< | Resultaat 358 van 2531 | > |
---|
De Vreese, Willem Lodewijk (° Gent, 1869-01-18 - ✝ Voorschoten, 1938-01-10)
Doctor in de Germaanse filologie (Gent).
De Vreese verhuisde naar Leiden, waar hij benoemd was tot redacteur van het Woordenboek der Nederlandsche Taal van de Vries en te Winkel. Hij keerde eind 1895 terug naar Gent, als docent. Hij bleef ook na zijn terugkeer naar Gent als corresponderend lid verbonden aan de redactie van het WNT, om te verhinderen dat eigenaardigheden van het Zuid-Nederlands aan de opmerkzaamheid van de mederedacteurs zouden ontsnappen. Lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde. Sprak zich in 1911 uit vóór de vervlaamsing van de Gentse hogeschool. Was voorstander van een heel-Nederlandse staatkundige eenheid, dus niet enkel een taaleenheid. Op grond van zijn flamingantisme werd hij in 1918 uit zijn ambt ontzet en bij verstek ter dood veroordeeld. In 1919 begon dan zijn nieuwe loopbaan als directeur van de Gemeentebibliotheek te Rotterdam.
Gezelle, Guido (° Brugge, 1830-05-01 - ✝ 1899-11-27)
Priester-dichter en leraar.
Oom van Caesar Gezelle en Stijn Streuvels. Priester-dichter en leraar die met zijn nationaal-religieus geïnspireerde lessen, gedichten en journalistieke publicaties grote invloed uitoefende op de katholieke Vlaamse studentenbeweging. Gezelle werkte achtereenvolgens in Roeselare (Klein Seminarie), Brugge, Kortrijk en opnieuw Brugge. Hij maakte vlug naam als Vlaams literair auteur met zijn Kerkhofblommen (1858), en was ook zeer actief als taalgeleerde, volkskundige, pamflettist, polemist, en stichter-stimulator en uitgever van tijdschriften als Rond den Heerd, Loquela en Biekorf. Gezelle was een taalparticularist, wat tot uiting kwam in zijn bijdragen aan deze tijdschriften. Hij liet tevens een bundel Laatste Verzen na die in 1901 postuum uitgegeven zou worden.
Lateur, Frank (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)
Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.