HUIDEVETTERSSTRAAT 57-59
ANTWERPEN
INGOYGEM.
ANTWERPEN
15 September 1942.
Den Weledelen Heer Frank LATEURINGOYGEM.
Waarde Heer Lateur,
Ik heb gisteren een briefje ontvangen van onze "vriend" Kollar, met copij van den brief welke hij aan U gezonden heeft.[1]
Ik heb den heer Kollar direct geantwoord dat de uitgave hier reeds voor de helft gezet is en dat ik voor mijn part maar een goede oplossing zie n[amelijk] dat hij zijn papier naar België zou sturen en dat wij voor hem 10.000 exemplaren zouden meedrukken, indien U uwe toelating daarvoor geeft. In dat geval zou de firma Veen aan U het honoraar te betalen hebben voor hare 10.000 ex[emplaren] en zouden wij U rechtstreeks het honoraar betalen voor onze 5000 ex[emplaren], zooals overeengekomen was.[2]
Gaarne verneem ik van U wat U hierover denkt.
Ik denk niet dat het noodig is, maar moest U het toch wenschelijk achten dat ik hiervoor even naar Kortrijk kom, dan ben ik gaarne daartoe bereid.
Inmiddels met vriendelijke groeten en
oprechte hoogachting,
Uw
(handtekening Maurits De Meyer)
(handtekening Maurits De Meyer)
P[ostscriptum] U hebt vermoedelijk reeds van den heer Lannoo vernomen dat wij papier bekomen hebben voor een volksuitgave van 50.000 ex[emplaren] Teleurgang van den Waterhoek. Ik heb den heer Lannoo verzocht zoo spoedig mogelijk met het zetten te beginnen.[3]
Annotations
[1]
Op 8 september 1942 schreef M.Th. Veen aan Streuvels o.a. het volgende:
Naar aanleiding van de overeenkomst van 23 Januari door U 2 Februari 1942 aangevuld en door ons 4 Mei 1942 bevestigd, deelen wij U mede, dat wij toestemming voor de aankoop van papier voor de Gezelle-Dichtwerken (dundrukuitgave) voor ongeveer 10.000 exemplaren kregen. Met Uw mondeling gedane toestemming is tusschen ons en de N.V. De Standaard Boekhandel te Antwerpen een dergelijke overeenkomst tot stand gekomen, n.l. dat de Standaard Boekhandel in onze opdracht en in het kader van bovengenoemde overeenkomst een oplaag van pl.m. 5000 ex. in België laat drukken en de twee firma's deze oplaag onderling verdeelen. Door de eindelijk los gekomen toestemming van het Rijksbureau ontstaat nu echter een nieuwe situatie, welke de volgende oplossingen mogelijk maakt:
- 1. de beperking van de oplaag tot 10.000 ex. in onze overeenkomst wordt opgeheven en deze zou dan kunnen worden verhoogd in verhouding tot het beschikbare papier. Door de veranderingen, die Professor Baur in het register wil en moet aanbrengen en het voorwoord wat hij denkt te schrijven, is het dus op dit moment nog onmogelijk de omvang precies vast te stellen en het uiteindelijke cijfer der oplaag te bepalen.
- 2. Wij zijn bereid de aan de N.V. Standaard Boekhandel toegestane licentie te handhaven en laten wij het aan U over en aan den Heer de Meyer, of U de oplaag van 5000 ex. in Antwerpen wilt drukken of niet. Deze geheele oplaag kan, indien de Heer de Meyer en U dit wenschen - gezien het bovenstaande - geheel voor Vlaanderen gereserveerd blijven. Ook als dit aantal de Heer de Meyer te hoog is, dan zijn wij bereid het afgesproken gedeelte hiervan over te nemen, ook al hebben wij de 10.000 ex. ook nog.
- 3. Wij zijn echter ook bereid - mocht U dit wenschen, dit licentierecht van de N.V. Standaard Boekhandel terug te nemen en het voor Vlaanderen benoodigde quantum van de nu hier te drukken oplaag van 10.000 ex. of meer, ter beschikking te stellen. De Standaard heeft waarschijnlijk nog geen opdracht tot het zetten gegeven, neem ik aan, daar zij pas in de loop van Augustus de opdracht voor het werk aan Professor Baur gegeven heeft. [...]
Het afschrift bevindt zich in de UA
De brief van Kollar aan de Standaard Boekhandel betreffende het drukken van Guido Gezelle's Dichtwerken vonden we niet terug in de geraadpleegde archieven.
[2]
Cf. hiervoor verder de brief van de Standaard Boekhandel aan Stijn Streuvels van 10 oktober 1942.
[3]
In brieven van Lannoo aan Streuvels van mei 1942 lezen we dat 'Teleurgang' in een volksuitgave zal verschijnen en dat het papier aangevraagd is. Brieven van 13 mei 1942, 15 mei 1942 en 29 mei 1942
Op 24 juni 1942 wordt voorgesteld voor een uitgave te zorgen zonder illustraties en met een betere omslag dan de goedkope uitgave van De vlaschaard. Pas op 15 oktober 1942 vernemen we dat het papier toegekend werd, maar Lannoo stelt de vraag of er een akkoord kan afgesloten worden ofwel of Streuvels verkiest te wachten met de uitgave. Het duurde tot eind 1944 vooraleer het boek verscheen.
