12.9.46
+ 1 / Häu92 Herrn
D[okto]r[ honoris causa] Stijn Streuvels
Ingoyghem / Kortryk
Sehr verehrter Herr Doktor Streuvels,-[1]
von der Militär-Regierung als Custodian für den Engelhornverlag berufen, führe ich diesen und Müller und Kiepenheuer, meinen eigenen Verlag, in Stuttgart.[2]
Ich sandte Ihnen am 30.1. dieses Jahres einen Brief,[3] muss aber vermuten, dass Sie denselben nicht erhalten haben. Ich bin als Custodian damit beauftragt, den Verlag neu aufzubauen und teile Ihnen mit, dass ich dabei die zweibändige Ausgabe Ihrer Werke nach wiederholter Verbombung neu herauszubringen gedenke. Ich würde sehr gerne auch weitere Arbeiten von Ihnen bringen, wenn Sie damit einverstanden wären, und ich würde mich freuen, recht bald von Ihnen darüber zu hören.
Mit den besten Empfehlungen
(handtekening Hans Müller)
Hans MüllerCustodian
ENGELHORNVERLAG
Annotations
[1]
Streuvels werd doctor honoris causa aan de universiteiten van Leuven, Münster en Pretoria.
[2]
Wegens zijn lidmaadschap van de NSDAP tijdens de oorlogsjaren werd Spemann na het einde van de Tweede Wereldoorlog door het geallieerde bewind tijdelijk uit zijn rechten ontzet en moest hij het bestuur van zijn uitgeverij overlaten aan een beheerder. Van juli 1945 tot mei 1948 bestuurde Hans Müller van de uitgeverij Müller und Kiepenheuer als "custodian" Engelhorn Verlag.
Spemann had Streuvels in zijn onverstuurde brieven van 28 januari 1946 en 1 mei 1946 op de hoogte willen stellen van de evoluties met de uitgeverij na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Omdat privé-briefwisseling na de oorlog moeilijk was voor Spemann en om Streuvels niet te compromitteren, besloot Spemann die brieven echter niet te versturen. Pas op 11 februari 1947 doet Spemann Streuvels voor het eerst zelf persoonlijk het relaas van de gebeurtenissen sinds de verbreking van hun contact in 1944.
[3]
Cf. brief van Hans Müller aan Stijn Streuvels van 30 januari 1946. Uit Streuvels' brief van 15 oktober 1946 vernemen we dat hij deze brief inderdaad niet ontvangen heeft.
