| < | Resultaat 765 van 2306  | > |
|---|
Mr. E. W. désirant vous parler, se permêttra d’aller vous voir aujourd’hui. Je vous permêts de lui communiquer le tout ce dont je vous ai entretenue.
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Terrière, Eugénie |
|---|---|
| Datums | ° Izegem, 29/09/1852 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | handelaar |
| Bio | Eugénie Terrière werd geboren in Izegem op 29 september 1852 als dochter van Louis Terrière en Sophie Lecomte. Ze trouwde op 10 mei 1884 in Kortrijk met Edouard Silvain Joseph Woutermaertens. Ze kregen o.m. een zoontje Eugène Marie Joseph Corneille Woutermaertens (1885 - Kortrijk, 09/12/1890). Eugénie woonde met haar man en kinderen als handelaar in de Kasteelstraat 22 te Kortrijk tot 22 december 1893. Haar echtgenoot verhuisde toen naar H. Geeststraat nr. 5 te Kortrijk. In dat huis woont zijn vrouw niet meer bij hem en de kinderen evenmin. Guido Gezelle onderhield contacten met de familie Terrière. Hij correspondeerde met Eugénie en haar zus Valentine, en schreef voor hun zus Elisa Augusta Maria Terrière (Izegem, 06/08/1854 – Kortrijk, 15/04/1888) het gedicht ‘Elisa, blijft ons nog’ voor haar overlijden. Elisa was lid van de congregatie van Onze-Lieve-Vrouw en weldoenster van het meisjesweeshuis. Ook voor het overlijden van Marie (1891-1897), de dochter van broer Josef Terrière, schreef Gezelle een gedicht. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Bronnen | Geneanet |
| Naam | Terrière, Eugénie |
|---|---|
| Datums | ° Izegem, 29/09/1852 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | handelaar |
| Bio | Eugénie Terrière werd geboren in Izegem op 29 september 1852 als dochter van Louis Terrière en Sophie Lecomte. Ze trouwde op 10 mei 1884 in Kortrijk met Edouard Silvain Joseph Woutermaertens. Ze kregen o.m. een zoontje Eugène Marie Joseph Corneille Woutermaertens (1885 - Kortrijk, 09/12/1890). Eugénie woonde met haar man en kinderen als handelaar in de Kasteelstraat 22 te Kortrijk tot 22 december 1893. Haar echtgenoot verhuisde toen naar H. Geeststraat nr. 5 te Kortrijk. In dat huis woont zijn vrouw niet meer bij hem en de kinderen evenmin. Guido Gezelle onderhield contacten met de familie Terrière. Hij correspondeerde met Eugénie en haar zus Valentine, en schreef voor hun zus Elisa Augusta Maria Terrière (Izegem, 06/08/1854 – Kortrijk, 15/04/1888) het gedicht ‘Elisa, blijft ons nog’ voor haar overlijden. Elisa was lid van de congregatie van Onze-Lieve-Vrouw en weldoenster van het meisjesweeshuis. Ook voor het overlijden van Marie (1891-1897), de dochter van broer Josef Terrière, schreef Gezelle een gedicht. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Bronnen | Geneanet |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Terrière, Eugénie |
|---|---|
| Datums | ° Izegem, 29/09/1852 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | handelaar |
| Bio | Eugénie Terrière werd geboren in Izegem op 29 september 1852 als dochter van Louis Terrière en Sophie Lecomte. Ze trouwde op 10 mei 1884 in Kortrijk met Edouard Silvain Joseph Woutermaertens. Ze kregen o.m. een zoontje Eugène Marie Joseph Corneille Woutermaertens (1885 - Kortrijk, 09/12/1890). Eugénie woonde met haar man en kinderen als handelaar in de Kasteelstraat 22 te Kortrijk tot 22 december 1893. Haar echtgenoot verhuisde toen naar H. Geeststraat nr. 5 te Kortrijk. In dat huis woont zijn vrouw niet meer bij hem en de kinderen evenmin. Guido Gezelle onderhield contacten met de familie Terrière. Hij correspondeerde met Eugénie en haar zus Valentine, en schreef voor hun zus Elisa Augusta Maria Terrière (Izegem, 06/08/1854 – Kortrijk, 15/04/1888) het gedicht ‘Elisa, blijft ons nog’ voor haar overlijden. Elisa was lid van de congregatie van Onze-Lieve-Vrouw en weldoenster van het meisjesweeshuis. Ook voor het overlijden van Marie (1891-1897), de dochter van broer Josef Terrière, schreef Gezelle een gedicht. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent |
| Bronnen | Geneanet |
| Naam | Woutermaertens, Edouard Silvain Joseph |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 13/02/1855 - ✝ Kortrijk, 04/01/1913 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | handelaar |
| Bio | Edouard Silvain Joseph Woutermaertens werd geboren in Kortrijk op 13 februari 1855 als zoon van kunstschilder Edouard Adolphe Woutermaertens (1819-1897) en Camilia Dervaux. Hij trouwde op 10 mei 1884 in Kortrijk met Eugénie Terrière. Ze kregen een zoontje Eugène Marie Joseph Corneille Woutermaertens (1885-Kortrijk,09/12/1890). Edouard Silvain was handelaar. Hij overleed op 4 januari 1913 in Kortrijk. |
| Bronnen | Geneanet |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
