Leuven, 15 Oktober 37
Beste Streuvels,
Dank voor uwe toezegging.[1] Om alle misverstand te vermijden, één enkele spreekbeurt over de beteekenis van uw werk zooals ik U gevraagd heb. U kunt dat natuurlijk voorlezen. Ik weet al dat de tekst zal gevraagd worden door verschillenden o[nder andere] door De Belleman.[2] Ik weet nog niet of Met Tijd en Vlijt centen vinden voor een Gedenkboek.[3]
Laat de dames het onder malkaar uitvechten! Of liever, stel ze akkoord met ze allebei mee te brengen. Wij kunnen er natuurlijk niet meer dan twee verzoeken, maar hoe meer volk ge meebrengt, hoe liever! — Gisteren stond er een spijtig [weinig] in de pers, [berichten]: de student die daarmee belast is, had die laten afdraaien en dan verzonden zonder ze te herlezen... Morgen wordt het verbeterd. En in 't begin van toekomende week geven we het heele programma.
Met beste groeten
(handtekening Arthur Boon)
LEUVEN 2
15.X.1937
Prof. Boon, Leuven.
Den Heer Frank Lateur
Letterkundige
't Lijsternest
Ingooigem
(Vichte)
Letterkundige
't Lijsternest
Ingooigem
(Vichte)
Annotations
[1]
D.i. Streuvels' toezegging om een rede te houden op de uitreiking van zijn diploma tot doctor honoris causa aan de Universiteit van Leuven. Cf. de vraag van Arthur Boon in zijn brief aan Streuvels van 12 oktober 1937.
[2]
Streuvels' redevoering, gehouden op het eeuwfeest van Met Tijd en Vlijt, werd niet integraal gepubliceerd in De Belleman. Wel kreeg de uitreiking van de eredoctoraten een eervolle vermelding in het ledentijdschrift van het Davidsfonds: De viering, die in hoofdzaak bestond uit een plechtige akademische zitting, was schitterend. Maar wat ons immer zal bijblijven was: de eer die Vlaanderen vanwege de Katholieke Universiteit te beurt viel, door de aanstelling van drie van onze leidende figuren tot doctores honoris causa, eere-doctors. 't Was een openlijke erkenning van de kultureele waardigheid en vaardigheid van ons volk, door de hoogste wetenschappelijke instantie van het land. Mgr. Van Waeyenbergh, de vice-rector, reikte de diploma's uit: [...] FRANK LATEUR (d.i. Stijn Streuvels), "de kloeke aardebezinger van Vlaanderen, die met zijn pen het Vlaamsche leven van onze Vlaamsche menschen op hun Vlaamsche dorpen en in hun wijde Vlaamsche velden heeft afgeteekend... In hem begroet en huldigt de universiteit de herlevende eigen Vlaamsche letterkunde." De tekst werd afgedrukt met een foto van Streuvels uit 'Vlaamsche Weelde' (Foto Barbaix). De Belleman, (1) 1938, p. 17
[3]
Van het eeuwfeest werd uiteindelijk toch een 'gedenkboek' samengesteld: Ons leven - Studentenblad Loven, 50 (1937), extranummer 17 november 1937.
