Thielt, 21/10/'31. 193
Waarde Heer Lateur,
Antwoord op uw schrijven van 20 dezer.[1] — Ook ik en d[e ]h[eer] Abramsz zagen het niets anders in dan U. We vragen uw oordeel en vermits het gunstig is, zullen we het plan trachten in werkelijkheid te brengen.[2] Dan ook rekenen wij op uw medewerking waar het kan. B[ijvoorbeeld] de volledige verzameling dagblad-artikels zult U wel verleden week verzameld hebben en wij kunnen ze noodig hebben.[3] Mijns inziens zou toch moeten een groote brok in het boek voorkomen, die een overzicht van uw werk in elk opzicht geeft; daarna of misschien nog beter er voor kunnen de bijdragen van de andere medewerkers komen.[4] Ik schrijf ook aan d[e ]h[eer] Abramsz.[5] — Met De Landtsheer trek ik de zaak wel klaar.[6]
Ik mag U tevens melden, dat ik verleden week een heele nieuwe Linotype kocht met drie soorten matrijsen[7] van den Hollandschen Medievalletter[8]: dus zal mijn uitgeverij er niet bij verliezen. En zoo komt mijn plan van uitbreiding mijner zaken stilaan tot werkelijkheid.
Zoodra een van ons beiden iets nieuws weet over deze uitgave, zou hij best schrijven: we moeten vooruit, indien we voor Najaar 1932 willen klaar komen, want Filip werkt niet vlug of liever werkt wel vlug, doch stelt telkens te lang uit.
Hoogachtend gegroet.
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
Cf. brief van Stijn Streuvels aan Joris Lannoo d.d. 20 oktober 1931.
[2]
Dit plan resulteerde in: Filip De Pillecijn, Stijn Streuvels en zijn werk. Amsterdam, L.J. Veen, 1932.
Stijn Streuvels en zijn werk is vooral belangrijk geweest omwille van de vele foto's en illustraties. Voor het eerst werden zo veel foto's van Streuvels — meer dan 100, de meeste nog nooit gepubliceerd — in boekvorm uitgegeven. Verantwoordelijke hiervoor was de fotograaf G. Gyselynck van 'de Foto-Centrale' te Kortrijk. P. Thiers, Stijn Streuvels, leven en werk, p. 77
[3]
Het boek Stijn Streuvels en zijn werk bevat geen bibliografie, zodat we niet konden achterhalen welke dagbladartikels naar aanleiding van Streuvels' zestigste verjaardag op 3 oktober 1931 precies gebruikt werden.
[4]
Andere medewerkers: Filp De Pillecijn, Joris Eeckhout, Jules Persyn, Dirk Coster, Antoon Coolen, Herman De Man en Herman Robbers. Bijdragen van deze mensen zijn er vermoedelijk niet geweest. Op blz. 200 en 201 van Stijn Streuvels en zijn werk bevindt zich 'Stijn Streuvels' Bibliographie', daarna komen de 'vertalingen van Stijn Streuvels' werk' (p. 201-202) in het Duits, Engels en Frans.
[5]
Op 29 oktober 1931 schreef Joris Lannoo aan de Amsterdamse uitgeverij Veen: Intusschen kan ik U mededeelen, dat De Pillecijn aanvaard heeft over Streuvels te schrijven. Kan ik van U de recensies ontvangen en de documentatie, die in uw bezit is? Dat zal het werk van den heer [De Pillecyn] veel vergemakkelijken. Brief in Archief Joris Lannoo te Tielt, classeur 4, Briefwisseling S-Z, 1931-1932
[6]
Streuvels stelde in zijn brief aan Lannoo van 20 oktober 1931 voor om voor de illustratie van het te verschijnen Stijn Streuvels en zijn werk De Lantsheer aan te spreken: Voor de illustratie zoudt Gij al het noodige vinden in den film door De Lantsheer hier voor enkele weken opgenomen - eene illustratie geheel onuitgegeven en waar voorzeker iets bijzonders kan mede gemaakt worden. Gij hoeft hem slechts het negatief van den film in bruikleen te vragen, en van de beste dingen vergrootingen te laten maken en die te clicheeren.
[7]
De linotype is de eerste mechanische zetmachine, die eind negentiende eeuw door Ottmar Mergenthaler (1854-1890) werd uitgevonden en tot voor kort in gebruik was. I.p.v. de letters met de hand te zetten, tikt de zetter de letters in, waardoor telkens een koperen gietvormpje (een matrijs) uit een zgn. magazijn naar beneden glijdt. Wanneer de regel volledig is, wordt lood in de matrijzen gespoten, zodat een regel schrift of een 'line of type' ontstaat (vandaar de naam linotype). De gegoten regel wordt vervolgens uitgestoten en de matrijzen worden opnieuw naar boven getransporteerd. Lettercatalogus drukkerij Lloyd N.V., p. 15; G. Rogers, Gids voor de redacteur, p. 146
[8]
In 1912 ontwierp Sjoerd H. de Roos voor de Lettergieterij Tetterode/Amsterdam een lettertype dat gebaseerd was op een vroegere Venetiaanse lettervorm. Dit krachtige type kreeg de naam 'Hollandse Mediaeval' en was lange tijd het standaardtype in vele drukkerijen. Andere lettertypes van de Roos zijn de Erasmus Mediaeval (1922), de Grotius-letter (1926) en de Egmont (1933). In de hedendaagse typografie spelen ze geen rol meer. Lettercatalogus N.V. Altiora/Averbode, p. 64; D. Dooijes, Over de drukletterontwerpen van Sjoerd H. de Roos, p. 38-44
