Ingoyghem den 22
April, '27
April, '27
Waarde heer & Vriend,
Uwe belangstelling in de zaak van den Nobelprijs ten mijnen opzichte, heeft mij aangenaam getroffen.[1] - Ik maak me daarover geen de minste illuzie!!! - er zijn nog zooveel en grootere literaire genieën die vóór mij moeten aan de beurt komen, en het ligt ook niet in mijn karakter om daar zelf iets voor te doen. Ik kan U echter melden: dat de Koninklijke Vlaamsche Academie het initiatief heeft opgevat mij als candidaat [2]voor den Nobelprijs aan te duiden, en prof[essor] Vermeylen belast werd een rapport daarvoor in te dienen. Wat er verder mede gebeurd is, weet ik niet.[2]
Intusschen ben ik aan een groot werk bezig, dat sedert Januari geregeld in De Gids (Amsterdam) verschijnt, en dees najaar een boek worden moet.[3] Ik heb ook eene kleine kerstnovelle voor het Winterjaarboek van de Wereldbibliotheek klaar, dat - met teekeningen van J[ules] Fonteyne - hier met Kerstdag aanstaande, in Luxe-plaquette zal op de markt komen. [3]Daarna za ik de Chineesche Novellen en Gesta Romanorum aanpakken.
Das Inselschiff over Rilke vind ik bijzonder merkwaardig en heb het met veel belangstelling gelezen.[4] Een treurig verlies voor de wereld - de dood van dien dichter! die waarlijk dichter was.
Het deed mij veel genoegen weer eens iets van U te vernemen en groete
hartelijk
Uw
(handtekening Stijn Streuvels)
(handtekening Stijn Streuvels)
Annotations
[1]
Streuvels reageert hier op Kippenbergs brief d.d. 20 april 1927.
[2]
Het zal niet Kippenberg maar Adolf Spemann zijn die zich zal inspannen om Streuvels als Germaanse Nobelprijskandidaat in Stockholm te krijgen. Op 7 november 1936 verscheen in Cassandre (1936), nr. 45, een klein artikeltje van Remus 'Et nos amis flamands?', waarin de wens werd uitgesproken dat de regering Streuvels' kandidatuur zou voordragen voor de Nobelprijs, en dat hij zou bekroond worden: Il est temps que nos Lettres flamandes ne soient plus traitées en parente pauvre. Il est temps qu' un Streuvels soit récompensé comme il le mérite.
Streuvels stuurde hiervan een knipsel aan Spemann, waarop hij reageerde met een gedrukte circulaire die aan Duitse hoogleraren voor literatuurgeschiedenis en esthetiek werd gezonden, met verzoek hun handtekening te zetten op een petitie aan het Nobel-comité te Stockholm, om aan Streuvels de prijs toe te kennen. De circulaire, die ondertekend is door vijf universiteitsprofessoren (C. Borchling, Th. Frings, F. von der Leyen, J. Petersen en H. Pongs) eindigt als volgt: Der Nobelpreis für Literatur ist bischer noch niemals an einen Dichter Belgiens gefallen, und mit jedem Jahr wächst deshalb die Wahrscheinlichkeit, dasz er einmal nach Belgien vergeben wird, wir brauchen gerade Ihnen gegenüber nicht zu betonen, wie wichtig es aber dann ist, dasz der bedeutendste flämische Dichter, den Belgien heute besitzt, den Preis bekommt, ein Dichter, der durch zahlreiche deutsche Ausgaben seiner Werke bereits zum deutsche Volksbesitz gehört und unserer deutschen Kultur eng verbunden ist. Heil Hitler!. Zeventig hoogleraars ondertekenden de petitie.
Voor de reactie van Streuvels op deze petitie: cf. Streuvels' brief aan Spemann van 25 februari 1937. Tot ergernis van de Duitsers werd de Fransman Roger Martin du Gard bekroond. De Franse diplomatie werkte blijkbaar efficiënter. L. Schepens, Kroniek van Stijn Streuvels, p. 102
[3]
Bedoeld wordt De teleurgang van den Waterhoek.
De Gids is een in 1836 opgericht en in 1837 voor het eerst verschenen Nederlands maandblad. De inhoud van het blad is in de loop van de jaren aan veel wisselingen onderhevig geweest: soms sterk cultureel, soms ook sociaal en politiek georiënteerd. Vaak ook kwamen deze verschillende aspecten samen en werd dit veelzijdige karakter weerspiegeld in een gemengde redactiesamenstelling van letterkundigen, wetenschappers en journalisten. GWP, deel 10, p. 98
[4]
In Das Inselschiff was een artikel over Rilke verschenen n.a.v. diens overlijden.
