Ik hebbe gister uwen brief[1] van 8n dezer ontvangen en verhaaste mij daarop te antwoorden.
Hoe vereerend ook uwe vrage[2] zij hebbe ik den spijt te moeten zeggen dat het mij onmogelijk is eraan te voldoen.
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Van den Abeele, François |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 06/02/1824 - ✝ Brugge, 05/01/1900 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | arts; politicus |
| Bio | François Van den Abeele studeerde aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge en werd later voorzitter van de oud-leerlingenbond. Hij promoveerde tot doctor in de genees- , heel- en vroedkunde aan de universiteit van Leuven. Hij vestigde zich als huisarts in Brugge en werd o.m. arts van Mgr. Faict. Hij was verbonden aan het Sint-Janshospitaal en de psychiatrische instelling Sint Juliaan. Van den Abeele was ook politiek actief o.m. als leidsman van de katholieke fractie en later ook als provincieraadslid. In 1891 werd hij lid van de Bestendige Deputatie en later ook voorzitter van de provincieraad. |
| Links | [wikipedia] |
| Naam | Neut, Edouard Amand Justin Marie |
|---|---|
| Datums | ° Gent, 18/08/1843 - ✝ Brugge, 06/11/1922 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | redacteur; editeur; directeur |
| Bio | Edouard Amand Justin Marie Neut liep school aan het kleinseminarie van Roeselare van 1856 tot 1858: (1856-1857: classe préparatoire, cours supérieur (een voorbereidende afdeling op de humaniora); 1857-1858: classe de sixième (5 vermeldingen in palmares)). Hij vervolgde zijn studies aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Hij trouwde op 14/01/1868 te Brugge met Marie Janssens (1845-1921), met wie hij zeven kinderen kreeg. Hij nam het persbedrijf van zijn vader Edouard Amand Neut (Sr.) over en volgde hem op als redacteur van de krant “La Patrie” van 1884 tot 1919. Hij was ook medeoprichter en comitélid van de Persbond vanaf 1886 (voluit de Algemene Vereniging van Beroepsjournalisten in België of l’Association générale des Journalistes Professionnels de Belgique). Hij was verder ook bestuurslid van de Oudleerlingenbond van het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. |
| Links | [wikipedia] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; oud-leerling kleinseminarie Roeselare; aanvrager gelegenheidsgedicht |
| Bronnen | https://www.dbnl.org/tekst/_gez006197401_01/_gez006197401_01_0002.php ; beeldbank Kortrijk |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Van den Abeele, François |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 06/02/1824 - ✝ Brugge, 05/01/1900 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | arts; politicus |
| Bio | François Van den Abeele studeerde aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge en werd later voorzitter van de oud-leerlingenbond. Hij promoveerde tot doctor in de genees- , heel- en vroedkunde aan de universiteit van Leuven. Hij vestigde zich als huisarts in Brugge en werd o.m. arts van Mgr. Faict. Hij was verbonden aan het Sint-Janshospitaal en de psychiatrische instelling Sint Juliaan. Van den Abeele was ook politiek actief o.m. als leidsman van de katholieke fractie en later ook als provincieraadslid. In 1891 werd hij lid van de Bestendige Deputatie en later ook voorzitter van de provincieraad. |
| Links | [wikipedia] |
| Naam | Neut, Edouard Amand Justin Marie |
|---|---|
| Datums | ° Gent, 18/08/1843 - ✝ Brugge, 06/11/1922 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | redacteur; editeur; directeur |
| Bio | Edouard Amand Justin Marie Neut liep school aan het kleinseminarie van Roeselare van 1856 tot 1858: (1856-1857: classe préparatoire, cours supérieur (een voorbereidende afdeling op de humaniora); 1857-1858: classe de sixième (5 vermeldingen in palmares)). Hij vervolgde zijn studies aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Hij trouwde op 14/01/1868 te Brugge met Marie Janssens (1845-1921), met wie hij zeven kinderen kreeg. Hij nam het persbedrijf van zijn vader Edouard Amand Neut (Sr.) over en volgde hem op als redacteur van de krant “La Patrie” van 1884 tot 1919. Hij was ook medeoprichter en comitélid van de Persbond vanaf 1886 (voluit de Algemene Vereniging van Beroepsjournalisten in België of l’Association générale des Journalistes Professionnels de Belgique). Hij was verder ook bestuurslid van de Oudleerlingenbond van het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. |
| Links | [wikipedia] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; oud-leerling kleinseminarie Roeselare; aanvrager gelegenheidsgedicht |
| Bronnen | https://www.dbnl.org/tekst/_gez006197401_01/_gez006197401_01_0002.php ; beeldbank Kortrijk |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Neut, Edmond |
|---|---|
| Datums | ° Gent, 02/11/1841 - ✝ Kandy (Sri Lanka), 05/06/1895 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; missionaris; jezuïet |
| Verblijfplaats | Brits Indië; Ceylon (Sri Lanka) |
| Bio | Edmond Charles Neut was de zoon van de publicist Edouard Amand Neut (Sr.). Hij deed zijn humaniora (1855-1860) en een jaar filosofie (1860-1861) aan het kleinseminarie te Roeselare. Hij was er biechteling en leerling van Gezelle. Hij trad in bij de jezuïeten op 01/05/1861 en trok in 1865 naar Brits Indië als missionaris. Hij werd er tot priester gewijd op 08/09/1875 en legde er op 02/02/1877 zijn laatste gelofte af. In 1893 ging hij naar Ceylon (Sri Lanka) als missionaris. Hij stichtte onmiddellijk een katholiek blad "The Indo-European Correspondence", dat een gezaghebbende krant werd. |
| Links | [odis], [wikipedia] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; oud-leerling kleinseminarie Roeselare; lid van Gezelles confraternity |
| Naam | Rommel, Hendrik |
|---|---|
| Datums | ° Rumbeke, 08/06/1847 - ✝ Brugge, 16/07/1915 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; schooldirecteur; inspecteur |
| Bio | Hendrik Rommel, zoon van Ivo Rommel, uurwerkmaker en schepen,te Rumbeke en Carolina Bossaert, studeerde aan het kleinseminarie te Roeselare (studeerde af in 1867). Hij ontving zijn priesterwijding te Brugge op 23/12/1871. Hij studeerde verder aan de universiteit van Leuven. In oktober 1873 werd hij huisleraar bij de familie van Caloen en in september 1874 leraar aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. In september 1883 werd hij principaal van het Sint-Lodewijkscollege tot 26/09/1896. Hij was betrokken bij de inrichting van de collegekapel. Hij liet ook een nieuwe studiezaal bouwen. Hij vroeg Gezelle geregeld om gelegenheidsgedichten voor festiviteiten in het Sint-Lodewijkscollege. Hij werkte mee aan Rond den Heerd en Biekorf. Op 14/03/1892 werd hij erekanunnik van de Brugse kathedraal. Hij was lid (1895-1915) en voorzitter van de Bibliotheekcommissie van de Stad Brugge. Op 26/09/1896 werd hij diocesaan inspecteur van de bisschoppelijke colleges en hij stichtte de “revue pratique de l’enseignement” voor de scholen in het bisdom Brugge (1896). Hij kreeg de titel doctor honoris causa aan de universiteit Leuven en hij werd titulair kanunnik van de Brugse kathedraal (26/03/1908). |
| Links | [odis], [wikipedia] |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; lid van de Gilde van Sinte-Luitgaarde; aanvrager gelegenheidsgedichten |
| Naam | Van den Abeele, François |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 06/02/1824 - ✝ Brugge, 05/01/1900 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | arts; politicus |
| Bio | François Van den Abeele studeerde aan het Sint-Lodewijkscollege te Brugge en werd later voorzitter van de oud-leerlingenbond. Hij promoveerde tot doctor in de genees- , heel- en vroedkunde aan de universiteit van Leuven. Hij vestigde zich als huisarts in Brugge en werd o.m. arts van Mgr. Faict. Hij was verbonden aan het Sint-Janshospitaal en de psychiatrische instelling Sint Juliaan. Van den Abeele was ook politiek actief o.m. als leidsman van de katholieke fractie en later ook als provincieraadslid. In 1891 werd hij lid van de Bestendige Deputatie en later ook voorzitter van de provincieraad. |
| Links | [wikipedia] |
