< | Resultaat 122 van 2531 | > |
---|
De Coene, Alberic (° Wevelgem, 1883-09-02 - ✝ Brugge, 1958-11-09)
Priester.
Studeerde thomistische wijsbegeerte en theologie aan de KUL. Leraar, later directeur van de Normaalschool te Torhout, in 1933 lector aan de KUL. Stichtte, samen met Frans de Hovre, het Vlaamsch Opvoedkundig Tijdschrift in 1918.
Lateur, Frank (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)
Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.
Peeters, Edward (° Berchem, 1873-05-09 - ✝ Sint-Andries, 1937-10-08)
Pseudoniemen: E. Van Hove, Yours, Frits van 't Hof, Paul Kiroul, Victor Rax, E.D.D.J.
Pedagoog en schrijver.
Hij was onderwijzer aan het KA te Oostende, een pionier van de pedagogie in Vlaanderen en één van de grondleggers van de vergelijkende pedagogie als wetenschappelijke discipline. In 1907 stichtte hij de Nouvelle Bibliothèque Pédagogique en in 1910 het Bureau International de Documentation Éducative, de voorloper van het Bureau International d'Éducation in Genève. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vluchtte Peeters naar Nederland waar hij in 1915, te Oostburg, een school stichtte voor kinderen van Belgische vluchtelingen. In 1920 richtte hij, opnieuw in België, het Schoolblad voor Vlaanderen op, dat hij tot 1923 leidde; uit de redactie van dit blad groeide de Vlaamsche Opvoedkundige Vereniging (1922). In zijn laatste levensjaren schreef Peeters, als Paul Kiroul, een 150- tal sprookjes voor kinderen, wat hem tot een pionier van de Vlaamse jeugdliteratuur maakt. Wordt over het algemeen beschouwd als de pionier én van de pedagogische beweging in Vlaanderen én van het Vlaamse kinderboek.
Putman, Willem (° Waregem, 1900-06-07 - ✝ Brugge, 1954-09-03)
Vlaams schrijver, zoon van de boekhandelaar en toneelschrijver en -uitgever Palmer Putman. Toneelauteur.
Hij werd beschouwd als een vroegrijp genie en ontpopte zich tot een modieus veelschrijver. Hij schreef toneelstukken, werd theatercorrespondent voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant, debuteerde als romancier en publiceerde twee bundels theaterkritiek. Beroepshalve werkte hij van 1922 tot 1926 als ambtenaar, meer bepaald als vertaler, bij het ministerie van justitie, en van 1926 tot 1944 als rijksinspecteur van de openbare bibliotheken in de provincie West-Vlaanderen. Volgens Robert Verschuere had Streuvels 'aanvankelijk een grote waardering voor de schrijver Willem. Alhoewel letterkundig begaafd [...] was Willem vooral op muzikaal gebied zeer begaafd. Het was een veelzijdig talent, een fijnzinnig artiest als romancier en toneel-schrijver. Streuvels beweerde dat Willem op tienjarige leeftijd grote stukken speelde van wereldberoemde meesters.'
Putman, Willem (° 1900 - ✝ 1954)
Letterkundige. Aanvankelijk schreef hij toneel onder het pseudoniem 'Willem Hegeling'. 1922 1926 was hij ambtenaar bij het ministerie van Justitie, 1926 1944 rijksinspecteur van de openbare bibliotheken in West-Vlaanderen. Intussen was hij ook dramaturg en theatercorrespondent voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant. Tot zijn voornaamste werken uit die periode horen het realistische Het oordeel van Olga (1920) en de impressionistisch-romantische drama's Het stille huis (1921) en Mama's kind (1923). Van belang voor de geschiedenis van het Vlaamse toneel in het interbellum is zijn Tooneeldagboek 1926-1938 (1939).
Verschaeve, Cyriel (° Ardooie, 1874-04-30 - ✝ Solbad Hall, 1949-11-08)
Pseudoniemen: Droevaert, J.V.H., I. Oorda, Peisere, Zeemeeuwe.
Vlaams-nationalistisch priester en leraar te Tielt, waar hij nog les gaf aan Joris Lannoo, en een grote invloed op hem heeft uitgeoefend. Verschaeve speelde een belangrijke rol in de Vlaamse studentenbeweging AVKS, die hij in een nationalistische richting stuurde. Tijdens de oorlog werd zijn kapelanij een drukke ontmoetingsplaats voor vele jonge Vlaamse soldaten, intellectuelen zowel als volksjongens. Hij werd hoe langer hoe radicaler, o.a. in zijn steun aan de Frontbeweging en in zijn briefwisseling met Joris Van Severen. Hij publiceerde enkele bijdragen in Vlaanderen (1922-1923). Vanaf 1924 werd er bij bisschop Waffelaert aangedrongen op maatregelen tegen Verschaeves groeiende invloed op de studenten-beweging. De bisschoppelijke veroordeling van het Vlaams-nationalisme van 11.10.1925 betrof dan ook in grote mate precies Verschaeve. Hierna evolueerde hij nog meer in scherp anti-Belgische zin. Vanaf WOII werd hij, als idealistische en compromisloze dwepersnatuur, een idool in kringen van Vlaamsgezinde, katholieke intellectuelen. Daarnaast schreef hij ook een breedvoerig en omvangrijk literair oeuvre; hij was zowel dichter, essayist als dramaturg.
De Vlaamsche Boekenhalle
In 1916 richtte Alfons De Groeve, samen met Arnold Smits, uitgeverij-boekhandel De Vlaamsche Boekenhalle op. In 1919 kwam De Groeve met zijn uitgeverij en boekhandel naar Leuven, waar hij zich in de Naamsestraat vestigde. In 1920 werd De Vlaamsche Boekenhalle te Leuven uitgebouwd tot een samenwerkende vennootschap. In 1921 bestonden er naast de vestigingen in Leuven en Leiden nog boekhandels te Gent ('Artes') en Mechelen. De zaak liep evenwel niet zoals verhoopt en in 1926 stopte De Groeve alle uitgeversactiviteiten. De boekhandel werd overgenomen door de n.v. Standaard Boekhandel. In 1929 werd De Vlaamsche Boekenhalle formeel ontbonden en overgenomen door de sinds 1907 te Leuven bestaande Vlaamsche Drukkerij.
Standaard Boekhandel
De Standaard Boekhandel vond zijn oorsprong in het weekblad Ons Volk Ontwaakt, dat in 1911 een boekhandel begon. In 1919 werd de boekhandel een onderdeel van het dagblad De Standaard en kreeg ze de naam De Standaard Boekhandel. In 1924 werd De Standaard Boekhandel een zelfstandige Naamloze Vennootschap. De krant De Standaard werd de grootste aandeelhouder. Op dat moment deed Maurits De Meyer zijn intrede als directeur van de boekhandel. Hij bleef in deze functie werkzaam tot 1960. Zijn opdracht bestond erin de filialen in Brussel en Antwerpen uit te bouwen en een breed uitgavenfonds op te zetten. Een eerste belangrijke uitbreiding van de Standaard Boekhandel vond plaats in 1926. Er werd een afdeling geopend in de Naamsestraat in Leuven door de overname van de Vlaamsche Boekenhalle, toen de enige Vlaamse boekhandel in de universiteitsstad. Op 1 oktober 1933 gebeurde dat in Gent, met de overname van de boekhandel Siffer. In de jaren '30 behoorde Streuvels tot het literaire fonds van de uitgeverij met werken als Lenteleven (1938) en De teleurgang van den Waterhoek (1939). Gedurende de Tweede Wereldoorlog bleef de Standaard Boekhandel onder de leiding van De Meyer gewoon verder werken. Precies tijdens die periode kwam er als gevolg van de leeslust van de mensen een samenwerking met de drukkerij-uitgeverij Lannoo tot stand bij het uitbrengen van de Lijsternestreeks .
De uitgeverij opende zijn eerste boekhandel in 1919 te Brussel onder de naam 'Afdeeling Boekhandel van de n.v. De Standaard'. In 1920 werd een tweede boekhandel geopend te Antwerpen.