Thielt, 25 Februari 1932.
Heer Frank Lateur,INGOOIGEM.
Waarde Heer Lateur,
Heden wordt me papier verzonden voor de proefpagina's van "Tieghem" en "De Vlaschaard"; ik bezorg U dan een proefpagina.
Zooeven zond ik U[ Ed]e[le] een telegram: Aanvaard Prutske indien ik Vlaschaard mag drukken.[1] — Ik besluit uit uw schrijven,[2] dat het vooral daaraan ligt, dat U zelf wil drukken. Ik wil nu eens bewijzen, dat ik kan drukken.[3] Het papier voor "De Vlaschaard" is veel, heel veel gemakkelijker te drukken, dan het esparto van het boek van Pater Zuure,[4] waarvan U proef gezonden werd. Zelfs zijn de laatst gedrukte vellen reeds heel goed op esparto.
Omdat ik nu eens wil bewijzen, dat ik wil drukken en daarmee een nieuwe periode in mijn zaak inzetten, ben ik bereid de luxe-uitgave van Prutske over te nemen aan de opgegeven voorwaarden. Ik koop tegen 50 fr[ank] en ben vrij te verkoopen zooals ik wil. De boeken worden vrachtvrij thuis besteld door U en door uw toedoen.[5]
Omdat ik nu eens wil bewijzen, dat ik wil drukken en daarmee een nieuwe periode in mijn zaak inzetten, ben ik bereid de luxe-uitgave van Prutske over te nemen aan de opgegeven voorwaarden. Ik koop tegen 50 fr[ank] en ben vrij te verkoopen zooals ik wil. De boeken worden vrachtvrij thuis besteld door U en door uw toedoen.[5]
Ik hoop, dat U nu met alles zult akkoord gaan en groete hoogachtend.
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
Cf. brief van Joris Lannoo aan Stijn Streuvels van 23 februari 1932. De luxe-editie van Prutske (1930) werd gedrukt bij De Eikelaar te Kortrijk en verdeeld over uitgeversmaatschappij L.J. Veen en H. Cayman. Beiden gaven 500 exemplaren uit onder hun naam. De niet verkochte exemplaren (een partij van 216 exemplaren en een partij van 200 exemplaren) wil Streuvels — twee jaar later — aan Lannoo aanbieden.
In 1930 stelde Streuvels Lannoo voor, de vijfhonderd exemplaren voor België uit te geven. Dit durfde Lannoo niet aan en de uitgave kwam in handen van H. Cayman te Brugge. Blijkbaar kende de verkoop geen groot succes, aangezien H. Cayman zijn niet verkochte partijen (216 exemplaren) in 1932 kwijt wil.
[2]
Cf. brief van Stijn Streuvels aan Joris Lannoo d.d. 24 februari 1932.
[3]
De helft van de oplage van deze luxe-editie van De vlaschaard was voor de firma Veen uit Amsterdam bestemd. Streuvels beloofde deze firma een 'ordentelijke druk' en twijfelde eraan of Lannoo daartoe in staat was. Lannoo wil nu bewijzen dat hij het niveau van de Hollandse druk kan evenaren.
[4]
Bernard Zuure, der Witte Paters van Afrika, Oeroendi-Krabbels. Tielt, J. Lannoo, 1932. Brinkman's Catalogus voor boeken 1931-1935, p. 1370
Eind 1919 trok Maria De Tavernier samen met haar twee broers Maurits en Gerard richting Algerije om er een wolhandel op te zetten. Bij hun aankomst werden ze opgevangen door pater Bernard Zuure. Deze pater woonde een tijdlang in Maison Carré, het missiehuis en tevens theologisch opleidingscentrum van de Witte Paters te Algiers. Maria verbleef een tijdlang in Maison Blanche, de missiepost voor de zusters. Ze gaf er enkele jaren les, tot Joris Lannoo haar in 1922 zoals afgesproken 'kwam halen'. Ze trouwden er op 10 augustus, maakten een huwelijksreis doorheen Algiers en keerden op 24 augustus terug naar Tielt. (Met dank aan Dhr. Godfried Lannoo.)
Esparto is papier dat uit alfa (espartogras uit de Saharastreek) vervaardigd is. Proost en Brandt NV, Papier op Papier. Verklaring van gewone en ongewone papieruitdrukkingen, p. 6
[5]
Volgens het verkoopcontract van de luxe-editie van Prutske zal Lannoo 416 exemplaren aan 50 fr. per exemplaar kopen. De manier van betaling geschiedde via maandelijkse aflossingen van 500 fr. Precies n.a.v. deze maandelijkse (niet-)betalingen kwam het tussen Streuvels en Lannoo in november 1934 tot een onenigheid.