<Resultaat 515 van 2531

>

Ieperschestraat 22-24

Geachte Heer Lateur,
Ik heb gelegenheid van de f[irm]a Veen 500 stel Gezelle, 10 deelen,[1] af te koopen, doch vooraleer te beslissen zou ik willen weten of ik aan U[ Ed]e[le] eereloon moet betalen en hoeveel.[2]
Ik nam den alleenverkoop over van Land en Leven, Vlaamsche Vertelsels en Vader en Dochter. Ook nam ik uw vooroorlogsche werken (15 kleine deelen)[3] over met alleenverkoop: te Aalst op de tentoonstelling[4] verkocht ik 27 x 15 deelen.
Eerstdaags zou ik deze laatste boeken bij den boekhandel aanbieden.
Ik ben hier in 't Vl[aamsch] Huis[5] [tot] bestuurslid van 't Davidsfonds gebombardeerd en denk er ineens op, dat ge misschien hier zoudt kunnen komen een lezing houden. Indien 't u aangenaam is, zou ik het in 't bestuur trachten er door te krijgen, doch dan zou ik moeten weten, welk eereloon gij vraagt. Natuurlijk zijt gij bij mij te gast! Voor dien avond zou ik pogen de geregelde bezoekers van de opvoeringen van 't Volkstooneel in 't Vl[aamsch] Huis in de zaal te krijgen: dus een goed publiek.
Voor een 14tal dagen hield ik een voordracht voor V[erbond der Oudstrijders] Vichte en ben dan op den noen naar Waermaerde gereisd en heb het dan gewaagd naar Ing[ooigem] te komen in den namiddag om over een en ander te spreken, doch ge waart afwezig en ik had u niet kunnen verwittigen, omdat ik maar daags te voren aangenomen had. Op 11 Nov[ember] kom ik naar Deerlijk[6] (vóór en namiddag). Moest er iets te bespreken zijn, dan tracht ik eens tusschen de vlagen af te komen.
Hartelijk
(handtekening Joris Lannoo)

Annotations

[2] Cf. antwoord van Stijn Streuvels op 25 oktober 1928.
[3] De boeken uit de reeks Stijn Streuvels' Werken werden voor de Eerste Wereldoorlog geschreven en tussen 1919 en 1921 uitgegeven (met uitzondering van Werkmenschen dat pas in 1930 in de reeks werd opgenomen).
[4] Van 13 tot 28 oktober werd in Aalst een Propagandaweek voor het Nederlandsche Boek & Tijdschrift gehouden. Het initiatief kwam van Ernest Vanden Berghe (eigenaar van boekhandel Volksverheffing) en van de volksboekerij Ontwaakt. Het werd een culturele manifestatie, met een tentoonstelling waar Vlaamse uitgevers hun Nederlandse collega's konden ontmoeten. Deelnemers van Vlaamse zijde waren Maurits De Meyer (Standaard-uitgeverij), Eugène De Bock (de Sikkel), Achiel Geerardyn (Excelsior) en Joris Lannoo. Romain Vanlandschoot, Joris Lannoo. Drukker en uitgever voor Vlaanderen. 1891-1971, p. 153
[5] Voor de Eerste Wereldoorlog waren er al Vlaamsche Huizen opgericht, namelijk in Brussel, Luik en Kortrijk, waar Vlaamsgezinden vergaderden. Deze oude organisatievormen waren na de oorlog een bron van inspiratie bij de inrichting van de vele nieuwe verenigingslokalen voor de plaatselijke sociale, culturele en politieke activiteiten. In de periode 1920-1940 werden er 537 als Vlaamse Huizen bekendstaande lokalen geteld op een totaal van 1144 Vlaamse gemeenten.
In Tielt werd het Vlaamsch Huis door de nationalisten geopend op 11 juli 1925, een lokaal dat in de volgende jaren een grote rol zou spelen in het stadsleven. Het was een onderneming waarin Joris Lannoo veel tijd, geld en energie heeft gestopt. Vanaf dat moment was Joris Lannoo uitsluitend nationalist.
Ondanks het feit dat er voor de diverse Vlaamse Huizen geen overkoepelend orgaan bestond, ontbrak het niet aan onderlinge informele contacten en succesrijke initiatieven werden van andere Huizen overgenomen. De Vlaamse Huizen sloten hun deuren in de septemberdagen van 1944. Elektronische NEVB en Romain Vanlandschoot, Joris Lannoo. Drukker en uitgever voor Vlaanderen. 1891-1971, p. 145
[6] Vermoedelijk woonde Lannoo er een 11-Novemberviering bij.

Register

Naam - persoon

Lateur, Frank (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)

Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.

Naam - uitgever

L.J. Veen

Nederlandse uitgeverij die in 1887 door Lambertus Jacobus Veen was opgericht. De firma maakte naam door werk te publiceren van o.a. Louis Couperus en Stijn Streuvels.

Titel - werken van Streuvels

Streuvels, Stijn, Land en leven in Vlaanderen (1923). [studie]
[Eerste druk], Amsterdam, L.J. Veen, [1923], 359 + [I] p., 23 x 18 cm.
Inhoud:
Extra info:
Met tal van illustraties.
Streuvels, Stijn, Land en leven in Vlaanderen (1923).
Druk
De Coster, Charles, Charles de Coster's Vlaamsche vertelsels (1918). Vertaald door: Streuvels, Stijn. [vertaling]
[Eerste druk], Amsterdam, L.J. Veen, [1918], 191 + [I] p., 17,1 x 11 cm. 'Uren van ontspanning', nr. 6. [o.t.: Légendes flamandes]
De Coster, Charles, Charles de Coster's Vlaamsche vertelsels (1918). Vertaald door: Streuvels, Stijn.
Druk
  • [Eerste druk], Amsterdam, L.J. Veen, [1918], 191 + [I] p., 17,1 x 11 cm. 'Uren van ontspanning', nr. 6. [o.t.: Légendes flamandes]
Tolstoi, Lev, Vader en dochter. Tolstoi's briefwisseling met zijne dochter Marie. (1928). Vertaald door: Streuvels, Stijn. [vertaling]
[Eerste druk], Amsterdam, L.J. Veen, [1928], 198 + [II] p., 21,6 x 15,7 cm. [o.t.: Vater und Tochter, Tolstois Briefwechsel mit seiner Tochter Marie. Herausgegeben von Paul Birukoff. Übersetzt von Sophie Lorié.]
Tolstoi, Lev, Vader en dochter. Tolstoi's briefwisseling met zijne dochter Marie. (1928). Vertaald door: Streuvels, Stijn.
Druk
  • [Eerste druk], Amsterdam, L.J. Veen, [1928], 198 + [II] p., 21,6 x 15,7 cm. [o.t.: Vater und Tochter, Tolstois Briefwechsel mit seiner Tochter Marie. Herausgegeben von Paul Birukoff. Übersetzt von Sophie Lorié.]
Streuvels, Stijn, Stijn Streuvels' Werken [reeks]
De nummering van 1 t/m 17 komt niet voor op de boeken; ze is ontleend aan het Nieuwsblad voor den Boekhandel en aan Veen's Fondscatalogus, waar de reeks wordt voorgesteld als: Goedkoope uitgave.
Streuvels, Stijn, Stijn Streuvels' Werken
Deel
Streuvels, Stijn, Werkmenschen (1926). [bundel]
Tweede [= derde] druk, Amsterdam, L.J. Veen, 1930, [II] + 312 + [II] p., 10,9 x 11,8 cm. In: Stijn Streuvels' Verzamelde Werken.
Streuvels, Stijn, Werkmenschen (1926).
Druk

Naam - instituut/vereniging

Davidsfonds

Deze culturele en christelijke vereniging werd op 15 januari 1875 door de Leuvense studentenvereniging Met Tijd en Vlijt opgericht. Ze fungeerde als de tegenhanger van het vrijzinnige Willemsfonds en werd genoemd naar Jan-Baptist David. Het Davidsfonds bestaat nog steeds en heeft tot doel de algemene ontwikkeling van het Vlaamse volk te stimuleren. Lannoo hielp in 1913 bij de heroprichting van de Tieltse afdeling, waarvan hij in de zomer van 1928 een bestuursfunctie toegewezen kreeg.

Verbond der Oudstrijders

Het Verbond der Oudstrijders (V.O.S.) is een oudstrijdersvereniging die de stoffelijke belangen van de oudstrijders behartigt en een pacifistische visie verkondigt.

Vlaams Volkstoneel

Het Vlaamsche Volkstooneel (1924-1932) was een rondreizend Zuid-Nederlands beroepstoneelgezelschap dat beschouwd wordt als een hoogtepunt van het katholieke theaterrenouveau dat al kort na de eeuwwisseling werd ingezet. Het ontstond uit een fusie van het Fronttoneel van Oscar De Gruyter en het toneel van het Verbond der Vlaamse Oudstrijders (V.O.S.). De Gruyter trok zich na zijn rol als eerste directeur terug in 1924. Wiens Moens nam toen de leiding op zich, Johan De Meester verzorgde de regie. Nu kwam de nadruk op het spectaculaire te liggen. Het werd een 'schoktheater' dat het volk moest wakker schudden. Van 1925 tot 1930 was de Nederlander Johan De Meester artistiek leider. Hij was het die de groep naar artistieke hoogtepunten voerde. De officiële benaming was toen Katholiek Vlaamsch Volkstoneel, hoewel op programmabrochures meestal Vlaams Volkstoneel stond. In juni 1929 verliet De Meester het gezelschap en hij werd opgevolgd door Anton Van de Velde. Het kwam tot een crisis binnen het gezelschap en in maart 1930 verliet Staf Bruggen de groep en richtte een nieuw gezelschap op dat eerst het Nieuwe Volkstoneel werd genoemd en in 1935 opnieuw het Vlaams Volkstoneel. Aangezien de meeste auteurs met Bruggen meegingen (groep Staf Bruggen), moest Van de Velde het rooien met een minder talrijke groep (groep Van de Velde) en in 1932 gaf hij er de brui aan.