijf kinderen Marie Louise (1873), Jeanne (1874), Noëla (1875), Pierre (1877) en Charles (1879). Een zesde kind Victor Edward (1881) stierf op vijfjarige leeftijd na ziekte. Ze werd weduwe op 31 maart 1891. Ze overleed in Menen op 25 april 1905 in de Benediktinessenstraat 5. Ze was toen wel nog gedomicilieerd in Kortrijk. In deze straat hadden de Benediktinessen van Menen een psychiatrische instelling voor dames en een rusthuis voor dames. Ondanks het feit dat Victor Vander Espt eerder van liberale strekking was, schreef Gezelle minstens vier gelegenheidsgedichten voor de kinderen op vraag van zijn echtgenote. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent: aanvrager gelegenheidsgedicht |
| Bronnen | Familysearch – overlijdensakten Menen 1905; https://nl.wikipedia.org/wiki/Psychiatrisch_Centrum_Menen |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Vander Espt, Victor Henri |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 04/02/1836 - ✝ Kortrijk, 31/03/1891 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | geneesheer |
| Bio | Victor Henri Vander Espt is geboren te Kortrijk op 4 februari 1836. Hij studeerde geneeskunde en farmacie aan de Universiteit en vestigde zich te Kortrijk als dokter, chirurg en verloskundige op het adres Kapucijnenstraat 17. Hij was ook wetsdokter en geneesheer voor het Bureel van weldadigheid. Daarnaast publiceerde hij een twintigtal artikels in de Journal de pharmacie d'Anvers en le Journal de la Société de médecine de Bruxelles. Hij trouwde met Louise Van Brabant met wie hij zes kinderen kreeg: Marie Louise (1873), Jeanne (1874), Noëla (1875), Pierre (1877) en Charles (1879). Victor Edward (1881) stierf op vijfjarige leeftijd na ziekte. Victor Vander Espt was lid van het Willemsfonds en eerder van liberale strekking. Toch schreef Gezelle minstens vier gelegenheidsgedichten voor de kinderen op vraag van zijn echtgenote. Victor Henri stierf op 31 maart 1891. |
| Naam | Van Brabant, Louise Adèle Pauline |
|---|---|
| Datums | ° Dunkerque, 17/02/1850 - ✝ Menen, 25/04/1905 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Verblijfplaats | Frankrijk |
| Bio | Louise Adèle Pauline Van Brabant is geboren in Duinkerke (Frankrijk) op 17 februari 1850. Na haar huwelijk met dokter Victor Hendrik Vander Espt in 1872 vestigde het echtpaar zich op het adres Kapucijnenstraat 17 te Kortrijk. Samen kregen ze vijf kinderen Marie Louise (1873), Jeanne (1874), Noëla (1875), Pierre (1877) en Charles (1879). Een zesde kind Victor Edward (1881) stierf op vijfjarige leeftijd na ziekte. Ze werd weduwe op 31 maart 1891. Ze overleed in Menen op 25 april 1905 in de Benediktinessenstraat 5. Ze was toen wel nog gedomicilieerd in Kortrijk. In deze straat hadden de Benediktinessen van Menen een psychiatrische instelling voor dames en een rusthuis voor dames. Ondanks het feit dat Victor Vander Espt eerder van liberale strekking was, schreef Gezelle minstens vier gelegenheidsgedichten voor de kinderen op vraag van zijn echtgenote. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent: aanvrager gelegenheidsgedicht |
| Bronnen | Familysearch – overlijdensakten Menen 1905; https://nl.wikipedia.org/wiki/Psychiatrisch_Centrum_Menen |
| Naam | Vander Espt, Victor Edouard Antoine Joseph |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 15/05/1881 - ✝ Kortrijk, 11/07/1887 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Bio | Victor Edouard Antoine Joseph Vander Espt werd op 15 mei 1881 geboren te Kortrijk als zesde kind van dokter Victor Hendrik Vander Espt en Louise Van Brabant. Hij overleed na een ziekte op vijfjarige leeftijd op 11 juli 1887. Gezelle schreef hiervoor het gedicht Enfant de notre coeur. |
| Relatie tot Gezelle | gelegenheidsgedicht |
| Naam | Vander Espt, Noëla Paulina Ernestina Josephina |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 29/12/1875 - ✝ Ieper, 01/1953 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Bio | Noëla Paulina Ernestina Josephina Vander Espt werd op 29 december 1875 geboren te Kortrijk als derde kind van dokter Victor Hendrik Vander Espt en Louise Van Brabant. Gezelle schreef het gedicht Divin Festin, Banquet de l'innocence voor haar eerste communie in 1887. Op 30 november 1895 trouwde ze te Kortrijk met Achiel Deloddere. Ze overleed als weduwe te Ieper de laatste week van januari in 1953. |
| Relatie tot Gezelle | gelegenheidsgedicht |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
