Thielt, 13 Augustus 1932.
Waarde Heer Lateur,
Hierbij een overschot van het laatste nummer van Reinaert, dat ik van den drukker kreeg.[1] In de aubetten[2] moet het nog wel te verkrijgen zijn.
Ik schreef aan De Pillecyn en verwittig U tijdig of hij naar Ingooigem komt.[3]
In "De Standaard" zijn ze meestal niet haastig: een of anderen dag komen die ex[emplaren] wel toe.[4]
Rigouts schreef ik gister over een en ander en vroeg hem precies te doen wat U voorstelt benevens andere záken.[5] Mogelijks hebt U in deze zaken reeds meer ondervinding dan ik en in veel opzichten is die zaak voor mij een les geweest. Gister ontving ik eindelijk uit Turnhout[6] de clichés om nieuwe omslagen te drukken. Einde aanstaande week wordt dit gedaan en na de bedevaart[7] komt het boek op de markt.
Hoogachtend.
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
Het betreft hier de boekbespreking van Pallieterjanus, een boek van de hand van Floran Lambrechts. De bespreking werd opgenomen in het veertiendaagse satirische tijdschrift Reinaert d.d. 6 augustus 1932 (derde jaargang, nr. 16: nr. over Hullebroeck, p. 354-356).
Reinaert verscheen van 4 januari 1930 tot mei 1940 en werd in Gent uitgegeven. De tekening op het voorblad was tot midden 1939 van de hand van Frits Van den Berghe. Het blad hekelde scherp de gematigde Vlaamsgezinden, Frans Van Cauwelaert, Camille Huysmans, Gustaaf Sap, later ook Herman Vos en stelde de radicale Jong-Vlaamse activisten (Jong-Vlaanderen) als voorbeeld. Elektronische NEVB
In de boekbespreking lezen we o.a. het volgende: Van de persen der drukkerij Ernest Sele, Prinsesstraat, 11, Antwerpen, kwam in 1930 een lijvig boek onder bovenstaanden titel, dat we slechts heden ter bespreking mochten ontvangen. Er was trouwens over het verschijnen van dit pamfletair werk reeds heel wat verteld in het kleine Vlaamsche literaire wereldje; ijverige vrienden van den schrijver kondigden het aan als een revelatie, als een meesterwerk van neerhalende kritiek, als een godsklop, die het zoo hoog gekwoteerde oeuvre van Timmermans moest neersmakken; (...) Evenmin lijkt het ons waarschijnlijk, dat de auteur, de hr. Floran Lambrechts (is dit een deknaam?), een baantje zou hebben verkregen als privaatsekretaris bij Felix Timmermans. Wanneer de hr. Floran Lambrechts de moeilijke taak der kritiek heeft opgegeven, dan is het waarschijnlijk, omdat het sukses van zijn werk (wie krijgt thans nog een gansche oplage in 24 uur tijds verkocht?) hem heeft in staat gesteld, een wereldreis te maken, waarbij hij misschien om 't leven kwam bij een scheepvaartramp, of levend werd opgegeten door ruidhuiden of andere niet literaire volksstammen. Het is echter een feit, dat sinds het verschijnen van dit werk, niemand nog een levensteeken des heeren Floran Lambrechts heeft vernomen. (...)
[2]
< Fr. aubette = wachthuisje
[3]
Filip De Pillecijn was een werk over Streuvels aan het voorbereiden, nl. Stijn Streuvels en zijn werk. De Amsterdamse firma Veen en uitgeverij Lannoo waren het aanvankelijk oneens over wie het werk mocht uitgeven. Uiteindelijk verzorgde Lannoo de uitgave voor België, de firma Veen was verantwoordelijk voor de Nederlandse uitgave. De Vlaamse uitgave besloeg 202 pagina's. Ze werd gedrukt op zwaar kunstdrukpapier en gezet uit de Hollandse Medievalletter, 12 punten. 110 meestal onbekende foto's, tekeningen en facsimiles versierden de uitgave. Het boek kostte 30 fr. ingenaaid en 44 fr. gebonden in linnen. Er werden ook 50 genummerde exemplaren gedrukt op Russel With Artpaper en gebonden in linnen tegen 75 fr. per exemplaar. Het boek kreeg een sierlijk en gekleurd schutblad. Catalogus Uitgeverij Lannoo 1933
[4]
Cf. mededeling van Stijn Streuvels in zijn brief aan Lannoo van 12 augustus 1932.
[5]
Lannoo was nu al geruime tijd aan het onderhandelen met uitgeverij Regenboog om Drie Russische novellen over te nemen, maar er kwam maar geen schot in de zaak. Lode Rigouts van uitgeverij Regenboog bezorgde Streuvels het contract voor Drie Russische novellen op 22 juni 1931. Daarin wordt o.a. bepaald dat de bundel op maximum 3000 exemplaren zou verschijnen en dat er 20 genummerde exemplaren op Hollands papier zouden uitgegeven worden. Als honorarium zou Streuvels 5000 fr. ontvangen, aangevuld met 30 gewone exemplaren (waarvan 15 gebonden) en 10 luxe-exemplaren (in losse vellen).
[6]
van Van Mierlo, de drukker van Drie Russische novellen.
[7]
Sinds 1921 wordt jaarlijks aan het eind van de zomer in Diksmuide een IJzerbedevaart georganiseerd, bedoeld als herdenking van de gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog. Joris Lannoo was van 1921 tot 1934 lid van het IJzerbedevaartcomité onder voorzitterschap van F. Daels. Naar aanleiding van de vijfde bedevaart naar de graven van de IJzer op 31 augustus 1924 werd Lannoo lid van de raad van beheer van het IJzerbedevaartcomité. J. Bal, De Yzerbedevaarten als reflector van twintig jaar Vlaamse Beweging 1920-1939, p. 22, 58 en 61 De dertiende IJzerbedevaart vond plaats op 21 augustus 1932. Die dag hield Filip De Pillecijn een toespraak namens de Vlaamsche Oud-strijders.Uit het programma van de dertiende IJzerbedevaart
