Het woord "slepende e"[1] is een dwaas uitvindsel, dat nievers op en past. De e van roede is al zoo slepende als de e van zevene b.v. of ‘t is gelyk welke andere e die een woord veruitgangt. De zake is van te weten welke uitgaande –e, taalkundig gesproken, tot het woord of de woordgedaante betoont of niet. ‘t Is zelden dat er in West Vlanderen overtollige –es gebruikt worden, zelf, door ‘t volk. In Oostvlanderen hoort men b.v. “‘k en zie ni meere, myn vingere doet zeere.” Dat dom woord “slepende e” heeft alreeds veel kwaad gedaan. Velen, om de zoo gezeide slepende e te myden myden al de uitgaande –es en verminken de tale. Het woord te Gode gaan b.v. is hun ontzeid wegens de slepende e; in sla-p2pe, wederom slepende e, en alzoo zouden ze ‘t al afslepen dat nog klankvol en schoone is in ons oud Vlaamsch!

Wilt gy leeren goed Vlaamsch schryven tracht ievers eenen vlaamschen boek te krygen die zyne oude[2] heeft (oude slepende e!) b.v. Pater Poirters,[3] Karel van Mandere of zulk eenen die Vlaamsch of (Brabantsch), geen verketterd Hollandsch of liever schier Hoogduitsch en schryft, en dat zal, voor als nu, u beter te passe komen als alle regels stelsels enz.

Wat het loochen woord en[4] betreft ik en wete geen geval is ‘t welk ons volk dat woordeken kwalyk gebruikt. De Franschen hebben ‘t van ons geleerd en wy van de Franschen niet. Grimm beklaagt dat het Hoogduitsch het verloren heeft. Het is zoo oud als de germaansche tale zelve. Het begint overal, zelfs in Hollandp3weer in te komen.

Hopende dat ik eenigszins voldaan hebben aan uwe belangryke vrage en verzoekende u te willen de ongeboekte woorden opzenden die gy altemets zoudt tegenkomen,