ANTWERPEN
INGOYGEM.
< | Resultaat 1403 van 2531 | > |
---|
Baur, Frank (° Vilvoorde, - ✝ Waasmunster, 1969-01-09)
Vlaams literair historicus en hoogleraar te Gent (Rijksuniversiteit).
Al aan het Oostendse atheneum ontpopte Baur zich als flamingant, wat hij heel zijn leven zou blijven. Ook toen al bleek zijn grote interesse voor literatuur. Hij las veel en begon ook zelf te schrijven (o.a. Nieuwe Krachten, 1904). Hij ondertekende zijn literaire werken met het anagram Aran Burfs. In 1911 begon Baur Germaanse Filologie aan de Leuvense universiteit. Zijn studies werden onderbroken door de oorlog, in 1919 zette hij ze verder. Hij promoveerde en ging in 1927 aan de Gentse universiteit werken. Aan de Gentse faculteit der wijsbegeerte en letteren werd hij belast met de verklaring van moderne Nederlandse auteurs en de encyclopedie van de Germaanse taalwetenschap.
Hij leidde het standaardwerk Geschiedenis van de letterkunde der Nederlanden (7 delen, 1939-1952), waarvoor hij een goed gedocumenteerde inleiding schreef: De literatuur, haar historiographie en methodes. Maar hij maakte vooral naam met zijn edities van en studies over Guido Gezelle, van wiens werk hij de meest vooraanstaande kenner was. Verder was Baur ook senator en hoofdredacteur van de Katholieke Encyclopedie.
Gezelle, Guido (° Brugge, 1830-05-01 - ✝ 1899-11-27)
Priester-dichter en leraar.
Oom van Caesar Gezelle en Stijn Streuvels. Priester-dichter en leraar die met zijn nationaal-religieus geïnspireerde lessen, gedichten en journalistieke publicaties grote invloed uitoefende op de katholieke Vlaamse studentenbeweging. Gezelle werkte achtereenvolgens in Roeselare (Klein Seminarie), Brugge, Kortrijk en opnieuw Brugge. Hij maakte vlug naam als Vlaams literair auteur met zijn Kerkhofblommen (1858), en was ook zeer actief als taalgeleerde, volkskundige, pamflettist, polemist, en stichter-stimulator en uitgever van tijdschriften als Rond den Heerd, Loquela en Biekorf. Gezelle was een taalparticularist, wat tot uiting kwam in zijn bijdragen aan deze tijdschriften. Hij liet tevens een bundel Laatste Verzen na die in 1901 postuum uitgegeven zou worden.
Lateur, Frank (° Heule, 1871-10-03 - ✝ Ingooigem, 1969-08-15)
Geboren als Frank Lateur en bakker van opleiding, maar onder zijn pseudoniem Stijn Streuvels als prozaschrijver bekend geworden in tijdschriften als Van Nu en Straks, Vlaanderen, De Gids en De Nieuwe Gids. De vlaschaard (1907) en De teleurgang van den waterhoek (1927) zijn twee van zijn bekendste romans.
Van Ael, Jules (° Borgerhout, 1912-05-28 - ✝ Mortsel, 1997-11-04)
Kunstschilder, etser en professor tekenen.
Van Ael bracht een groot deel van zijn leven door aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen. In 1930 werd hij er leerling, hij volgde vijf jaar lessen aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten, waarna hij nog twee jaar schilderen volgde om zich voor te bereiden op de Prijs van Rome (1940: tweede prijs). In 1944 werd hij leraar tekenen aan de avondacademie. Zijn werken worden gekenmerkt door de nauwkeurige weergave van de eenvoudige dingen uit de omgeving.
Papiercentrale
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd vanaf januari 1943 de papierindustrie door de dreigende schaarste sterker gecontroleerd. Iedereen werd voor het drukken van boeken verplicht bij het Referat Schrifttum van de Propaganda Abteilung, meerbepaald bij Hans Teske, een toelatingsnummer aan te vragen. Werd de druk toegestaan, dan kon papier verkregen worden bij de in 1941 opgerichte papiercentrale. Het gebeurde dat de verkregen hoeveelheid papier kleiner was dan men aangevraagd had, waarvoor men dan een nieuwe aanvraag volgens dezelfde procedure moest indienen. Verder werden er van overheidswege nog allerlei beperkingen opgelegd, zoals het verminderen van het aantal bladzijden, kleinere formaten en lagere oplagen.