- 1) Ik maak U opmerkingen over de vette i's en de scheeve l's in Uw drukwerk,[3] en ik krijg eene tirade over het vak van uitgever met beschouwingen over finantieelen toestand, enz[ovoort] In Uwe plaats zou ik eerst voor goede machines gezorgd hebben en daarna voor ruime werkplaatsen.
- 2) Als ik drukker was en ik kreeg copie op mijne pers gelijk "De Geboorte van Christus" dan zou ik Verschaeve cadeau gedaan hebben van 100 ex[em]pl[aren] op Van Gelder,[4] en voor mezelf en mijne vrienden zou ik 10 ex[em]pl[aren] getrokken hebben op Japansch papier.[5]
- 3) Een cataloog is toch om in te kijken, meen ik? Bruidslied stond er niet in vermeld,— hoe kon ik dan weten aan welken prijs dat boek in den handel komen zou?[6]
- 4) Voor de andere mijner boeken heb ik inderdaad opgemerkt dat de prijzen weer verhoogd waren. Aan Uwe stelling desaangaande heb ik niet veel, en aan Uwe "uiteenzetting" nog minder. Gij vindt U niet verplicht... enz[ovoort][7] Ik vind U goed! En... als ik U wèl verplicht vind?! Waartoe dient een contract dan? Uwe beschouwingen gaan mij niet aan, dat zijn dingen die een uitgever voorzien moet eer hij een contract teekent. De verkoopprijs staat er toch in vermeld. En als Gij U niet verplicht vindt deze clausuul te volbrengen, vind ik mij evenmin verplicht de àndere te volbrengen. Wat zegt Gij er van als ik van "Kerstekind" eene uitgaaf laat verschijnen die ik aan Vijf fr[anc]s in den handel breng naast de Uwe aan 6.50 fr[anc]s???
- 5) Zoudt Gij niet denken dat Gij verder komen zoudt met Uwe uitgaven wat beter te verzorgen, dan Uwe faam te handhaven van goedkoopen uitgever?
- 6) Aan kleingeestigheid van een uitgever laat ik mij weinig gelegen, en ik heb liever zakelijk te blijven waar het over "zaken" gaat. Wat de vriendelijkheid mijner brieven betreft — (bewaar die brieven maar zorgvuldig, zij kunnen later als bewijs dienen dat ik iets heb trachten te doen om de slordigheid bij de Vlaamsche drukkers te keer te gaan) — het is mijne gewoonte tegen mijne familie en tegen mijne beste vrienden te zeggen wat ik hun te zeggen heb,— aan de anderen verklets ik geen woord en als de zaken verkeerd loopen, laat ik ze afhandelen door een advokaat.
- 7) De reden waarom Abramsz U aanzet de boeken terug te koopen, zal U wel niet onbekend zijn? Hij kan namelijk zulk drukwerk in Holland niet op de markt brengen.[8] En hadt Gij de àndere zaken maar ongemoeid gelaten, dan zou Land en Leven B[ijvoorbeeld] hier aan den prijs van 55 fr[anc]s gebleven zijn en niet aan 75 fr[anc]s en de serie van 15 deelen[9] aan 150 fr[anc]s in plaats van 210 fr[anc]s
- 8) Aan schitterenden verkoop verwacht ik mij niet, en naar "herdrukken" heb ik U nooit gevraagd. Het is gewoonte bij alle uitgevers dat ze om het jaar een "staat" van hun voorraad aan de auteurs laten geworden. In Vlaanderen moet men daar telkens naar vragen, en het wordt dan nog verkeerd uitgelegd. De staten die ik van U ontvang, zien er anders nog al grappig uit[10]:
- Voorraad op 1 Januari 1929 "Jaar Nul": 2719 ex[em]pl[aren]
- " " " " 1930 " " : 3600 " (bijgroei : 881 ex[em]pl[aren]!)
- Voorraad op 1 Januari 1929 "Geluk in 't Huishouden": 2530 ex[em]pl[aren]
- " " " " 1930 " " " : 3024 " (bijgroei : 494 ex[em]pl[aren])
Annotations
Drukkerij J. Lannoo, Thielt.