Wellekomst
Ende
Gelukwensch
Aen d'heer
Mynheer Joannes Laurentius Osten,
Nieuwgekoren herder In Bierne Prochie
Voorgelézen den 24en Juny,
Dag zynder Bly-aenkomste,
Ten Jaere
Den sChaepstaL Dézer proChIe Wort hIer UWe WeIrDIgheYt toebetroUWt.
(1806)

Als Ik met ernst bemerk op Alexanders leven
Den Grooten bygenaemt die Vorst op Vorst ded beven
En met een word verwon den ronden Aerde-kloot:
Hoe hy op 't Joodsgeslacht, in eene gramschap schoot
En swoer op zyne kroon hun alle te verslinden:
Doen d'Opperpriester ging, hem in syn leger vinden
Hem gaende te gemoed in priesterlyk gewaet,
Wiens aenkomst en gezag, verandert het gelaet
Des koning, ende buygt voor hem zyn trotste léden
Wat zal een herderloos gestoet zyn droevighéden
p3Veroorzaekt door 't verlies huns herders maer geschied
Niet bannen uyt zyn hert, vergéten al 't verdriet.
Op d'aenkomst van Mynheer Osten, onlangs verhéven
Tot d'herderlyken staet, en zig niet gaen begéven
Tot vreugd: al even eens een herderlózen hoop
Van schaepen, afgemat van dólen 't einde loop
Ontmoeten 't liev gezag en lang gewenschte wézen
Van hunnen Leidsman, die, als uyt een slaep gerézen
Verbannen alle vréz, en weiden als voorhêen
Gerust; en wel gemoet, navolgende de trêen
Huns herders, wie de zorge alleene is toebevolen
Wy redelyk gestoet, dog niet bevryd van dolen,
Verblyd door uwe komst, verzekert door uw moed,
Om 't Goddelyk gediert van allen tégenspoed
Te weiren door uw deugd en goede zedelessen,
Waer uyt een man nae 't herte Gods zyn dorst kan lessen
En ons bevryden van 't boos Satanas bedryv,
Die brieschende als een leeuw, nu draeyt dan vringt zyn lyv'
Rond'om de kudde, en ziet wie dat hy zal verscheuren
Wy zegge ik die 't geval zien door uwe komst gebeuren,
Verblyd, U lopen toe, met een zeer gedrang
En wenschen zegen, Heil, Ja roepen Leve lang
Mynheer Osten hier op ons Biernes groen lands-dauwen
Lév' lange als Herder, op wie, staen ons vast betrauwen:
Gewellekom en blyv' tot men uw Jubel-Jaer
Moog vieren, en nog een ruymen tyd daer naer
Gewellekomt zyt gy van ons hier allegader,
Gewellekomt, ô Troost en zielens Voestervader:
Wy danken d'Opper-al dat hy U uyt den mond
Van syn Hoogweirdighéd U riep ter dézer stond
p4Als waeren amptenaer in Bierne ons gezonden
Als Herder om Gods woord op zynen tyd te konden
Die s'hertens dorrigheyd verzacht in 't slápewekt
'T gezicht verklaert, en uyt de duysternissen trekt
Geringe onwétendhéd, die 't volk komt aen te hangen
Gewellekomt zyt gy Ô Leidsman ons verlangen
Wiens stappen wy te zaem verhopen in te gaen
Wiens leere en deugden wy staeg zullen gade slaen
Om namals 't geluk te zien, de kròning van uw werken
In d'Hemelen, door Godt daer m'Eeuwig konnen merken
Den Grooten Loon, die Hy, voor alle deugd bestéd
'T Ôgwit onzer wensch, ende genégenthéd.