12 1 '42.
Geachte Heer Lateur,
Ik moest dezen namiddag d[e ]h[ee]r De Meyer in Gent ontmoeten, maar het bleek, dat hij op den middag nog in Gent niet aangekomen was: ingesneeuwd?
Ik geloof niet dat
d[e ]h[ee]r De Meyer een andere opvatting over de uitgave van
Lenteleven zal hebben dan wij en schreef er hem zooeven per spoedbestelling over. Ik meen echter dat wij de kleine vignetten, die voor sommige alineas staan en ook de lijnen rondom elke bladzijde niet moeten navolgen, noch plaatsen. Wat meent U?
Als bladspiegel stel ik bijgaande
typebl[ad]z[ijde] voor.
[1] Ik sneed ze opzettelijk de randen af zoodat U die op de uitgave van
De Vlaschaard kan leggen: mij lijkt ze beter! We bekomen zoo 240
bl[ad]z[ijden] zonder illustraties en 265 met de illustraties.
[2] En zoo hebben wij opnieuw een nette uitgave.
Over het papier nog geen beslissing, omdat
Prof[essor] Teske verleden week nog steeds met verlof was.
[3] We zullen de 10e uitgave aangeven als 25 tot 30 of 31 duizend: de oplage is nog niet precies bepaald.
[4]
Ik zou tevens in
Lenteleven een foto van U uit de jaren 1900 geven; dat kan toch?
[5]
Het eereloon van De Vlaschaard voor Holland komt wel in orde. Hier liggen 2000 ex[emplaren] te wachten op de beslissing om op het binnentitelblad de firmanaam van den uitgever te drukken.
Verleden week was ik bij Dechenne den Donderdag en
d[e ]h[ee]r Pevenage vertelde mij, dat reeds ruim 77.000
ex[emplaren] van
De Vlaschaard[6] verkocht waren; hier zijn we — de 2000
e[xemplaren] voor Holland inbegrepen, die zeker wegmoeten; — ook reeds boven de 6500
ex[emplaren]
Inmiddels met beste groeten en hoogachting,
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
Niet bij de brief overgeleverd.
[2]
Lenteleven telt 244 bladzijden.
[3]
Cf. hiervoor verder de brief van Joris Lannoo aan Stijn Streuvels van
24 januari 1942.
[4]
Lenteleven werd gedrukt op 5000 exemplaren.
[5]
Dit werd het portret van Stijn Streuvels door Julius De Praetere (1902).
[6]
De Vlaamse uitgeverijen en boekhandels ging het tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de wind. In deze tijd van Duitse bezetting lazen de mensen heel veel, vooral goedkope volksboeken. De vraag naar boeken was bijgevolg enorm groot. Ondanks de papierschaarste drukte men toch op volle kracht, waarbij vooral goedkope herdrukken werden uitgegeven. Deze exemplaren werden hoofdzakelijk door het distributie-agentschap Dechenne te Brussel verspreid, aangezien het een monopoliepositie verworven had. In de loop van december werd de 11de druk van
De vlaschaard (Tielt, Lannoo, 1941) op 100.000 exemplaren getrokken en te koop gesteld bij het Agentschap Dechenne.