Proficiat! — Welk een aerdig begin, zult gij zeggen, voor iemand die beter zou aenvangen met hem te verschoonen over schuldige nalatigheid en stilzwijgendheid? ‘T is waer ik bekenne het: maer verschooningen doe ik zoo noode, misschien uit eigenliefde, maer nog meer uit reden dat, al zwijge de mond, het hert nog altijd klappende[3] is voor grondregels en neigingen die het leven van mijn leven zijn en blijven zullen!
Proficiat, mijnheer Gezelle! Hoe schoon staet toch uw Viervlaghe[4] niet in heur blinkend middeleeuwsch kleed omzet met dat eenig versiersel van eigen dichtergeest. (v. s. pl.)[5]
dat schoon vertoog[6]dat hangende was in de lucht omhoog
En als een kroone speelde
om end omme van Maerlants beelde.
“Est-ce beau! Est-ce beau” riep Brizeux uit, toen men hem, den goeden dichter, eene Jieste[7]vertelde die ouden bretonschen roem[8] getuigde. Hebt ge nog Brizeux gelezen? Kent gij den dichter, wiens gedachten in deze zijne verzen kunnen begrepen worden:
Oh! ne quittez jamais, c’est moi qui vous le dis,[9]Ie devant de la porte où l’on jouait jadis.
Croyez qu’il sera doux de voir un jour peut-être
vos fils étudier sous (un) bon vieux maître, ? le même bon...
à l’Eglise chanter.... sur Ie même banc
et jouer à la porte où I’on jouait enfant.
Vaderlandsliefde en geloof waren de twee stempels waermede hij zijne zuivere gedichten in engelenzangen herschiep. Ah! Mijnheer Gezelle, spreek mij van Brizeux niet, of beter, ik zelf zal er van zwijgen. Hoe menigmael nogthands heeft hij in mij die éénstarigheid[10] van gedachten niet bijgebragt, die eilaes zoo dikwijls de eerste stap der uitzinnige hooveerdij door eenigen genaemd wordt.p2Ik heb, over mijn boekje, eenen brief van den dichter(?) Blieck ontvangen waerin hij mij zegt dat uit elke bladzijde eenen weligen[11] dichtergeest hem (in zijnen neuze) tegenwaeide maer (il y a un mais qui vient tout gâter, zegt Reinaert vandage)[12] dat hij tot eene strengere dichter (=rijm)school behoort en.... maer wij gaen er van zwijgen, niet waer. Mijnheer?
Ik zou zoo veel klappen en zoo weinig zeggen dat ik ten langsten laetste nog het doelwit van mijnen brief zou vergeten: vandage heb ik eenen zeer aenmoedigenden brief van Zijne Hoogweerdigheid van Brugge ontvangen:[13] zou ik u mogen vragen, Mijnheer, van hem mijne innige erkentenis te laten weten?
Zaterdag ga ik naer huis[14] en hope van u wel te gaen zien binst[15] de vacantie.[16]
Mijne eerbiedige groetenissen aen Mr Algar en duizend dingen en nog aen Tjeppen en iedereen.
Hoe vindt ge: O Miréio ma tant amado / metté la testo al fenestroum etc.[17] un peu flasque,[18] hein? Mais une belle langue.
Ce Miréio est encore un de ces fils engendrés par ce mouvement linguistique[19] qui porte pour devise: chaque langue a ses droigts,[20] sa gloire et son génie![21]
