<Resultaat 2071 van 2349

>

p1
Geloofd zij Jesus Christus
Ma chere enfant,[1]

J'ai recu vos deux bonnes lettres; je n’etais naturellement pas opposé à votre pélérinage[2] à Oostacker[3] et je me rejouissais d’apprendre qu’il vous etait possible d’aller si loin. Le résultat etait entre les mains de Dieu. Il n’a pas daigné suspendre les lois de la nature et les effets du mal que le peché originel a introduits dans le monde; et il a permis que vous continuiez a en souffrir. Tout mal est une expiation une satisfaction pour vos propres fautes ou pour celles des autres. Il s’est fait beaucoup de guérisons extraordinaires, tout recemment, à Lourdes en France;[4] pourquoi vous n’etes vousp2n’etes vous pas radicalement guérie? Dieu le sait et le sait parfaitement. Quel bonheur que vous ayiez la foi, un don special de Dieu; et qu’il vous soit donnée de concevoir de la souffrance une idée vraie, c’est à dire une idée chretienne! Vous vous plaignez de n’avoir reçu ni l’une ni l’autre des deux faveurs demandées.

Comme pretre et votre confesseur je dois prendre la défense de Dieu contre vous. Dieu vous aura certainement donné la grace de la résignation, mais ne l’avez vous pas méconnue? Y avez vous correspondu par une bonne volonté? J’espere que, si vous ne l’avez pas fait, vous le p3ferez et que vous considérez dans la suite votre vocation de souffrance et d’expiation comme aussi glorieux et aussi avantageux que si vous etiez destinée a faire ce que faisait S. Therese ou S. Jeanne Fr. de Chantal. La Volonte de Dieu. que Votre volonte soit faite sur la terre comme au ciel. Prenez donc garde à ce comme souligné; il est d’un tres grand Maitre de la vie spirituelle à savoir de Jesus Christ lui même, en qui je vous benis vous suppliant de prier et de souffrir un peu pour

Votre tout devoué & affectueux en Jésus Christ
Guido gezelle

Noten

[1] De brief kwam uit de nalatenschap van Rafaël De Bo, die er veel belang aan zou hebben gehecht. Daarom is het een hypothese dat de ontvanger iemand uit zijn directe familie zou zijn, waarbij gewezen werd naar zijn nichtje Marie-Hélène Vande Wiele en zijn tante Cordelia Van De Wiele. Een andere hypothese is dat het om Rafaëls moeder, Juliette Vande Wiele, zou gaan, die bekendstond om haar mooie zangstem. Maar geen enkele van deze hypotheses kan voorlopig voldoende gestaafd worden. (J. de Mûelenaere, Bij een portrettekening van Cordelia Vande Wiele. In: De Leiegouw: 14 (1972) 3, p. 332-333)
[2] Foutief voor ‘pèlerinage’.
[3] In Oostakker, een deelgemeente van Gent, is er een belangrijk bedevaartsoord. Dit bedevaartsoord kwam er op initiatief van markiezin de Courtebourne-de Nédonchel. De markiezin liet in 1873 een grot bouwen ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, waarvan het beeld op 29 juni 1873 werd ingezegend. In 1874 gebeurde er een miraculeuze genezing aan de grot waardoor er steeds meer bedevaarders naar Oostakker kwamen. Daarom werd in 1875-1877 de Basiliek van Oostakker-Lourdes gebouwd.
[4] Lourdes, gelegen in het departement Hautes-Pyrénées, is de grootste katholieke bedevaartsplaats van Frankrijk. Het bedevaartsoord is gekend omwille van het groot aantal miraculeuze genezingen; tussen 1858 en 2020 werden er bijna 7.300 genezingen opgetekend.

Register

Correspondenten

Naamonbekend
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefschrijver

NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]

Briefontvanger

Naamonbekend

Plaats van verzending

Naamonbekend

Naam - persoon

Naamonbekend
NaamVan De Wiele, Julienne Elise; Juliette; mevr. Debo
Datums° Kortrijk, 1826 - ✝ Kortrijk, 1910
GeslachtVrouwelijk
Beroepwinkelier
BioJulienne Elise Van de Wiele is de zus van Cordelia Van De Wiele (1840-1929) en de moeder van orgel- en pianovirtuoos Rafaël Debo (1859-1934). Ze werd geboren in Kortrijk in 1826 en overleed er in 1910. Ze was de dochter van muziekleraar Jean Louis Van De Wiele (1795-1866) en Virginie Eykens (1797-1861) uit de Kapittelstraat in Kortrijk. Zelf was ze begenadigd met een mooie zangstem. Ze trouwde in 1854 met deurwaarder Jean Debo (Bavikhove, 1824 - Kortrijk, 1860), zoon van Pierre François Debo en Marie-Hélène Delbeke. Het echtpaar kreeg drie kinderen: Rafaël, Gerard Marie en Marie Hélène. Cordelia Van De Wiele trok op 8 februari 1872 in bij haar veertien jaar oudere zuster die in de Begijnhofstraat 15 te Kortrijk een winkel had en tot aan haar overlijden pianolessen gaf. Julienne Elise stond bekend als een strenge, wat hooghartige vrouw.
Relatie tot Gezellecorrespondent
BronnenDe Leiegouw: (1972) p.325; A. Peel, Kortrijk...70 jaar terug. Kortrijk: Groeninghe, p. 77
NaamDe Bo, Raphaël
Datums° Kortrijk, 07/04/1859 - ✝ Kortrijk, 28/03/1934
GeslachtMannelijk
Beroepmuziekleraar; organist; pianist
BioRafaël De Bo werd op 7 april 1859 te Kortrijk geboren als zoon van deurwaarder Jan De Bo en Julienne Vande Wiele. Julienne was een zus van Cordelia Vande Wiele, had een winkel in de Begijnhofstraat 15, en gaf pianolessen. Ook Rafaël was geboren met muzikaal talent en was pianovirtuoos. In 1875, het jaar dat hij de handelsklassen beëindigde, werd hij organist van de O.-L.-Vrouwekerk van Kortrijk. Tien jaar nadien werd hij er benoemd tot kapelmeester, een functie die hij 57 jaar lang uitoefende. In 1897 schreef Guido Gezelle een lofdicht voor de gevierde kapelmeester. Daarnaast was Rafaël ook organist in de St.-Michielskerk, en was hij lid van de Bond van ’t Heilig Hart en van diverse parochiale genootschappen. Hij werd vereerd met de titel van Ridder in de Leopoldsorde, en kreeg ook het kruis Pro Ecclesia et Pontifice. Hij bleef als vrijgezel in zijn ouderlijke woning wonen totdat hij op 28 maart 1934 overleed.
Relatie tot Gezellecorrespondent; zanter (WDT)
Bronnen https://www.delcampe.net/; J. de Mûelenaere, Bij een portrettekening van Cordelia Vande Wiele. In: De Leiegouw 14 (1972) 3, p. 325-354; A. Peel, Kortrijk...70 haar terug. Kortrijk: Groeninghe, p. 76-78
NaamGezelle, Guido; Loquela; Spoker
Datums° Brugge, 01/05/1830 - ✝ Brugge, 27/11/1899
GeslachtMannelijk
Beroeppriester; leraar; onderpastoor; dichter; taalgeleerde; vertaler; publicist
BioGuido Gezelle werd geboren in Brugge. Na zijn collegejaren en priesterstudies (priesterwijding te Brugge op 10/06/1854), werd hij in 1854 leraar aan het kleinseminarie te Roeselare. Gezelle gaf er onder meer talen, begeleidde de vrij uitgebreide kolonie buitenlandse leerlingen, vooral Engelsen, en kreeg tijdens twee schooljaren (1857-1859) een opdracht als leraar in de poësis. In 1865 werd Gezelle onderpastoor van de St.-Walburgaparochie te Brugge. Naast zijn druk pastoraal werk was hij bijzonder actief in het katholieke ultramontaanse persoffensief tegen de secularisering van het openbare leven in België en als vulgarisator in het culturele weekblad Rond den Heerd. In 1872 werd Gezelle overgeplaatst naar de O.-L.-Vrouwparochie te Kortrijk. Gedragen door een sympathiserende vriendenkring werd hij er de gelegenheidsdichter bij uitstek. Gaandeweg keerde hij er ook terug naar zijn oorspronkelijke postromantische en religieus geïnspireerde interesse voor de volkstaal en de poëzie. De taalkundige studie resulteerde vooral in een lexicografische verzameling van niet opgetekende woorden uit de volkstaal (Gezelles ‘Woordentas’ en het tijdschrift Loquela, vanaf 1881), waarmee ook hij het Zuid-Nederlands verdedigde binnen de ontwikkeling van de gestandaardiseerde Nederlandse cultuurtaal. Die filologische bedrijvigheid leidde bij Gezelle uiteindelijk ook tot een vernieuwde aandacht voor zijn eigen creatief werk, zowel vertaling (Longfellows Hiawatha) als oorspronkelijke poëzie. In 1889 werd hij directeur van een kleine Franse zustergemeenschap die zich in Kortrijk vestigde. Hij was een tijdje ambteloos. Dit liet hem toe zich op zijn schrijf- en studiewerk te concentreren. Het resultaat was o. m. de publicatie van twee poëziebundels, Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897), die, vooral in het laatste geval, qua vormgeving en originaliteit superieur van gehalte zijn. Om die authentieke en originele lyriek werd hij door H. Verriest, P. de Mont en vooral door Van Nu en Straks als een voorloper van de moderne Nederlandse poëzie beschouwd. Ook later eerden Nederlandse dichters, zoals Paul van Ostaijen en recenter, Christine D’haen, Gezelle als de meest creatieve en vernieuwende Nederlandse dichter in Vlaanderen. In 1899 werd Gezelle naar Brugge teruggeroepen om zich te wijden aan de vertaling van een theologisch werk van zijn bisschop (Waffelaerts Meditationes Theologicae). Hij verbleef nu in het Engels Klooster van Kanonikessen, waar hij echter vrij vlug en onverwachts stierf op 27 november 1899. Hij liet nog een verzameling uitzonderlijke gedichten na die in 1901 postuum als zijn Laatste Verzen werden gepubliceerd.
Links[odis], [wikipedia], [dbnl]
NaamVan De Wiele, Cordelia
Datums° Kortrijk, 18/06/1840 - ✝ Kortrijk, 16/02/1929
GeslachtVrouwelijk
Beroepsecretaresse; verzekeringsagente
BioCordelia was de dochter van de muziekleraar Jean Louis Van De Wiele (1795-1866) en Virginie Eykens (1797?-1861) uit de Kapittelstraat te Kortrijk. Haar vader was muziekleraar geweest in de H. Geestschool, en op haar beurt leverde ze zelf de 'cahiers de solvège' of notenleerschriftjes aan de harmonie van deze school. Ze werkte als verzekeringsagente bij de maatschappij 'Securitas' uit Antwerpen. Ze woonde jarenlang in de Begijnhofstraat te Kortrijk en was gedurende een kwarteeuw Gezelles secretaresse (1874-1899). Ze verrichtte ontzettend veel werk voor Gezelles Woordentas. Ze was hem behulpzaam bij zijn correspondentie en ze was ook persoonlijk betrokken bij de uitgave van de Duikalmanak (1886-1897).
Relatie tot Gezellezanter (WDT); secretaresse van Gezelle; correspondent
BronnenB. De Leeuw, P. De Wilde, K. Verbeke, e.a., De briefwisseling van Guido Gezelle met de Engelsen. 1854-1899. Gent: Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1991, dl.III ; Julien Vermeulen, Een vakman in de Kortrijkse binnenstad, 2015, p.56
NaamSánchez de Cepeda y Ahumada, Teresa; Theresia van Avila; Santa Teresa de Jesús; de grote Theresia
Datums° Avila, 28/03/1515 - ✝ Alba de Tormes, 04/10/1582
GeslachtVrouwelijk
Beroepkloosterzuster; auteur
VerblijfplaatsSpanje
BioDe heilige Theresia van Avila werd op 28 maart 1515 geboren als Teresa Sánchez de Cepeda y Ahumada. Haar ouders waren bekeerde joden, en in 1535 deed Theresia haar intrede in het klooster van La Encarnación in Avila. Omwille van ziekte verliet ze het klooster in 1838 om naar een genezeres te gaan. Genezen deed ze niet, maar door het lezen van een boek kreeg ze haar eerste mystieke genaden. In 1839 keerde ze ziek terug naar Avila, waar ze in een langdurige staat van schijndood raakte. Toen ze drie jaar later hieruit ontwaakte en genas, schreef ze dit toe aan de heilige Jozef. In 1562 stichtte ze uiteindelijk haar eigen klooster van de heilige Jozef in Avila, een naar haar inzichten hervormd karmelietessenklooster. Zij is de auteur van meerdere geschriften, die een grote invloed hadden op de mystieke theologie. Ze overleed op 4 oktober 1582, werd op 24 april 1614 zalig verklaard, en op 22 maart 1622 heilig verklaard.
Links[wikipedia]
Naamde Frémyot, Jeanne-Françoise; Jeanne de Chantal
Datums° Dijon, 28/01/1572 - ✝ Moulins, 13/12/1641
GeslachtVrouwelijk
Beroepkloosterzuster
VerblijfplaatsFrankrijk
BioDe heilige Johanna Francisca van Chantal werd op 28 januari 1572 geboren als Jeanne-Françoise Frémyot. Door haar huwelijk met Christophe de Rabutin werd ze barones van Chantal. Nog geen tien jaar na hun huwelijk stierf haar echtgenoot en nam Johanna zichzelf voor om zich aan liefdadigheid te wijden. In 1604 ontmoette ze Franciscus van Sales (1567-1622), die haar verder spiritueel begeleidde. Zo stichtte ze een nieuwe congregatie, de orde van Maria Visitatie, met een eerste klooster in Lyon. Deze orde wijdde zich in aan het bezoeken en verzorgen van zieken. Vele andere kloosters volgden, in eerste instantie in Frankrijk, maar nadien tot zelfs in Quebec toe. Op het moment dat Johanna stierf, waren er 87 kloosters in Europa. Op 21 november 1751 werd ze zalig verklaard en op 16 juli 1767 heilig.
Links[wikipedia]
NaamVan de Wiele, Marie-Héléne
Datums° Kortrijk, 25/12/1880 - ✝ Kortrijk, 07/06/1941
GeslachtVrouwelijk
Beroepkloosterzuster; kloosteroverste
BioMarie-Hélèné Van de Wiele werd op 25 december 1880 geboren als dochter van werktuigkundige Julien-Victor Van de Wiele en Marie-Hélène De Bo. Het gezin woonde in de Handboogstraat. Nadat ze al op jonge leeftijd wees was geworden, werd Marie-Hélène opgenomen door haar grootmoeder, Julienne De Bo. Andere leden van het gezin waren haar oom Rafäel De Bo en haar groottante Cordelia Van de Wiele. Na de dood van haar strenge grootmoeder in 1910 was ze vrij om haar jeugddroom te vervullen en trad ze in bij de karmelietessen van Kortrijk. Op 5 februari 1919 werd ze er priorin. En op 7 juni 1941 overleed ze er.
BronnenJ. de Mûelenaere, Bij een portrettekening van Cordelia Vande Wiele. In: De Leiegouw 14 (1972) 3, p. 331-332

Naam - plaats

NaamOostakker
GemeenteGent
NaamLourdes

Titels.d., s.l., Guido Gezelle aan onbekend (vrouw)
EditeurAurélie Lemmens
Wetenschappelijke leidingEls Depuydt
Partners Openbare Bibliotheek Brugge (Guido Gezellearchief); Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren); Instituut voor de Studie van de Letterkunde in de Lage Landen (ISLN) (Piet Couttenier, Universiteit Antwerpen); Guido Gezellegenootschap
UitgeverGuido Gezellearchief, KANTL/CTB
Plaats van uitgaveBrugge, Gent
Publicatiedatum2024
Beschikbaarheid Teksten en afbeeldingen beschikbaar onder een Creative Commons Naamsvermelding - Niet Commercieel licentie.
DisclaimerDe editie van de Guido Gezellecorrespondentie is het resultaat van een samenwerkingsproject met vrijwilligers. De databank is in opbouw, aanvullingen en opmerkingen kunnen gemeld worden aan els.depuydt@brugge.be.
Meer informatie over het vrijwilligersproject is te vinden op gezelle.be.
CiterenEen brief kan worden geciteerd als:
[Naam van editeur(s)], [briefschrijver aan briefontvanger, plaats, datum]. In: GezelleBrOn, Wetenschappelijke editie van de correspondentie van Guido Gezelle. [publicatiedatum] Available from World Wide Web: [link].
VerzenderGezelle, Guido
Ontvangeronbekend
Verzendingsdatums.d.
Verzendingsplaatsonbekend
AnnotatieAanspreking: Ma chere enfant; In album Vande Wiele-Lampe gekleefd.
Gepubliceerd inBeschreven in: "Gezelleherinneringen" Het archief Mevr. M. Vandewiele-Lampe te Kortrijk / door Piet Couttenier - in : Gezelliana. - Jrg. 2 (1971) nr.2-3, p.87-96
Fysieke bijzonderheden
Drager dubbel vel, 211x136
wit
papiersoort: 3 zijden beschreven, inkt
Staat volledig
Vormelijke bijzonderheden papier met briefhoofd: Geloofd zij Jesus Christus
Bewaargegevens
LandBelgië
PlaatsBrugge
BewaarplaatsGuido Gezellearchief
ID Gezellearchief9662bis-38
Bibliotheekrecordhttps://brugge.bibliotheek.be/detail/?itemid=|library/v/obbrugge/gezelle|19311
Geschiedenis 2008: Aankoop erven Vande Wiele
Inhoud
IncipitJ'ai recu vos deux bonnes lettres;
Samenvatting geadresseerde is een zieke vrouw, ze moet 2 brieven aan Gezelle geschreven hebben waarin ze o.a. schrijft dat ze op bedevaart is geweest naar Oostakker en met vraag naar raad in haar lijden; Gezelle spreekt haar moed in ; uit de brief blijkt dat Gezelle haar biechtvader is
Tekstsoortbrief
TalenFrans
De tekst werd diplomatisch getranscribeerd, en aangevuld met een editoriale laag.
De oorspronkelijke tekst werd ongewijzigd getranscribeerd; alleen typografische regeleindes en afbrekingstekens, en niet-betekenisvolle witruimte werden genormaliseerd.
Auteursingrepen in de tekst (toevoegingen, schrappingen), en latere redactie-ingrepen (schrappingen, toevoegingen, taalkundige notities) door de lezer werden overgenomen en expliciet gemarkeerd.
Voor een aantal tekstfenomenen werden naast de oorspronkelijke vorm ook editeursingrepen opgenomen in de transcriptie: oplossingen voor niet-gangbare afkortingen en correcties voor manifeste fouten. Daarnaast bevat de transcriptie editeursingrepen ter verbetering van de leesbaarheid (toevoegingen, reconstructies) of ter motivering van transcriptie-beslissingen (aanduiding van onzekere lezingen, weglating van onleesbare tekst). Alle editeursingrepen worden expliciet gemarkeerd.