THIELT, 2 Februari 1933.
Waarde Heer Lateur,
Hierbij vindt U een ontwerp van akkoord voor de heruitgave van Gezelle's Dichtwerken.[1] Ik kan natuurlijk met d[e ]h[eer]
Abramsz niet beginnen onderhandelen, zoolang ik over alles uw meening niet ken. In mijn ontwerp vindt U natuurlijk hoofdzakelijk mijn inzicht in deze uitgave. Ik zou Vrijdag 10 dezer naar Ingooigem toe komen, vermoedelijk na den middag. Ik ben zinnens eerst een bezoek te brengen aan den burgemeester van Tiegem, om hem aan te zetten plakbrieven voor de propaganda van S[in]t-Arnoldus[2] te laten maken en die goedkoop te maken om het boekje over Tieghem meteen vlugger te kunnen verkoopen. Ik zou reeds te 8.25 uur in Ingooigem voorbijrijden en vermoedelijk met tram te 13.32 uur terugkeeren uit Waarmaarde, om na ons zaken in den namiddag over Avelgem terug te wandelen. Vindt U het geschikt mee te gaan bij den burgemeester van Tieghem: ik zie er geen bezwaar in. Weet U ongeveer niet waar hij woont? Dat zou me reeds het zoeken sparen! Dank bij voorbaat om de inlichting.[3]
Hoogachtend en genegen.
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
In 1934 verscheen: Guido Gezelle, Dichtwerken. Amsterdam, L.J. Veen's Uitgevermaatschappij, 1934, 2 delen. Geb. fl. 7.50.
[2]
Sint Arnoldus, patroon van Tiegem. Sint Arnoldus wordt enige wonderen toegeschreven. De legende vertelt dat Sint Arnoldus als bisschop op een zekere dag in Vlaanderen vertoefde, waar de pest heerste. In een brouwerij in de buurt roerde hij met zijn staf in het brouwsel en verkondigde dat iedereen die er van zou drinken, zou genezen. En zo geschiedde het. In Tiegem begon de verering van de heilige Arnoldus in 1816 na de wonderbaarlijke genezing van Fransisca d'Hulst uit Rollegem. Met breuken in arm en voet genas de dochter van de smid plots toen ze water gebruikte van de toen pas ontdekte Sint-Arnoldusbron in het Holdenbroekbos, in de buurt van het vroegere ridderslot van de heren van Tiegem. Het jaar daarop was het de beurt aan de weduwe Van Der Schelden. De vrouw had een ongeneeslijke ziekte aan haar zintuigen. Ze besprenkelde haar ogen met het bronwater en genas. Hierna volgde het ene mirakel het andere op. En allen vonden ze plaats bij die bewuste bron. Later werd dit het Sint-Arnoldus park. Dankzij de royale vrijgevigheid van een schatrijke koopman Vital Moreels werd er een kapel gebouwd die in 1866 door de toenmalige bisschop van Brugge plechtig werd ingewijd. Later stond Oudenburg, waar Sint Arnoldus was gestorven, een relikwie af, die uitgestald is in een schrijn naast het altaar in de Sint-Arnolduskapel. http://www.stedeninfo.be/Westvlaanderen/Anzegem/Arnoldus.htm
[3]
Cf. antwoord van Stijn Streuvels in zijn briefkaart aan Lannoo van 3 februari 1933.
