HERMAN ROBBERS
Schoorl 28-10-28
Beste vriend Streuvels,
Ik moet je toch nog eens zeggen, hoe buitengewoon ik het gewaardeerd heb, dat je naar Brussel bent gekomen om deel te nemen aan onze feestmaaltyd.[1] Nogmaals dank daarvoor! Het speet ons alleen dat je zoo zwygzaam de aftocht hebt geblazen, je was in-eens weg! Zonder afscheid!
[2]
Maar overigens, wat een bizonder prettig feestje was het. De toasten overweldigden my.[2] Men zegt, daar by jelie, iemand dingen zoo maar in zyn gezicht die men hier alleen pleegt te zeggen — als de delinquent het niet meer hooren kan. En toch voel ik my, ofschoon dan nu zestig, nog op geen stukken na dood! Ik hoop van harte nog een poosje mee te mogen doen & myn beste vlaamsche vrienden nog vaak te ontmoeten.
Groeten aan vrouw & kinders en een stevige hand
van je (paraaf Herman Robbers)
SCHAGEN
29.X.28
ALKMAAR
Den Heere Frank Lateur
Ingoyghem
België
Ingoyghem
België
Annotations
[1]
Geruime tijd voor 4 september, de dag dat Herman Robbers 60 jaar werd, werd een comité opgericht onder leiding van P.C. Boutens ter huldiging van Robbers. In een begeleidend schrijven werden verschillende bekende letterkundigen aangespoord om, bij wijze van huldeblijk, een kleine som geld over te maken, want Robbers had zich toch altijd enorm ingezet voor de sociale positie van de kunstenaars. Op de lijst van de ondertekenaars, die in het comité zitting hadden, zien we o.a. K.J.L. Alberdingk Thijm, H.P. Berlage, Ina Boudier-Bakker, Frans Erens, Jac. Van Looy, I. Querido, Top Naeff, R.N. Holst, Cornelis Veth en Stijn Streuvels. De verjaardag werd een succes. Men bood Robbers onder meer een diner met acht gangen aan in Hotel l'Europe. Theodor Holman, 'Hoe heerlijk is het mensch te zijn!?', in: Het Parool van 08.08.1987, Tijd Van Leven, p. 23
De leider van het feestmaal ter gelegenheid van Robbers' zestigste verjaardag was August Vermeylen, de toenmalige voorzitter van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen. Aan het hoofd van de tafel hadden plaatsgenomen naast de voorzitter: Herman Robbers en mevrouw Robbers. Verder zaten aan o.a. mevrouw Claes-Vetter, Karel Van de Woestijne, mevrouw Vermeylen, Maurice Roelants, Stijn Streuvels, mevrouw Plato (kunstzangeres), Em. De Bom, mevrouw Van Dantzig, Toussaint Van Boelaere, A. Van Dyck, Lode Zielens, W. Putman, M. Liesenborghs, Paul Kenis, E. Kindermans, mevrouw Kindermans, Frans Verschoren, mevrouw Verschoren, juffrouw J. Vermeylen, Theo Bogaerts, Nijkerk. 'Het Bezoek van Herman Robbers, Hulde der Vlaamsche Letterkundigen, Het feestmaal', in: Het Laatste Nieuws van 22 oktober 1928
[2]
August Vermeylen zette de toasten in met een hulde aan Herman Robbers als schrijver en criticus. Daarna wees Frans Verschoren op de grote letterkundige waarde van Robbers' romans, op het optimisme, de liefde, de eerlijkheid die zijn kritiek bezielen. Verschoren besloot met te zeggen dat Robbers' werk een belangrijke historische bijdrage voor de ontwikkeling van de Nederlandse cultuur was. Toussaint Van Boelaere wees op de vele vriendschapsbanden die Robbers in Vlaanderen wist op te bouwen. Maurice Roelants tenslotte bracht in naam van de jongere generatie een groet uit aan Robbers. Hij zag Robbers' loopbaan als een stimulans voor de jonge garde om de tijd goed te gebruiken, mild te zijn voor anderen en streng te zijn voor zichzelf. Herman Robbers was duidelijk onder de indruk van de vele lofbetuigingen. Hij bekende veel gedaan te hebben uit plicht, maar dat waarom men hem prees had hij altijd met veel plezier gedaan. Hij vertrouwde de aanwezigen ook toe dat hij in zijn leven zelden meer vriendschap ondervonden had dan in Vlaanderen. 'Het Bezoek van Herman Robbers, Hulde der Vlaamsche Letterkundigen, Het feestmaal', in: Het Laatste Nieuws van 22 oktober 1928
