Proficiat! Omdat gij hebt wat gij begeert, omdat uwe gezondheid in goeden staat is en omdat gij tijd en moete[1] hebt, die gij onze zake besteden komt.[2] Dat is wel en goed! Ik verwachte wat gij mij belooft, eenige perelkes uit uwe nieuwen hof.
Ik zal 't indachtig zijn 't gene gij mij verzoekt en ik hope dat 't zal gaan. Ik hebbe al hooren spreken in dien zin. Ik verlange om niet geheel alleen meer te zijn in onze Vlaamsche Taalkamer. Nu, dat men tot op den throon toe Vlaamsch spreekt, zal 't wel moeten gaan. De Hollandschgezindheid van den geuzenboel gaat verre, gelukkig dat hij op het eigentlijke volk geen grepe en heeft, anders ware ik even bevreesd voor de zoogezeide Vlaamsche als voor de Fransche "beweginge”.
Konden wij malkaar eens spreken en wel verstaan, b.v. woensdag toekomende ben ik van ten 8 u voor middag tot Siffers binnen Gent.