8 8 42.
Geachte Heer Lateur,
Heden morgen zijn de geb[onden exemplaren] Lenteleven + Luxe-ex[emplaren] van Vlaschaard & Lenteleven aangekomen. Ik laat U sturen 33 ex[emplaren] Teleurgang ing[enaaid], 15 ex[emplaren] Lenteleven geb[onden] + een luxe-ex[emplaar] van Vlaschaard en Lenteleven, waaruit U oordeelen kan over den band. Tevens worden de luxe-ex[emplaren] van Teleurgang in hetzelfde pak gestopt: alles gaat met den voerman mee over Kortrijk. Met de post stuur ik U de andere eerste vellen van Teleurgang om te handteekenen en bij gelegenheid terug te sturen.
Zooals ik telefonisch aan d[e ]h[ee]r Grymonprez gezegd heb, zal de zaak wel in regel komen met Veen;[1] eerst was alles verloren onder den indruk van de ontvangst van d[e ]h[ee]r Kollar bij U den Vrijdag,[2] maar tegen drie uur in den namiddag waren wij akkoord: een opruiming van den bestaanden voorraad in Nederland zal niet noodig blijken en de Lijsternestreeks gaat verder haar gang. Veen neemt de exploitatie voor Nederland aan en eerlang kom ik wel bij U met een concept van akkoord, waarover ik moeilijk per brief schrijven kan. Vooraf zal ik U opbellen om te vernemen of U thuis is.
Echter verzet ieder er zich tegen, dat buiten de overeengekomen Totum-uitg[ave] nog andere uitgaven zouden verschijnen, zooals nu gebeurd is met de dundruk-editie[3] of indien het wel geschiedt, dat het dan met onze toelating geschiedt: ik hoop, dat U zich daarmede kan akkoord stellen?
Echter verzet ieder er zich tegen, dat buiten de overeengekomen Totum-uitg[ave] nog andere uitgaven zouden verschijnen, zooals nu gebeurd is met de dundruk-editie[3] of indien het wel geschiedt, dat het dan met onze toelating geschiedt: ik hoop, dat U zich daarmede kan akkoord stellen?
Ik heb een prachtig onbekend illustrator ontdekt en zal U proeven van hem medebrengen bij mijn e[erstkomend] bezoek.
Inmiddels groet ik U[ Ed]e[le] hoogachtend,
(handtekening Joris Lannoo)
Annotations
[1]
Naar aanleiding van het verschijnen van de elfde (1941) en twaalfde druk (1942) van De vlaschaard ontstond er een geschil over het recht van uitgave. Volgens de firma L.J. Veen berustten de publicatierechten van dit boek bij haar zolang de firma Vlaschaard-voorraden ter beschikking had. Het feit dat ze af en toe toestemming gaf aan andere uitgeverijen tot het brengen van nieuwe drukken, betekende volgens haar niet dat zij van deze bescherming afstand deed. De firma Veen deed voor de verdediging van haar rechten beroep op een contract van 15 mei 1907, waarin staat dat bij elke herdruk van 1000 ex. de somma van Frcs. 750,- te betalen is en waardoor de uitgeverij dus automatisch het alleenrecht voor eventuele verdere uitgaven bezat. Brief van de firma Veen aan Stijn Streuvels van 08.11.1941, Letterenhuis, S 935/B2/Veen
Om het geschil in der minne te regelen, had de firma Veen één ontwerp-contract opgesteld in het belang van alle betrokken partijen. Joris Lannoo, die tegen bepaalde punten bezwaar aantekende, splitste het oorspronkelijke enkele akkoord in drie ontwerp-overeenkomsten op: uitgeverij Veen zou afstand doen van alle publicatierechten op het werk van Streuvels; de firma zou alle exploitatierechten op de voorraden afstaan aan Zonnewende; een derde overeenkomst was die tussen Lannoo en de firma Veen, die ook door Maurits De Meyer van Standaard Boekhandel en door Gilbert Grymonprez van Zonnewende ondertekend werd.
[2]
Op 29 juli 1942 zocht Kollár Streuvels op in het Lijsternest om enkele zaken in verband met de geplande dundrukuitgave van Gezelles dichtwerken te bespreken. In de namiddag volgde dan een bijeenkomst met Lannoo en De Meyer over de Lijsternestreeks.
Cf. hiervoor ook de brief van Stijn Streuvels aan Maurits De Meyer van 13 augustus 1942.
[3]
In zijn brief aan Streuvels van 1 juli 1942 had Lannoo reeds zijn ongenoegen geuit over het feit dat een tweede, 'zwarte' druk van deze dundruk-jubileumuitgave was verschenen. Lannoo had er platen voor gedrukt in de volle overtuiging, dat nog een partij ongebonden was en dat dhr. Grymonprez betere foto's vooraan wilde en de oude niet meer gebruiken zou. Als ik er vroeger mede instemde, dat een dundrukeditie kon [tot] stand komen met "De Vlaschaard", was het toch van zelfsprekend voor één uitgave en zou deze bepaling na het tot stand komen van "De Lijsternestreeks" zelfs niet meer noodig worden. Minstens had dit moeten gebeuren met het medeweten van mij en dhr. De Meyer. Een tweeden druk van de dundrukeditie kon niet gekontrakteerd worden voor het tot stand komen van de Lijsternestreeks, daar de eerste dan nog niet verschenen was of nagenoeg terzelfdertijde verscheen! Hij besloot: Mag ik hopen, dat daarvan in het vervolg nota zou genomen worden?
