<Resultaat 2138 van 2394

>

s.d., Sint-Kruis (Brugge), Louis Jean Van den Bilcke aan [Guido Gezelle]

Indextermen

Facsimile's


p1

L. Van den Bilcke

Toeziener van stadswerken

Wensch den heer G. Gezelle een gelukzalig nieuwjaar. goede gezondheid en alles wat hij voor lichaam en ziel begeert

Keer Om A.u.b.

St Kruis (bij Brugge)
p2
Beste Heer[1]

Dikwijls heb ik, kind zijnde, op uwe werkkamer een kruisken van U ontvangen[2] en ook nog andere dingen, deze gelukkige kinderjaren zijn vervlogen, sedert heb ik u nooit meer gehoord of gezien, en ik neeme de gelegenheid van nieuwjaar waar, om u een gelukzalig nieuwjaar te wenschen en daardoor een ouden vriend, of ik het zoo mag zeggen, te herinneren

Indien ik misslagen tegen de spraakkunst doe gelief het mij te vergeven, ik heb maar 1 uur Vlaamsche les gehad in ‘t collegie

Noten

[1] Het kaartje heeft een rouwrand en kan verwijzen naar het overlijden van zijn moeder Sophie Van De Casteele op 13/03/1895. Zijn vader Louis François Van den Bilcke stierf pas op 16/02/1918. Hij had geen overleden kinderen.
[2] Louis Jean was de zoon van timmerman Louis François Van den Bilcke, die soms voor Guido Gezelle werkte. Zijn ouders woonden op de Sint-Walburgaparochie waar Gezelle onderpastoor was.
1
2

Register

Correspondenten - personen

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVan den Bilcke, Louis Jean
Datums° Brugge, 24/08/1856 - ✝ Sint-Kruis, 28/3/1901
GeslachtMannelijk
Beroepambtenaar
BioLouis Jean Van den Bilcke werd geboren op 24 augustus 1856. Hij was de zoon van Louis François en Sophie Van De Casteele. Zijn ouders woonden in de Balstraat en de Jeruzalemstraat gingen naar de parochie van Guido Gezelle. De vader van Louis Jean was timmerman en werkte soms voor Gezelle. Louis Jean Van den Bilcke had later contact met Gezelle en herinnerde zich hoe hij op de werkkamer van Gezelle een kruisje ontving van hem. Hij liep school op het Sint-Lodewijkscollege. Op 27 april 1881 trouwde hij met winkelierster Demuynck Stephanie. Enkele maanden later, op 6 augustus, werd hij benoemd tot stadsopziener die toezicht moest houden op de werken bij de Stad Brugge. Hij stierf op 28 maart 1901 te Sint-Kruis en was lid van de derde orde van de H. Franciscus van Assisië.
Relatie tot Gezellecorrespondent

Briefschrijver

NaamVan den Bilcke, Louis Jean
Datums° Brugge, 24/08/1856 - ✝ Sint-Kruis, 28/3/1901
GeslachtMannelijk
Beroepambtenaar
BioLouis Jean Van den Bilcke werd geboren op 24 augustus 1856. Hij was de zoon van Louis François en Sophie Van De Casteele. Zijn ouders woonden in de Balstraat en de Jeruzalemstraat gingen naar de parochie van Guido Gezelle. De vader van Louis Jean was timmerman en werkte soms voor Gezelle. Louis Jean Van den Bilcke had later contact met Gezelle en herinnerde zich hoe hij op de werkkamer van Gezelle een kruisje ontving van hem. Hij liep school op het Sint-Lodewijkscollege. Op 27 april 1881 trouwde hij met winkelierster Demuynck Stephanie. Enkele maanden later, op 6 augustus, werd hij benoemd tot stadsopziener die toezicht moest houden op de werken bij de Stad Brugge. Hij stierf op 28 maart 1901 te Sint-Kruis en was lid van de derde orde van de H. Franciscus van Assisië.
Relatie tot Gezellecorrespondent

Briefontvanger

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Plaats van verzending

NaamSint-Kruis
GemeenteBrugge

Naam - persoon

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker; Gonsalvo Megliori
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVan den Bilcke, Louis Jean
Datums° Brugge, 24/08/1856 - ✝ Sint-Kruis, 28/3/1901
GeslachtMannelijk
Beroepambtenaar
BioLouis Jean Van den Bilcke werd geboren op 24 augustus 1856. Hij was de zoon van Louis François en Sophie Van De Casteele. Zijn ouders woonden in de Balstraat en de Jeruzalemstraat gingen naar de parochie van Guido Gezelle. De vader van Louis Jean was timmerman en werkte soms voor Gezelle. Louis Jean Van den Bilcke had later contact met Gezelle en herinnerde zich hoe hij op de werkkamer van Gezelle een kruisje ontving van hem. Hij liep school op het Sint-Lodewijkscollege. Op 27 april 1881 trouwde hij met winkelierster Demuynck Stephanie. Enkele maanden later, op 6 augustus, werd hij benoemd tot stadsopziener die toezicht moest houden op de werken bij de Stad Brugge. Hij stierf op 28 maart 1901 te Sint-Kruis en was lid van de derde orde van de H. Franciscus van Assisië.
Relatie tot Gezellecorrespondent

Naam - plaats

NaamBrugge
GemeenteBrugge
NaamSint-Kruis
GemeenteBrugge

Naam - instituut/vereniging

NaamSint-Lodewijkscollege Brugge
BeschrijvingHet Sint-Lodewijkscollege werd vanaf 9 oktober 1834 als bisschoppelijk college ingericht in de gebouwen van de voormalige Duinenabdij aan de Potterierei. In 1846 verhuisde de school naar de hoek van de Noordzandstraat en de Dweersstraat, waar het steeds verder uitbreidde tot de site te klein werd. In 1972 verliet het college de binnenstad voor zijn huidige locatie. Gezelle volgde er lagere school van 1 oktober 1841 tot 17 augustus 1846. Hij had er onder meer les van Ferdinand Van de Putte. Na zijn terugkeer naar Brugge hield hij nauw contact met de school, o.m. via Leonard Lodewijk De Bo die hij op het Grootseminarie had leren kennen en via oud-leerlingen als Hugo Verriest. Zo kwam hij ook in contact met een nieuwe generatie leerkrachten als Edward Van Robays, Jan Craeynest en Cyriel Delaere met wie hij het tijdschrift Biekorf stichtte.
Datering1834
Links[odis], [wikipedia]

Indextermen

Briefontvanger

Gezelle, Guido

Briefschrijver

Van den Bilcke, Louis Jean

Correspondenten - personen

Gezelle, Guido
Van den Bilcke, Louis Jean

Naam - instituut/vereniging

Sint-Lodewijkscollege Brugge

Naam - persoon

Gezelle, Guido
Van den Bilcke, Louis Jean

Naam - plaats

Brugge
Sint-Kruis

Plaats van verzending

Sint-Kruis

Titels.d., Sint-Kruis (Brugge), Louis Jean Van den Bilcke aan [Guido Gezelle]
EditeurKoen Calis
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenKoen Calis, Van den Bilcke Louis Jean aan Gezelle Guido, Sint-Kruis (Brugge), s.d. . In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. 2024 Available from World Wide Web: link .
VerzenderVan den Bilcke, Louis Jean
Ontvanger[Gezelle, Guido]
Verzendingsdatums.d.
VerzendingsplaatsSint-Kruis (Brugge)
AnnotatieAdressaat gereconstrueerd op basis van de brieftekst.
Fysieke bijzonderheden
Drager 60x101
wit
papiersoort: recto en verso horizontaal beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden rouwkaartje
op recto naam en titel in het midden: L. Van den Bilcke // Toeziener van Stadswerken
plaatsnaam in de rechter benedenhoek: St Kruis, (bij Brugge)
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief10127
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|19137
Inhoud
IncipitWenscht den heer G. Gezelle een gelukzalig
Samenvatting nieuwjaarswens
Tekstsoortnaamkaart
TalenNederlands
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.