| < | Resultaat 841 van 2394  | > |
|---|
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Gernaey, Jules; Gernaey, Julius Franciscus |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 02/07/1837 - ✝ Neerlinter, 15/01/1894 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | drukker; boekhandelaar |
| Bio | Julius Franciscus Gernaey werd op 2 juli 1837 te Kortrijk geboren als zoon van Eduard Gernaey en Theresia Eugenia Hasaert. Dit echtpaar had een drukkerij op de Grote Markt te Kortrijk, en ook Jules stond gekend als drukker-boekhandelaar op de Grote Markt 22. Hij drukte onder andere bidprentjes met Gezellegedichtjes, bijvoorbeeld voor de Zusters Paulinen. In de Kortrijkse Garde Civique was hij actief als korporaal. Hij was gehuwd met Esther Rosalia Gregoire, die de zaak van haar man verderzette na diens dood in 1894. |
| Relatie tot Gezelle | leverde drukwerk voor Gezelle |
| Bronnen | Rijksarchief (overlijdensakte); http://www.jammart.be/bdprtb/bdprtb-00190.htm |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Gernaey, Jules; Gernaey, Julius Franciscus |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 02/07/1837 - ✝ Neerlinter, 15/01/1894 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | drukker; boekhandelaar |
| Bio | Julius Franciscus Gernaey werd op 2 juli 1837 te Kortrijk geboren als zoon van Eduard Gernaey en Theresia Eugenia Hasaert. Dit echtpaar had een drukkerij op de Grote Markt te Kortrijk, en ook Jules stond gekend als drukker-boekhandelaar op de Grote Markt 22. Hij drukte onder andere bidprentjes met Gezellegedichtjes, bijvoorbeeld voor de Zusters Paulinen. In de Kortrijkse Garde Civique was hij actief als korporaal. Hij was gehuwd met Esther Rosalia Gregoire, die de zaak van haar man verderzette na diens dood in 1894. |
| Relatie tot Gezelle | leverde drukwerk voor Gezelle |
| Bronnen | Rijksarchief (overlijdensakte); http://www.jammart.be/bdprtb/bdprtb-00190.htm |
| Naam | Gezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori |
|---|---|
| Datums | ° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | priester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist |
| Bio | Guido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd. |
| Links | [odis], [wikipedia], [dbnl] |
| Naam | Lehembre, Emilie Josèphe; Wallays-Lehembre (Weduwe) |
|---|---|
| Datums | ° Doornik, 24/09/1815 - ✝ Kortrijk, 18/01/1887 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | handelaar; kamermeid |
| Bio | Emilie Josèphe Lehembre zag het levenslicht in Doornik op 24 september 1815, als dochter van glazenmakers Louis Joseph Lehembre (1787-1829) en Marie Nathalie Leblan (geboren in 1781). Ze werkte als kamermeid toen ze op 4 januari 1839 in Brussel trouwde met veearts Antoine Charles Wallays (Kortrijk, 16/10/1812 – Kortrijk, 03/02/1881). Hij was niet alleen veearts, maar ook botanicus, ontdekkingsreiziger en zoöloog en herborist. Samen runden ze een handelszaak in dranken in Kortrijk, gevestigd in de Leiestraat nr. 14. Het koppel kreeg twee dochters en een zoon Ernest Wallays (1845-1890). Na het overlijden van haar man in 1881 zette Emilie de zaak voort, gevolgd door haar zoon en dochter Emilia. Emilie overleed in Kortrijk op 18 januari 1887. |
| Relatie tot Gezelle | correspondent; reclameopdracht |
| Bronnen | Historische kranten Kortrijk |
| Naam | Gernaey, Jules; Gernaey, Julius Franciscus |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 02/07/1837 - ✝ Neerlinter, 15/01/1894 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | drukker; boekhandelaar |
| Bio | Julius Franciscus Gernaey werd op 2 juli 1837 te Kortrijk geboren als zoon van Eduard Gernaey en Theresia Eugenia Hasaert. Dit echtpaar had een drukkerij op de Grote Markt te Kortrijk, en ook Jules stond gekend als drukker-boekhandelaar op de Grote Markt 22. Hij drukte onder andere bidprentjes met Gezellegedichtjes, bijvoorbeeld voor de Zusters Paulinen. In de Kortrijkse Garde Civique was hij actief als korporaal. Hij was gehuwd met Esther Rosalia Gregoire, die de zaak van haar man verderzette na diens dood in 1894. |
| Relatie tot Gezelle | leverde drukwerk voor Gezelle |
| Bronnen | Rijksarchief (overlijdensakte); http://www.jammart.be/bdprtb/bdprtb-00190.htm |
| Naam | Wallays, Ernest Paul Edouard |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 23/11/1845 - ✝ Kortrijk, 07/08/1890 |
| Geslacht | Mannelijk |
| Beroep | handelaar |
| Bio | Ernest Paul Edouard Wallays werd op 23 november 1845 in Kortrijk geboren als enige zoon van Antoine Charles Wallays en Emilie Josèphe Lehembre, eigenaren van een drankhandel in Leiestraat 14, Kortrijk. Samen met zijn zus Emilia zette hij de zaak voort. Kort na het overlijden van Hendrik Conscience bracht de firma het drankje op de markt onder de naam "Hendrik Consciences magentroost". Ze streed voor het monopolie van dit drankje. In het reclamedrukwerk dat ze in 1884 liet verschijnen bij drukker Jules Gerneay, werden de rechten vermeld. Om dit Vlaamse reclamemateriaal, inclusief de rechten, te corrigeren en te vertalen in het Vlaams, en om extra reclametekst voor kranten te laten verschijnen, wendde Ernest zich in 1884 tot Guido Gezelle. Ernest overleed op 7 augustus 1890, ongehuwd, in de Leiestraat, op het adres van zijn firma. Guido Gezelle schreef het gedicht ‘Ge'n weet niet, gij die leeft’ ter gelegenheid van zijn bidprentje. |
| Relatie tot Gezelle | gelegenheidsgedicht |
| Naam | Wallays, Emilia Desideria Josephina |
|---|---|
| Datums | ° Kortrijk, 28/06/1849 - ✝ Kortrijk, 10/01/1894 |
| Geslacht | Vrouwelijk |
| Beroep | handelaar |
| Bio | Emilia Desideria Josephina Wallays werd op 28 juni 1849 geboren in Kortrijk als dochter van Antoine Charles Wallays en Emilie Josèphe Lehembre. Haar vader was veearts, botanicus, ontdekkingsreiziger en zoöloog, en samen met haar moeder runde hij een drankhandel in Leiestraat 14, Kortrijk. Emilia zette samen met haar broer Ernest Paul Edouard Wallays de familiezaak voort. Net als haar broer was zij ongehuwd en werkzaam als handelaarster. Emilia overleed op 10 januari 1894, ongehuwd, op het adres van de firma in de Leiestraat. |
 | (C) 2020 Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie -
KANTL | Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren Koningstraat 18 | b-9000 Gent | Belgium | E ctb@kantl.be | T +32 (0)9 265 93 50 | F +32 (0)9 265 93 49 |  |
 |
