Thielt, 7 Nov[ember] 1931.
Waarde Heer Lateur,
"Blauwbaard" werd spijts de belofte die De Pillecyn me deed aan Het Kompas gegeven.[1] Nu werkt hij aan een roman,[2] die speelt in Malmedy[3] en ik ben hem ook beloofd, doch doordat we toch regelmatig in briefwisseling zullen zijn, herinner ik er hem wel tijdig aan.
De Pillecyn heeft het aanvaard om 't boek te schrijven,[4] doch hij zal eerst al uw werken her- en doorlezen, vooraleer te beslissen hoe hij het doet. Ik geloof, niet dat er veel manieren zijn om het werk aan te pakken, doch doet hij het alleen, dan kunnen wij er niets tegen in brengen, meen ik toch. Al zouden aanhalingen uit beoordeelingen van anderen, als documentatie achteraan in 't boek opgenomen, mijns inziens daar goed op hun plaats zijn. We kunnen dat alles nog eens bespreken bij mijn voorgenomen bezoek.[5] Ik ben op reis bij den boekhandel en kan aanstaande week niet naar I[ngooigem] komen, tenzij het volstrekt moet: dan schrijf ik mijn bezoek aan Turnhout af.[6] Ik ben anders zinnens Maandag 16 den boekhandel te Kortrijk te bezoeken en zou dan 's morgens naar I[ngooigem] komen. Past dat voor U?[7]
Wil me ondertusschen het werkje over Tieghem[8] sturen, zoodat ik op een mijner treinreizen deze week kan doorlezen en zien wat er mee te doen staat.
Intusschen hoogachtend.
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
Blauwbaard werd in 1931 niet bij Lannoo, maar bij Het Kompas in Mechelen uitgegeven. Deze editie telde 160 bladzijden en was voorzien van een illustratie van Jan Frans Cantré.
[2]
Vermoedelijk is dit Hans van Malmédy geworden, dat in 1935 in de reeks Wereldbibliotheek te Amsterdam (en niet bij Lannoo te Tielt!) verscheen.
Het verhaal speelt zich af in Malmédy. De twintigjarige rechterszoon Hans ontvlucht het kleine 'leerlooiersstadje' om twee jaar in het leger van Napoleon te vechten. Na die twee jaar in Europa rondgezworven te hebben, keert Hans terug naar zijn geboortedorp. Hij weigert om net als zijn vader een echte burger te worden. Daarom gaat hij niet naar huis terug, maar zwerft hij doelloos en ongelukkig rond in het stadje. Tot hij op een zeker moment beschuldigd wordt van de moord op een vroegere vriendin. Hij wordt aangehouden en tot een gevangenisstraf veroordeeld. Tijdens zijn opsluiting komt hij tot het besef dat zijn leven mislukt is. Het besef dat, ook al is hij twee jaar weggeweest, noch Malmédy, noch hijzelf veranderd is, maakt hem ziek. Gelukkig kan hij ontsnappen, maar beter wordt hij niet. Ten slotte keert hij terug naar zijn vader, verzoent zich, maar sterft kort daarna. A. Van Wilderode, Filip De Pillecijn, p. 20-22
[3]
Deze gemeente en stad waar Filip De Pillecijn van 1926 tot 1933 als leraar aan het atheneum werkzaam was, bevindt zich in de provincie Luik, op de zuidrand van het Plateau van de Hoge Venen. Malmédy is ontstaan in de zevende eeuw als een onafhankelijk staatje in de Nederlanden. Daarna behoorde het gebied tot Frankrijk, Pruisen en in 1919 sloot het stadje zich aan bij België. Tijdens de Tweede Wereloorlog bezetten de Duitsers dit gebied. Door een bij vergissing uitgevoerd Amerikaans luchtbombardement werd Malmédy grotendeels verwoest. Encarta Encyclopedie Winkler Prins Editie
[4]
Dit resulteerde in: Filip De Pillecijn, Stijn Streuvels en zijn werk. Amsterdam, L.J. Veen, 1932.
Stijn Streuvels en zijn werk is vooral belangrijk geweest omwille van de vele foto's en illustraties. Voor het eerst werden zo veel foto's van Streuvels — meer dan 100, de meeste nog nooit gepubliceerd — in boekvorm uitgegeven. Verantwoordelijke hiervoor was de fotograaf G. Gyselynck van 'de Foto-Centrale' te Kortrijk. P. Thiers, Stijn Streuvels, leven en werk, p. 77
[5]
Cf. briefkaart van Joris Lannoo aan Stijn Streuvels van 11 november 1931.
[6]
Het is niet duidelijk of Lannoo toen een boekhandel bezocht, of op bezoek ging bij Dhr. Jan Van Mierlo, eigenaar van een papier- en kartonnagebedrijf en een drukkerij (Lityca) te Turnhout. Anno 1931 was de boekhandel Waterschoot in de Gasthuisstraat te Turnhout een boekhandel van groot belang. Vermoedelijk echter bezocht Lannoo toen Van Mierlo. Zijn firma, waaraan in 1932 een uitgeverij verbonden werd, verzorgde de banden van De vlaschaard. Het is zeer waarschijnlijk dat Lannoo toen over deze banden onderhandelde. (Cf. brief van Stijn Streuvels aan Joris Lannoo van 04.12.1932, Letterenhuis, S 935/B.)
[7]
Cf. antwoord van Stijn Streuvels op 9 november 1931.
[8]
Tieghem, Het Vlaamsche lustoord. Er verscheen een 51 pagina's tellende en een 148 pagina's tellende uitgave. Beide werden genaaid in een grijze omslag, met op de achterzijde van het omslag het uitgeversadres. R. Roemans en H. Van Assche, Bibliografie van Stijn Streuvels, p. 31
