19 12 '41.
Waarde Heer Lateur,
Ik antwoord dus niet aan Veen.[1] Ook d[e ]h[ee]r De Meyer, die ik gister ontmoette was verwonderd over de houding in dezen zin: dat ze trachten te behouden wat ze hadden, min of meer, nagenoeg een alleenuitgave van uw werk, is heel natuurlijk, maar dat ze zonder er recht op te hebben, dit schijnen te willen staande houden, vonden we beiden zeer vreemd.
Ik laat het akkoord[2] opzoeken en zal het ten laatste Dinsdag medebrengen: nu ben ik overlast door de afwezigheid van gister, doch wil U niet op antwoord laten wachten.[3] Ik leverde tegen 5 frank aan Veen, het eereloon voor België inbegrepen en moest nu iets betalen tusschen 19 en 20 fr[ank] per ex[emplaar][4] De brief die dezen laatsten prijs opgaf heb ik niet meer bewaard, nadat wij een nieuw akkoord gesloten hadden, omdat ik er toch geen tegen dergelijken prijs kon koopen: ik zou er daarbij leelijk ingeloopen hebben bij het commissariaat van Prijzen en Loonen.[5]
Daarbij hoe willen zij, die ook van mij afkochten "Herinneringen uit het verleden", nadat ik en niet zij met U gekontrakteerd had, aanspraak maken op uw werken: dat kontrakt kan ik spoedig uithalen als bewijs. Enz[ovoort enzovoort] Heel hun pogen houdt geen steek. Ik heb gepoogd telefonisch d[e ]h[ee]r Grymonprez te bereiken, om hem te melden, dat d[e ]h[ee]r De Meyer aanst[aande] Dinsdag vrij is en ook zou willen van de partij zijn. Vermoedelijk zal d[e ]h[ee]r Grymonprez U in dezen zin schrijven, indien hij vrij is.[6] Ik heb me reeds dien dag voorbehouden.
Maak U niet bezorgd om ons akkoord:[7] we komen heel goed overeen, maar willen het akkoord zoo goed, dat er later nooit betwistingen kunnen zijn. Ik sta wel vast in mijn eigen zaak, al kan ik op een andere manier verdwijnen zoodat mijn zonen dit akkoord moeten naleven; d[e ]h[ee]r De Meyer is slechts bestuurder in De Standaard-boekhandel en wij komen best overeen, doch ik zou niet willen, dat een mogelijke opvolger in deze zaak die niets weet dan het akkoord en ook niets dan dit akkoord zal erkennen, het mij lastig maakt. Tusschen mij en d[e ]h[ee]r De Meyer zal geen de minste moeilijkheid ontstaan, maar nu ook met Veen zien we wat miseries zouden kunnen voorkomen, indien er geen duidelijk akkoord bestaat.
[2]
Gister zijn wij overeengekomen eenzelfden groen linnen vollen band te laten maken voor heel de uitgave Lijsternestreeks met eenvoudigen vignet op de voorzijde en dezelfden tekst der ing[enaaide exemplaren] op den rug. Dit linnen wordt speciaal voor ons geverfd en nu reeds gekocht, opdat we geen linnen van twee of meer kleuren voor de geb[onden exemplaren] zouden moeten gebruiken. Luxe-ex[emplaren] worden alleen in een omslag gelegd ofwel gebonden in een fijnen band; wie een eigen band wil kan dan achteraf doen wat hij wil.
Doe met de boeken zooals U wil, doch liefst ontving ik boeken in ruiling.[8]
Ik laat in de eerste dagen volledig per [postcheque] betalen.[9]
En daarmee is mijn brief langer geworden dan ik dacht, maar ik moet nu aan ander werk. Vermoedelijk dan tot aanstaanden Dinsdag.
Hoogachtend,
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
Cf. voor deze kwestie de brief van Joris Lannoo aan Stijn Streuvels van 18 december 1941.
[2]
Het akkoord voor de negende druk van De vlaschaard.
[3]
De brief van Streuvels, waarop Lannoo hier antwoordt, vonden we niet terug in de geraadpleegde archieven.
[4]
Cf. brief van Joris Lannoo aan Stijn Streuvels van 5 september 1941.
[5]
Het Commissariaat voor Prijzen en Lonen werd op 20 augustus 1940 opgericht met als opdracht 'het evenwicht tussen prijzen en loonen na te streven'. Het Commissariaat nam besluiten over prijzen en lonen, die er nodig waren om de voortdurende tendens tot stijging van de levensduurte, als gevolg van de schaarste van de levensmiddelen, in te dijken. De Belgische regering te Londen schafte op 5 mei 1944 het Commissariaat af. N. Maddens en E. Persoons, Het archief van het commissariaat voor prijzen en lonen (1940-1944). Brussel, Algemeen Rijksarchief, 1970
[6]
Cf. brief van Gilbert Grymonprez aan Stijn Streuvels van 19 december 1941.
[7]
Het akkoord tussen Lannoo en De Meyer (Standaard Boekhandel) voor De Lijsternestreeks.
[8]
Streuvels moet Lannoo om exemplaren van het Oorlogsdagboek gevraagd hebben, die Lannoo op zijn beurt stuurde. In zijn brief van 3 december vroeg hij Streuvels wel om exemplaren van een der andere werken, die ik laatst bij U medenam in de plaats [te] sturen.
[9]
Dit is het ereloon voor de twaalfde druk van De vlaschaard.
[10]
van de twaalfde druk van De vlaschaard.
