Eerwaarde Heer
De Armeester van die dochter is Mynheer Gernay woonagtig op de groote merkt
Uwe Dienaresse
Zuster Benedicta
p1
p2
[10/05/1885 t.a.q.], [Kortrijk], [Pelagie Vuylsteke] (= Zuster Benedicta) aan [Guido Gezelle]
| < | Resultaat 2290 van 2306  | > |
|---|
De Armeester van die dochter is Mynheer Gernay woonagtig op de groote merkt
| Naam | Vuylsteke, Pelagie; Benedicta (Zuster) |
|---|---|
| Datums | ° Poelkapelle, 29/10/1840 - ✝ Kortrijk, 23/02/1909 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | kloosterzuster; moederoverste |
| Bio | Pelagie Vuylsteke werd geboren in Poelkapelle op 29 oktober 1840. Zij trad op 5 maart 1861 binnen in het klooster van de Heilige Vincentius a Paulo te Kortrijk, ook bekend als het gesticht Verrue. Op 29 september 1863 legde zij haar professie af en werd ze volwaardig lid van de kloostergemeenschap. Haar kloosternaam was zuster Benedicta. Gedurende haar religieuze leven diende zij als kloosterzuster en werd ze uiteindelijk moederoverste. Zuster Benedicta overleed op 23 februari 1909 in Kortrijk. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Bronnen | bidprentje |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Vuylsteke, Pelagie; Benedicta (Zuster) |
|---|---|
| Datums | ° Poelkapelle, 29/10/1840 - ✝ Kortrijk, 23/02/1909 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | kloosterzuster; moederoverste |
| Bio | Pelagie Vuylsteke werd geboren in Poelkapelle op 29 oktober 1840. Zij trad op 5 maart 1861 binnen in het klooster van de Heilige Vincentius a Paulo te Kortrijk, ook bekend als het gesticht Verrue. Op 29 september 1863 legde zij haar professie af en werd ze volwaardig lid van de kloostergemeenschap. Haar kloosternaam was zuster Benedicta. Gedurende haar religieuze leven diende zij als kloosterzuster en werd ze uiteindelijk moederoverste. Zuster Benedicta overleed op 23 februari 1909 in Kortrijk. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Bronnen | bidprentje |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Vuylsteke, Pelagie; Benedicta (Zuster) |
|---|---|
| Datums | ° Poelkapelle, 29/10/1840 - ✝ Kortrijk, 23/02/1909 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | kloosterzuster; moederoverste |
| Bio | Pelagie Vuylsteke werd geboren in Poelkapelle op 29 oktober 1840. Zij trad op 5 maart 1861 binnen in het klooster van de Heilige Vincentius a Paulo te Kortrijk, ook bekend als het gesticht Verrue. Op 29 september 1863 legde zij haar professie af en werd ze volwaardig lid van de kloostergemeenschap. Haar kloosternaam was zuster Benedicta. Gedurende haar religieuze leven diende zij als kloosterzuster en werd ze uiteindelijk moederoverste. Zuster Benedicta overleed op 23 februari 1909 in Kortrijk. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Bronnen | bidprentje |
| Naam | Gernaey, Edouard |
|---|---|
| Datums | ° Gent, 18/01/1814 - ✝ Kortrijk, 10/05/1885 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | drukker; uitgever |
| Bio | Edouard Gernaey werd geboren te Gent op 18 januari 1814. Hij was drukker-uitgever op de Grote Markt 22 te Kortrijk en adjunct-lid van het de Armenkamer van de stad Kortrijk. Hij trouwde op 26 oktober 1836 met Thérèse Eugénie Hasaert en overleed op 10 mei 1885 op 71-jarige leeftijd. De uitvaartplechtigheid was in de Sint-Maartenskerk te Kortrijk op 17 juni 1885. Later werd hij als drukker opgevolgd door zijn zoon Jules François Gernaey. Na 1891, en na diens overlijden, zette zijn weduwe de zaak voort vanaf 1907. |
| Bronnen | L'Echo de Courtrai: 18.02.1868; P. Couttenier, Gezelles project voor een geschiedenis van de Kortrijkse armenkamer. In: Gezelliana: 14 (1985) 1-2, p.87; doodsbrief in Guido Gezellearchief Ob Brugge, nr. 1368 |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
