Na de wenschen van een Zalig Nieuwjaar, zal ik u hier een woordetje zeggen die U en uwe lieve Ouders, ik twijfel er niet aan, grootelyks zal voldoen.

Vaders Zusters[1] zyn styf welvarende, en Camil en zyne vrouwe, Louise, uwe Zuster stellen het zeer wel te Heule en zy geneiren er hun. Na eenigen tyd by uwe Tanten verbleven te hebben, hebben zy een treffelyk huis gepacht, op de Leiaarde, gehuchte vyf minuten van de plaatse, langs de groote pavé van Heule naar Kortryk. T is waarlyk eene schoone standplaats voor Camils stiel[2] en ‘k peis ik, indien hy te kiezen had, hy daar beter zou wonen als op de plaatse van Heule zelf. Van nu al, heeft hy meer werk als dat hy kan doen.

Volgens dat ik gehoord heb, scheedt Vader uit, of is al uitgescheed. Wel nu, hy zou niet beter kunnen doen als van naar Heule te komen en met Louise te komen wonen. Camil Lateur en Louise zyn content; er ware niet anders noodig p2als alles van te voren wel te schikken, dat de conditien gemaakt en van beide kanten aanveerd worden: dat voorkomt vele moeijlykheden. Wat vader’s meubels enz betreft, daarover kan hy beschikken volgens zyne beliefte; wil hy ze verkoopen wil hy ze meebrengen, enz, hy is daar meester van.

Ik voor my zou peizen dat vader en moeder nievers geen gelukkiger leven en zouden kunnen hebben als te Heule. Moeste Vader ievers binnen Brugge gaan weunen, en als kort gezeten opgesloten moeten zyn, ’t zy by u, ’t zy by iemand anders, geloof my zyne gezondheid zou er grootelyks by lyden, en hy zou er niet lange zyn of hy ware dood.

Te Heule, integendeel, is hy in volle buitenlucht, te midden van vrienden en kennissen, met welke hy kan verkeeren, hem verzetten en vergeestigen, wil hy ’t een of ’t ander doen, hy zou zien hoe dat ’t hem lust.

Indien gy dat aan Vader en Moeder p3wilt bekend maken, het zal hun zeker zeer aangenaam zyn en zy zouden niet anders moeten doen, als ne keer schryven of gy voor hun, hoe en op welke conditien zy geerne met Camil en Louise zouden willen wonen.