Soepuitdeeling.

Op het voetpad aan het klooster van Schreiboom staan reeksen menschen met de kruik of het keteltje in de hand te wachten naar hun rantsoen soep. O wat zien die menschen er uit! Slecht en dun gekleed, een bende van armoe, met leemkleurige, afgemagerde aangezichten. Twee kleine meisjes zes of zeven jaar oud, reeds bediend, komen uit de poort, met korte stapjes naast elkaar gaande, elk zijn kannetje met de twee handjes, voorzichtig tegen 't storten, onder hun neusje houdend.

"O goed," zegt het eene den etensgeur opsnuivend. Het ander kind houdt de kruik wat hooger en ruikt ook met begeerlijkheid in den blik. Ze blijven beide staan.

"Durf-de gij?" vraagt het eene, met de groote oogen van een gewichtig te nemen besluit.

"Ja-ik," antwoordt het ander vastberaden en, gelijktijdig, zet ieder zijn kan aan het mondje en drinkt gulzig een goeden teug van den familiemaaltijd uit.