Scharten, Carel (° Middelburg, 1878-03-14 - ✝ Florence, 1950-10-30)

Nederlands auteur.

Scharten studeerde notariaat en registratie, maar wijdde zich al spoedig aan de letteren. Zijn jeugdpoëzie, onder invloed van de Tachtigers geschreven, verzamelde hij in de bundel Voorhal (1901). Vanaf 1903 was hij als criticus verbonden aan De Gids. Hij polemiseerde met Marcellus Emants over pathologie in de literatuur. In 1902 huwde hij Margo Antink, met wie hij een groot aantal succesvolle romans schreef, die trekken vertonen van naturalisme en neo-romantiek. Scharten was de denker van het schrijversechtpaar, zijn echtgenote droeg zorg voor achtergronden en typeringen. Werken als Het leven van Francesco Campana (3delen, 1923-1925) kenden vele herdrukken. De meeste van hun romans spelen in Italië, waar de Schartens sinds 1924 woonden. Dat zij met het regime van Mussolini sympathiseerden en daar in hun werk blijk van gaven, heeft hun populariteit ernstig geschaad.

Scharten, Carel (° 1878 - ✝ 1950)

Nederlandse dichter, criticus en romancier. Sinds 1902 werkte hij mee aan De Gids. Samen met zijn vrouw Margo Antink verbleef hij tussen 1901 en 1905 in Parijs. In die periode werkten ze beiden als correspondent voor Het Handelsblad.

Streuvels, Stijn (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)

Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.

Elsevier

N.V. Uitgeversmaatschappij Elsevier, de oudste naamloze vennootschap op het gebied van boekhandel en uitgeverij in Nederland, werd in 1880 te Rotterdam opgericht door Jac. G. Robbers, G.L. Funke, J.H. De Groot, G. Kolffen en K.H. Schadd (commissarissen). Jacobus George Robbers, vader van Herman Robbers en succesvol importeur van Engelse boeken en tijdschriften te Rotterdam, was van 1883 tot 1925 directeur van de uitgeversmaatschappij. In 1887 werd het bedrijf verplaatst naar Amsterdam. In 1881 werd de Winkler Prins' Geïllustreerde encyclopaedie, die voordien door C.L. Brinkman werd uitgegeven, overgenomen en voortgezet als de Grote Winkler Prins. Tot de belangrijkste uitgaven in de eerste periode van het bestaan van het bedrijf behoren de (her)uitgaven van Multatuli's Max Havelaar en de boeken van Jules Verne en voorts van het eerste geïllustreerde tijdschrift in Nederland, Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift (1891-1940). In de jaren dertig stichtte Elsevier verscheidene vestigingen in het buitenland, waardoor de uitgeverij een meer internationaal karakter kreeg. Deze ontwikkeling zette zich na de Tweede Wereldoorlog, en vooral in het begin van de jaren zeventig, met name sterk door op het gebied van de wetenschappelijke uitgeverij en het uitgeven van publieksboeken. Tevens vond er een duidelijke diversificatie van activiteiten plaats en niet alleen op het gebied van de uitgeverij. Ook drukkerijen en boekwinkels werden in het concern opgenomen. Herman Robbers maakte van 1927 tot 1931 deel uit van de directie van deze uitgeverij.

(Grote Nederlandse Larousse Encyclopedie in 25 delen, deel 9, p. 138.)

(Wim J. Simons, De tijd van Herman Robbers. Bloemlezing uit Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift 1905-1937, p. 10.)